GECENİN KALINTISI//CünZey

"BAĞIRTI"

Oy vermeyi unutmayınız.

Yazım yanlışları olabilir kusura bakmayın anlamadığınız yerde sormanız yeterli olacaktır.

Bismillahirrahmanirrahim diyerek başlıyoruz.

İyi okumalar diliyorum.

Cüneyd'den

Kıldığımız namazla ettiğimiz dua bir olduğu vakit kaldırmıştık seccadeleri.

Amcama gitmek gerekti lakin daha çok erken bir vakit olduğunu bilirdim.İstirahat etsem olmaz idi..Her daim yaptığım şeyi yapacaktım.

Hanede ki ufak kütüphaneye doğru adımladığımda arkadan işittiğim ses ile o yöne çevirdim bedenimi.

İlk yerde olan küçük kaseye baktığımda önünde bekleyen hanıma kaldırdım gözlerimi.

Başı öne eğik değildi.Kolay kolay eğmemişti başını şimdiye kadar,sevmiştim elbet bu hasiyetini.Lakin önünde birleştirdiği elleri pişmanlığını belli ediyordu.

Gittim yanına,vaziyette öfkelenecek bir husus yoktu.Eğildiğim yerde topladığım camlar batıyordu avucuma,yinede küçük kırıntıya kadar toplayıp avucumu sıkıca tuttum.

Zeynep:Cüneyd Efendi,eliniz.!

Elime baktığımda akan kanı gördüm.Kütüphaneye çevirdiğim adımlarımla içeri girdim.Dolabın yanına vardım,açtım kapağını.

Üstte duran banda uzandı ellerim.Açtım fazla olmayacak şekilde,koydum üstüne avucumun içindeki camları.Üstünüde kapattıktan sonra kütüphanedeki çöpe attım.

Elbet gidiyordu bunlar çöp kutularına lakin başka bri elbet daha vardı.Hayvanlar.

Biz önemli varlıklarızda onlar değil midir sanki.?

Yazar'dan

Çalan kapıyla o yöne doğru dönmüştü Cüneyd.Ellerinin görünmemesi için arkada birleştirdi ve karşıda ona söylenen sözleri dinlemeye başladı.

Zeynep:Cüneyd Efendi,eliniz kesildi.Bri şeyler yapmak gerek,derin ise hastaneye gitmek icap eder.

Cüneyd onun için endişe duyan zevcesine ilk defa sakin bir sesle karşılık verdi.Şaşırtmıştı doğrusu,e tabii birde biraz tedirgin etmişti.

Kesik kafasına işlemiş olabilir miydi.? Diye düşünmeden edemedi Zeynep.

Cüneyd:mühim değil,şimdi müsaade ette kitabımı okuyayım.

Kafasını tamam anlamında sallayan Zeynep nihayetinde odadan çıkmıştı.

Aklına gelen işleriyle birlikte ilk olarak yukarı kata,odasına çıktı.Yatağını toplamaya koyuldu,ardından kahvaltı hazırlamak için aşağı inmişti.

Lakin onu durduran bir husus olmuştu.

Çalan kapıya başındaki eşarbı düzelterek giden Zeynep,fazla bekletmeden açtı sabırsız kişiye ve ya kişilere kapıyı.

Karşısında gördüğü zevcinin yanında dolaşmasına rağmen adını bile bilmediği adama garip bakışlarını atıyorken adam eğdi başını.Ellerini önünde birleştirdiğinde durgunsuz nefesiyle konuştu.

Bahadır:Cüneyd Efendi'yi tekkede beklerler.Evvela benim konuşmam gerekir.

Zeynep:tabii,buyurun içeri.

Bahadır:yok,Allah razı olsun.

Arkadan duyulan ses etrafta olan gözleri kendine çevirmişti.Gülümseyen suratı kapıdaki adamı ne kadar sevdiğini belli ediyordu.

Cüneyd:gel içeri Bahadır,gel.

Kafasını sallayan Bahadır,besmeleyle eve girmişti.Ayakkabılarını çıkarıp salona doğru giden Cüneyd'in peşinde gitti ve oturduğunda oturdu.

Hemencecik bir şeyler hazırlamaya başladığında Zeynep ise mutfağa geçti.

İlk olarak çayı koyduğunda diğer kahvaltılıklarıda hazırlamaya başladı.

Lakin yeniden durdurmuştu onu bir şey,bağırtı.

Zeynep hemencecik içeri koştuğunda elbette gözü dönmüş bir Cüneyd görmeyi beklemiyordu.

Ne olduğunu merak ediyor,bir şeylerin berbat olmasından korkuyordu.

Ağzından çıkan bir hıçkırık onu belli ederken durduramadığı hıçkırığı eşliğinde mutfağa dönmüştü.

Neler oluyordu ki.?

-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_--_-_-_--_-_-_-_-_--_-_-_-_-_--_-_-_-_-

Oy vermeyi unutmayınız.

Sizleri seviyorum kendinize çok dikkat edin,istediğiniz bir sahne varsa yazabilir ve uygulayacağıma emin olabilirsiniz.