second chance | ilkin & barış alper

7 - ilişki durumu karışık.

💫

İlkin Aydın

İlkin doğum gününden haftalar sonra tamamen antrenmanlarına ve önündeki maçlara odaklanmış durumdaydı. Barış ile o geceden sonra bir daha konuşmamışlardı ve İlkin kendi adına artık bu konuyu daha fazla düşünüp kendini üzmeme kararı almıştı. Geçtiği aylarda fazlasıyla kötü etkilenmiş, bu durum oyundaki performansını da negatif etkilemişti. Bu yüzden geçmişte yaptığı hataları tekrar yapmamaya kararlıydı. Barış'ın kendisine ulaşmamış olması bu açıdan her ne kadar olumlu olsa da, İlkin kendisini içten içe kemiren meraka da engel olamıyordu. Her ne kadar istemese de kavga ettikleri geceyi düşünüp, gösterdiği tepkinin fazla olup olmadığını sorguluyordu. Elif'in sorusuyla daldığı düşüncelerinden sıyrıldı.

"O geceden sonra bir daha hiç konuşmadınız mı?"

Takım ile birlikte antrenman yapmışlardı ve şimdi de soyunma odasında üstlerini değiştiriyorlardı.
Elif etraftakilerin duymaması için kısık sesle sormuştu.

"Yok konuşmadık, böylesi ikimiz için de daha iyi zaten."

Bunu söylerken Elif'i mi yoksa kendini mi inandırmaya çalışıyordu emin olamadı.
Elif'in kendisine inanmayarak bakan gözleri de durumu daha da zorlaştırıyordu.

"Biliyorum kaç kez sordum ama içim rahat etmiyor İlkin, onu çağırdığım için bana kızgın değilsin dimi?"

Elif'in mahcup bakan gözlerine gülümseyerek karşılık verdi İlkin, onun mutluluğu için yaptığını biliyordu.

"Hayır balım, gerçekten değilim. Senin iyi bir niyetle yaptığını çok iyi biliyorum, ama biz-"

İlkin ne söyleyeceğini bilemeyip lafını yarıda kesmişti, düşünceleri birbirine girmişti.
Elif bir kaç saniye bekledikten sonra soran gözlerle İlkin'e baktı.

"Ama siz?"

İlkin ayakkabasının bağlamayı yarıda bıraktı ve eğildiği yerden doğrulup Elif'in yüzüne baktı.

"Kafam o kadar karışık ki Elif, böylesi daha iyi diyorum ama meraktan da deliriyorum.
Sence fazla mı üstüne gittim?"

İlkin Elif'e o gece neler konuştuklarını baştan sona anlattığı için Elif tüm konuya hakimdi fakat yargılamayıp objektif yorumlar yapmıştı.

"Senin sinirlendiğinde ne kadar tehlikeli olabildiğini biliyoruz ama böyle bir konuda haksızsın diyemeyeceğim. Erkeklik gururuna yedirememiş olabilir söylediklerini, bu yüzden sana ulaşmaya çalışmamıştır belki."

İlkin Elif'in söylediklerinde haklılık payı olduğunu biliyordu, fakat kendi hakkını da asla yedirmezdi.

"Peki benim gururum ne olacak? Hiçbir şey olmamış gibi devam edebilecek bir insan değilim ben, bunu o da çok iyi biliyor."

Elif onaylarak başını salladıktan sonra merak ettiği bir soruyu yöneltti.

"Peki ya senden çekindiği için adım atamıyorsa?"

İlkin anlamayan gözlerle Elif'e baktı.

"Nasıl yani?"

Elif oturduğu bankta bağdaş kurdu ve son bir kaç takım arkadaşlarının odadan çıkmasını bekledi.

"Diyorum ki sen resti çekmişsin, birbirimizin hayatından tamamen çıkalım demişsin.
Senin artık istemediğini düşündüğü için uzak duruyor olabilir."

İlkin'in gözleri şaşkınlıkla büyüdüğünde, Elif içinde oluşan gülme isteğini zorlukla bastırdı.

"Ben öyle demedim ki? Beni tekrar sana güvenebileceğime inandırana kadar dedim!
Açık kapı bıraktım, bunu anlamıştır herhalde dimi?"