Vriendschap in bloei

praten. |H6|

*Robbies pov*

"Bedankt mama" zeg ik tegen mn moeder, ik open m'n telefoon en app de jongens

-----------------------------------------
            Bankzitters

Hey jongens -U

Hey rob gaat ie een beetje? -Raoul

Waar was je -Milo

Ja prc die, zeg op waar was je -Koen

Gast doe rustig tegen hem -Matthy

Oh oh sorry hoor -koen

Is niet erg matthy -U

Oke -matthy

Maar waar was je nou? -Milo

Ik was naar therapie -U

Huh heb jij dat? -Matthy

Haha ja m'n moeder heeft me daar blijkbaar voor ingeschreven -U

Fijn toch? -matthy

Jaaa kapot fijn! -U

Wat doen ze allemaal? -raoul

Ze vragen over je problemen die je hebt, in dit geval dat ik homo was -U

En...? -koen

De gene waarmee je praat is zoo aardig, ze snapt je en accepteerd je. Het is zo chil. Niet normaal -U

-2 uur later-

Fijn -matthy

Waarom reageerde jullie zo laat -U

Gast we waren gwn op school he -koen

Oh ja haha -U

Niet lachen jij - Milo

Oke oke ik stop al Jezus -U

ROBBIE van het niet zo persoonlijk op -raoul

Oke isgoed bedankt -U

Geen probleem -raoul
-----------------------------------------

*moeder van robbie pov*

Ik zie robbie lachen naar zn telefoon "zeg een op Robbie Waarom lach je naar je telefoon? Heb je een vriendje?" Vraag ik hem "nee mam het zijn gewoon een paar vrienden" hoor ik Robbie zeggen. "Mmmm ja oke en vertel eens hoe heten die vrienden" Vraag ik hem, ik ben zo blij voor hem dat hij eindelijk vrienden gemaakt heeft. "Matthyas, milo, raoul en koen. Maar matthyas noemen we gewoon matthy. Want dat is makkelijker" hoor ik hem zeggen. "Ik ben trots op je schat, dat je tegen mensen durfde te praten en dat je nu eindelijk na 3 jaar tijd eens een keer vrienden gemaakt heb" zeg ik trots "oh ja" antwoord robbie. Zou het hem boeien? Zou hij zich schamen voor mij? Nee toch? Ik ben z'n moeder? Dat kan niet.

*robbies pov*

Ik stap uit de auto en loop gelijk naar m'n kamer. Ik ga op m'n bed zitten en open de chat met matthy omdat hij me geappt had. Ik wou het berichtje niet openen naast m'n moeder want matghy staat in m'n telefoon als 'matthy💛' en als m'n moeder dat zag dacht ze zeker dat ik een crush op hem heb. En dat heb ik niet. Toch... Nee dat heb ik niet.

-----------------------------------------
             Matthy💛

Hey robbie, hoe ging therapie? -M

Oh hey mat! Ging goed hoor, die vrouw is super aardig! -U

Fijn om te horen, Kom je morgen weer naar school toe? -M

Ik weet het nog niet. -U

Oke isgoed denk er maar over na ik wacht -M

Haha, nee maar ik zou best wel willen omdat finn er nu niet is. Maar ik wil ook weer niet omdat de rest van de hele school weet over m'n seksualiteit -U

Ik snap wat je bedoeld maar uhh, 't is jouw keuze -M

Haha ja dat is het zeker -U

Haha -M

Wat hadden jullie trouwens bij tekenen gedaan? -U

Hoezo zo nieuwsgierig? -M

Ik hou zo fk veel van teken, het is echt na voetbal m'n favoriete hobby -U

Ooooh ik snap het. Maar we gingen met grafity het heelal maken, en milo had m'n hele shirt onder gespoten met die verf. Dus we hebben op de achterkant onze hand afdrukken gedaan! -M

Oeh klinkt leuk! -U

Jaa we hebben een plekje over voor jouw hand! -M

Echt!? -U

Jaa echt! -M

Nahw dat vindt ik lief -U

Haha merk het -M

Is het zo zichtbaar? Haha -U

Haha -M

Maar ik ga ff tekenen. Wat moet ik tekenen? M'n ideeën zijn op -U

Maak een draak! -M

Okidoki ga ik doen! -U
-----------------------------------------

*Matthys pov*

Robbie heeft zo geluk met z'n ouders. Hij wordt gewoon geaccepteerd door z'n ouders. Ik zou dat zo graag willen. Maar ik gun hem dit wel. Alles wat op school is gebeurd verdiend hij dit wel. 'MATTHYAS MAARTEN HET LAM HIERKOMEN NU!' hoor ik m'n moeder schreeuwen. Oh kut. Als je hele naam geroepen wordt ben je dood. Ik loop naar beneden en ik heb m'n tas nog beneden staan. Fuck daar zit m'n bekliederde shirt in. 'MATTHYAS!? WHAT THE FUCK HEB JE GEDAAN MET DIT SHIRT!!?' hoor ik m'n vader schreeuwen 'sorry papa een vriend van mij z'n shirt was vies dus had hij m'n ondershirt geleend maar bij tekenen had hij geknoeid dus hadden we maar met verf onze handen op gedaan. Sorry' zeg ik 'vrienden? Jij!? Jij hebt helemaal geen vrienden. Jij bent een nutteloos en waardeloos kind! Wie zou jou als vriend willen!? Dat ben je echt niet goed in je hoofd als je jou als vriend wil" zegt m'n moeder. Ik voel de tranen opborrelen. 'WAAROM BEGIN JE JANKEN!? MAMA SPREEKT DE WAARHEID. JE BENT NUTTELOOS EN WAARDELOOS. HIER HEB JE IETS OM VOOR TE JANKEN" schreeuwt m'n vader tegen me terwijl hij m'n schooltas in m'n handen duwt en me een klap voor m'n gezicht geeft 'EN NU NAAR BOVEN EN JE KOMT NIET TERUG!' Schreeuw m'n moeder me achterna. Ik draai snel de deur op slot en ga tegen de deur aan zitten. De tranen stromen over m'n wangen. Waarom moeten mijn ouders zo zijn? Waarom!? Ik denk heel even na maar loop daarna direct naar m'n nachtkastje

-889 woorden-

JA BEN IK WEER :) sorry dat het lang duurde vanwegen de vakantie ben ik minder op m'n telefoon enzo dus sorry als ik lang doe over deel 7. En ik kan op 1 of andere reden niet reageren op berichten die jullie achterlaten 😭