We Ken-Be (can be)

Chapter 5

KEN'S POV

"IT'S A WRAP! Congratulations guys! Great job!" sigaw ng manager ko, si Ate Bea.

Sa wakas! Natapos din! Naghahabol kami ngayon ng vlog kasi papalapit na ng papalapit yung concert namin at puspusang practice na naman yun panigurado. That's why we need na maghabol ng vids para sa yt.

"Mga 'dre, una na'ko. Baka nalulungkot na si Dusty sa parking." tukoy ni Pablo sa motor nya na tinanguan naming apat.

Nagpaalam na rin sina Jah at Josh na uuwi na, ganon din si Stell, dadalaw pa daw sya kila Tita Mylene. Nagsipag-uwian na rin yung ibang staff at mangilan-ngilan na lang kaming naiwan dito.

"Xi, yung mga damit ba para sa Wipeout ng boys okay na? May nag-asikaso ba non? Or papasukin ko sila Leo ng maaga mamaya?" rinig kong tanong ni Ate Bea kay Xi-Anne.

"No need na po, inasikaso na po ni Febe kanina, kaso nga lang baka di pa sya tapos hanggang ngayon ang dami din kasi non eh." sagot ni Xi at bumaling naman sa akin ang tingin nya. "Ken, andyan ka pa pala, pasuyo namn kay Kuro sa loob, di pa kumakain anak mo, sonrang busy ng ganap natin today ah." bumuntong hininga sya at nagpatuloy sa ginagawang pagbilot ng mga cords. Nagpasya akong tumungo sa loob ng studio.

Where are you my boy? Almost 5 minutes na akong naghahanap hindi ko pa rin makita si Kuro. Where have you been buddy?? Baka nasa dance studio? Pero dito ko sya iniwan sa office kanina.

Dali-dali kong tinungo ang studio. After I opened the door, tumambad sa akin ang maaliwalas na studio, wala na yung kaninang sandamakmak na nakakalat na damit sa sahig. Iginala ko ang paningun ko, at the eight corner of the room, I saw her, I mean Febe. Is she sleeping? And on her side ay nandon si Kuro na natutulog din. This is new..... never pang tumabi si Kuro sa kahit na sino na kakakilala pa lang nya. Ngayon ko pa lang sya dinala ulit dito mula nung matanggap si Febe as our staff. Pero nakakapanibago talagang nandon si Kuro at talagang nakasiksik pa ito sa tabi nya.

Yeah, right! Catfood! Where the hell is that? Nandito ko alng iniwan yon malapit sa upuan ah. Inikot ko muli ang paningin ko at nakita kong nasa corner yun malapit sa water dispenser namin. May laman na rin na catfood yung bowl ni Kuro, maybe pi akain na nya ito. I was about to get that bowl when I heard a moan....

"Ahmmm.........N-No........p-please s-stop........"

Is she having a bad dream?

"N-No......b-baby......d-dont leave m-mommy..........." muling ungol nya. Nilapitan ko sya, kapansin-pansin ang mga butil ng pawis na ngayon ay namumuo na sa noo nya. Bumabaling sa kaliwa't kanan ang kanyang ulo. She's sweating bullets. What should I do? Should I wake her up? But why? I'm in no position to do that. Should I leave her then?

"No, please, baby lumaban ka, Oh G-God not this, please........N-NOOOOOO!!!!" she yelled. Napaatras ako, kahit si Kuro ay nagulat sa pagsigaw nya. Napabalikwas sya ng bangon, at may kung anong hinahanap sa bag nya, hinihingal sya sa pagitan ng paghikbi nya.

Patuloy pa rin sya sa pagkalkal ng bag nya. May kung ano syang kinuha mula roon at may binuksan. She's holding some kind of medicine on her hand. She immediately take 2 pieces of those meds. Kumuyom ng bahagya ang mga palad nya at dahan-dahang pumikit at tila pinapakalma ang sarili, ngunit kita ko pa rin ang paghahabol nya sa kanyang hininga, and it seems like she doesn't notices my presence.

Maya-maya pa'y dumilat sya at tumingin sa kawalan, kumakalma na sya ng konti at parang inaantok?? Pumipikit-pikit kasi ang mata nya ng dahan-dahan, ngunit patuloy oa rin ang pag-agos ng luha sa mata nya. What's happening to you? I feel the urge to go near her, but I stopped myself. I don't know what to do right now. What should I do???

"Are you okay?" kusang lumabas ang tanong na yan mula sa bibig ko. Tumitig sya sa gawi ko, kita ko ang sakit sa mga mata nya. Umiling sya ng mabagal at nag wikang "No. No, I'm not o-oka--" naputol ang sinasabi nya ng tila bigla syang babagsak at mawawalan ng malay habang patuloy pa rin sa pag-iyak.

What am I doing?! I don't know kung paano. I just found myself hugging her. Kusang kumilos ang katawan ko ng makita ko na babagsak sya. Ramdam ko ang pagkalma nya sa balikat ko, I keep whispering to her na 'Okay lang yan' effective namn. It's been a minute and we're still in this position. When I heard that her breath was even ay dahan-dahan ko syang hiniga. She's shivering a lil' bit. Ba't kase nag-short ka, gantong ang lamig lamig ng aircon dito, tsk!. Kinumutan ko sya ng suot ko na jacket.

Lumapit sa akin si Kuro, at binuhat ko sya papunta sa lap ko, he's purring. Pinagmasdan ko ang babaeng nasa harap ko. Seeing that pain in her eyes a while ago..... she may have suffered a lot....

"Ehem..." I'm still staring at her nang may tumikhim sa likod ko. "Si Kuro??" dugtong pa nya. Kanina pa ba sya nandito? Nakita kaya nya yung--

Nabasa nya ata ang tingin at reaksyon ko. "Kakarating ko lang, di ko makita si Kuro sa office, nandito ba sya?" muling tanong ni Xi.

"Here, nakakain na rin may laman ng catfood yung bowl nya eh, uwi na rin kami." sagot ko at tumango naman sya ng tatlong beses. Inikot nya ang tingin sa loob ng studio. "Oh anyare kay Febe? Infairness natapos nya tupiin lahat ng sya lang mag-isa....." lumapit namn sya sa durabox na malapit sa pwesto ni Febe at chine-check ang laman non.

Tumingin ulit sya sa akin ng nakangisi, parang may kung anong kalokohan na naman na naglalaro sa utak nito ah. "Ba't nasa kanya yung jacket mo?" sabi nya na ang tononay tila nang-aasar tumataas pa ng magkasabay ang dalawang kilay nito.

"A-Ah ano, nilalamig ata, pagpasok ko kaai kanina nanginginig, di ko naman alam kung nasan remote ng aircon......kaya yan....kinumutan mo na lang" pagpapalusot ko, siningkitan ako ni Xi-Anne ng mata nya, mukhang di sya satisfied sa sagot ah.

Mabilis akong tumayo at lumayo mula sa pwesto nya. "Sige na Xi, uwi na kami, balikan ko na lang bukas ilang gamit ni Kuro, may practice naman" nagmamadaling paalam ko upang maiwasan pa ang kung anu-anong tanong nya. Pag nagtanong pa naman to sunod-sunod.

NAKAUWI na ako sa bahay ng di ko namamalayan. Paulit-ulit na naaalala ng utak ko ang mga pangyayari kanina. Bumabagabag talaga sa akin. My mind was still clouded by her.

"No. No I'm not o-oka--"

Bat ba nagrereplay sa ulo ko yung kanina???? Bat ba di ko makalimutan yung itsura nya?? She's vulnerable, seeing her in that state kanina, ibang-iba sa pinapakita nya tuwing nakikisama sya sa amin. What's happening to me?! When I saw her....it felt like I wanted to console her? Na tila gusto ko syang protektahan? Why am I being like this?? I don't get it really....... and worst...... Ba't ko sya niyakap???! Aargghhhhh!!! I hate this!!

Damn. This is not good.