second chance | ilkin & barış alper

10 - yeni başlangıçlar.

💫

Hava iyice kararmış, yağmur dinmiş ve sahilde tek tük insanlar dışında kimse kalmamıştı. İlkin'in başı Barış'ın omzundayken, denize karşı bir bankta yan yana oturuyorlardı. Ayların vermiş olduğu yorgunluk ve özlemi birbirilerinin sessizliğinde dindirmeye çalışıyor gibilerdi.

"Ne olacak şimdi?"

Sessizliği bozan ilk İlkin olduğunda, Barış bakışlarını deniz'den çevirip İlkin'e yöneltti. Elini İlkin'in kıvırcık saçlarına götürüp bir saç tutamını parmağına dolayıp bırakmaya başladı.

"Her şey sen nasıl istiyorsan öyle olacak."

İlkin içine derin bir nefes çekti ve karşısındaki deniz manzarasını izlemeye devam etti. Bir kaç aydır yaşadığı kafa karışıklığından dolayı kendini oldukça yorgun hissediyordu. Kafasında henüz her şey açıklığa kavuşmuş değildi, fakat Barış'ın yanında kendini huzurlu hissettiği reddemeyeceği bir gerçekti.

"Kıvırcık saçlarını çok özlemişim, yağmur sağ olsun tekrar görmek nasip oldu."

İlkin Barış'ın söylediği cümleden sonra saçlarıyla oynadığını anca fark etti ve yüzünde oluşan tebessüme engel olamadı. Barış'ın saçlarının doğal halini daha çok sevdiğini biliyordu, fakat kendisi bir türlü sevememişti.

"Doğal halini pek sevmediğimi biliyorsun."

Barış İlkin'in cevabına karşılık saçına peş peşe öpücükler kondurduğunda, İlkin ağzından bir kıkırtı döküldü.

"Kurban olurum saçının her bir teline."

İlkin kalbinde oluşan yoğunluğu hissettiğinde, gözleri bu sefer duygu yoğunluğundan dolmuştu. Başını Barış'ın omuzundan kaldırıp yüzüne baktığında, Barış'ın bir eli hâlâ saçlarını okşuyordu.

"Barış Alper."

İlkin'in dudaklarından isminden daha fazlası dökülemedi, fakat Barış ne demek istediğini anladı.

"Yavrum."

İlkin'in gözlerinden bir damla yaş aktığında, Barış anında sildi. Artık kendisi yüzünden ağlamasına izin vermeyecekti.

"Korkuyorum."

Barış İlkin'in yanağını okşadıktan sonra elini çenesine götürdü ve nazikçe kaldırıp gözlerini gözlerine sabitledi.

"Sana söz veriyorum geçmişte yaşadıklarını tekrar yaşamayacaksın. Bütün hatalarımı telafi edeceğim, tekrar güvenini kazanacağım."

İlkin dolu gözlerle Barış'ı dinlerken onu ne kadar çok özlediğini bir kez daha anlamıştı. Yüzüne uzun uzun bakmaya o kadar hasret kalmıştı ki, ellerinin dokunma isteğiyle karıncalandığını hissetti. Fakat bunun için şimdilik gerekli olan cesareti kendinde bulamadı.

"Bana biraz zaman ver olur mu? Bu geçtiğimiz aylar o kadar yoğun ve karışık geçti ki, biraz kafamı toparlamaya ihtiyacım var."

Barış'ın kaşları çatıldığında, söylediklerine bir anlam verememişti. İlkin yanlış anlamasını önlemek adına hemen sözlerine devam etti.

"Beni yanlış anlama, tekrar bağları koparalım demiyorum. Sadece biraz yavaştan alalım, kaldığımız yerden devam edecek gücü kendimde bulamıyorum şu an."

Barış İlkin'e karşı anlayış göstermek istese de, içten içe bu dediklerinden hoşlanmamıştı. Barış her şeyi anlık yaşayan ve duygularını belli etmekten çekinmezken, İlkin tam tersi temkinli ve çoğu şeyi içinde yaşayan bir karaktere sahipti.