therapie. |H5|

46 5 0
                                    

*matthys pov*

"Kunnen we iets voor je doen robb?" Vraag ik hem en hij schuld nee. Hij rit aan een fidgetring te draaien. "Wat is dat robbie?" Vraagt raoul aan robbie maar hij zegt niks. "Volgensmij is dat iets voorals je snel paniek aanvallen of snel ongerust word. Dat kan je aan die ring draaien" zeg ik en robbie knikt. Nu snappen de andere jongens het. Een paar minuten later kom de moeder van robbie het lokaal binnen met mevrouw de vries, finn en zijn moeder. "Heren zouden jullie het klaslokaal kunnen verlaten?" Zegt mevrouw de vries. Ik kijk robbie aan hij kijkt bang "mogen ze blijven?" Vraagt robbie dan. En mevrouw de vries denkt ff na. En knikt dan ja. "Maar dan blijven ze wel daar zitten en jij komt hierheen. En hun houden hun mond de heletijd, afgesproken?" Zegt mevrouw de vries en we knikken alle 4 terwijl robbie naar voren loopt. Ze hebben een heel goed gesprek met finn, ze hebben uiteindelijk besloten dat hij voor 3 dagen geschorst is. En dat robbie mag kiezen of hij naar school wilt of niet deze week. Robbie kiest er voor om de eerste 2 dagen zoizo thuis wilt blijven en de andere 2 weet hij nog niet. Ik en de jongens hebben goed geluisterd naar het gesprek. Wanneer robbie het klaslokaal wilt verlaten geef ik hem snel een korte knuffel. Dan verlaten ze het klaslokaal. Ik draai me naar de jongens. Ik bloos een beetje maar heb dat niet door. "JIJ vindt hem leuk he" zeg milo die met z'n armen over elkaar heen staat. "Nee echt niet" antwoord ik gewoon. "Matt! Je bloost letterlijk na elke fysieke contact met robbie!" Zegt koen. "Oke prima ik vindt hem leuk? En nu? Bek houden jullie 3" zeg ik snel. En de jongens knikken. We lopen met ze 4e naar de volgende les. Yess het is tekenen! Ik hou van tekenen maar ben ik er goed in? Nee dat totaal niet. Ik denk dat een dode hond nog beter kan tekenen dan mij. Maar ik doe me wel altijd een plezier ermee. Vandaag gingen we het heelal maken met verf enzo. "Omg dit is vet!" Hoor ik koen naast me schreeuwen die een bus grafity vast heeft en z'n helaas aan het maken is. We moesten ook planeten maken. Ik heb 1 rode planeet, en 1 blauwe planeet gemaakt. Nog wat witte spetters en wat lijntjes en tadaa ik ben klaar. Echt een wonder ik heb geen spetter verf op m'n schort of handen. Milo daarin tegen. Nee die worsteld met die verf alsof z'n leven ervan afhaakt. Ik moet ff lachen maar daarna stop ik, kutzooi het zit op m'n shirt die milo geleend had. "MILO! ER ZIT VERF OP MN SHIRT!" schreeuw ik naar hem "oh kutzooi, sorry matthy ben je erg boos?" Vraagt milo. Ik heb echt een goed idee. "Oke milo houd aan, koen kom met je hand" en koen komt met z'n hand naar me toe, ik doe er oranje verf op. Ik vindt mezelf echt grappig. Ik pak z'n pols en druk het op de rug van het shirt in de linkerhoek bovenin. Ik pak de hand van raoul en verf die groen en doe die in de rechterhoek bovenin. Ik maar m'n eigen hand geel en doe die in de linkerhoek onderin. "Milo shirt ff uit" zeg ik tegen hem en hij luistert meteen ik pak z'n hand en verf die blauwe en doe het aan de rechterkant onderin. Wanneer de handen er op staan begin ik lijnen er omheen te trekken met een fineliner, uiteindelijk laat ik iedereen z'n naam onde z'n hand schrijven. In het midden heb ik een plekje leeggelaten voor robbie. "Uhhh milo, ik heb nu geen shirt meer haha" zeg ik. En ik zie raoul z'n trui uitdoen en het shirt daaronder ook. Blijkbaar had hij toch een normaal zwarte shirt aan dus die trekt milo aan. Ik laat het shirt goed drogen en loop naar onze teken docent toe omdat ze een seintje gaf over dat ik naar haar toe moest komen dus dat doe ik ze vraagt wat we aan het doen waren dus dat vertel ik

*robbies pov*

Ik en mama stappen de auto in maar gaan de andere kant op dan ons huis "mama waar gaan we heen?" Vraag ik haar "ik heb therapie voor je geregeld" zegt mama en ik blijf stil."hoezo? Je weet dat ik haat om m'n gevoelens tegen iemand te vertellen!" Zeg ik met een boze toon "en bij die vriendengroep van je niet. Wat raar zeg" zegt m'n moeder met een onsirieuse blik. "We zijn er, oh en liefje ik mag niet mee de kamer in dus ik wacht op het parkeerterrein op je oke?" Hoor ik mama nog net zeggen, ik was al uit de auto gestapt en ik loop naar binnen. Meld me aan via een paaltje en ga zitten. Na 5 minuten komt er een vrouw naar buiten. "Robbie van de graaf?" Hoor ik die vrouw zeggen dus ik sta op en loop achter haar aan. In haar kantoortje staan 2 stoelen tegen over elkaar dus ik ga zitten "hai robbie hoe gaat het met je" zegt de vrouw en ik haal m'n schouders op "oke dat is een nee. Oke ik heb gezien waarom je een afspraak wou en dat komt o.dat de hele school er achter is gekomen dat je homo vent? Klopt dat?" Zegt de vrouw en ik knik. Na een gesprek van 20 minuten heeft het best opgelucht. Het was best fijn. Dus ik loop naar mama's auto en stap in "en lieffie? Hoe ging het?" Braagt m'n moeder "ja het was opluchtend" zeg ik maar gewoon. "Aah oke toppie dat wou ik horen, en oh je bent voor vaker ingeschreven"

-968 woorden-
Oeiiii

Vriendschap in bloeiWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu