ភាគទី២ : ខ្ញុំគិតថាហៅថេហ៍ពិរោះណាស់

395 68 4
                                    

+ព្រឹកព្រលឹមថ្ងៃបន្ទាប់

ទីង!!តុង!!

ក្រាក !!

" ចុចៗៗមិនដកដៃសោះតែម្ដងហើយ " មកព្រមជាមួយទឹកមុខក្រញីវក្រញូវ កែវភ្នែករាជសីហាក់ដូចជាចង់លេបត្របាក់មនុស្សចំពោះមុខឲ្យរលត់សង្ខារភ្លាមៗ ។ ថេហ្យុងស្ថិតក្នុងឈុតគេងយប់សម្រុងជើងវែងអាវដៃវែង ខណៈសក់គ្មានរបៀបបង្ហាញឡើងចំពោះមុខមិត្តសម្លាញ់ឲ្យអស់សំណើចជាមួយរូបភាពមិនគួរឃើញ ។

" ក៏...ថ្ងៃនេះចូលទៅហាងអត់ឃើញឯង ខ្លាចថាឯងមានបញ្ហាអីនៅផ្ទះ " ជីមីនលើកដៃអេះកញ្ចឹងករខ្លួនតិចៗ បន្លឺសម្លេងសើចហិហិបែបមិនត្រូវកាយវិការ។

" តែប៉ុណ្ណឹង? " គេចង់បានន័យថាមករំខានដំណេកគេព្រោះតែរឿងប៉ុណ្ណឹងទេ?

" អា៎!!មនុស្សខំបារម្ភណា "

" ម៉ោងប៉ុន្មានហើយ? "

" 11ថ្ងៃត្រង់ហើយ ព្រះអង្គម្ចាស់ "

" ចូលមកក្នុងសិនមក " ឈរនិយាយគ្នាមួយថ្ងៃទើបអញ្ជើញគេចូលផ្ទះ នាយល្អិតនាំផ្លូវជីមីនមកអង្គុយលើសាឡុង មុននឹងដាក់ខ្លួនអង្គុយក្បែរគេថែមទាំងស្ងាបមិនឈប់ទៀតផង។

" យប់មិញគេងម៉ោងប៉ុន្មាន?មើលឯងចុះ...ដូចមិនបានដេកពួនអីចឹង "

" ត្រូវហើយ គេងម៉ោង6ព្រឹក " គេនិយាយធម្មតាតែអ្នកស្ដាប់ឡើងប្រហោងពោះធ្លុង

" 6ព្រឹក? "

" អ្ហឹម!!មានបញ្ហាអី? " ថេហ្យុងងក់ក្បាលបញ្ជាក់ថែម គេធ្វើហាក់ដូចជារឿងទូទៅប្រចាំថ្ងៃ ទាំងដែលជីមីនព្រួយចិត្តខ្លាចតែគេឈឺថ្កាត់ព្រោះដេកមិនបាន ក្រឡេកទៅមើលគេវិញ ងើបទៅផ្ទះបាយទាញយកអីញុាំក្នុងទូទឹកកកធ្វើមិនដឹងមិនខ្វល់។

" តែឲ្យម៉ាកៗហ្នឹង ឯងស្លាប់មុនអាយុមិនខានទេ "

" សម្រេចថាមកថ្ងៃនេះ គ្រាន់តែចង់ស្ដីឲ្យ? " គេឈរច្រត់ចង្កេះទាញនំបុ័ងមកញុកមាត់ ត្បកសម្ដីមិនឲ្យចាញ់គ្នា

" ទៅរៀបចំខ្លួនឲ្យលឿនទៅ និងអាលទៅហាង " មិនដឹងថាគួរប្រដៅគេបែបណាបន្តទៀត ជីមីនប្រញាប់បង្វែរស្ថានការណ៍ គេចប្រធានបទមិនចង់នាំរឿងឈ្លោះ

- STALKING -Where stories live. Discover now