κεφάλαιο 3

2 1 0
                                    

Η Μαρία ξύπνησε το επόμενο πρωί με την αίσθηση ότι κάτι είχε αλλάξει μέσα της.

Ο ήλιος φώτιζε την παραλία με μια απαλή λάμψη, και η μέρα έμοιαζε ιδανική για νέες περιπέτειες.

Μετά το πρωινό, αποφάσισε να εξερευνήσει το νησί με τη βοήθεια του Αλέξανδρου, όπως είχαν συμφωνήσει την προηγούμενη βραδιά.

Ο Αλέξανδρος την περίμενε στην είσοδο του ξενώνα με το σκούρο μπλουζάκι του και την κιθάρα του στην πλάτη.

«Καλημέρα, Μαρία Είσαι έτοιμη για μια περιήγηση;» ρώτησε με ένα χαμόγελο που έκανε τα μάτια του να λάμπουν.

«Καλημέρα, Αλέξανδρε Ναι, είμαι έτοιμη» απάντησε η Μαρία, νιώθοντας μια ενθουσιώδη αναμονή για τη μέρα που θα ακολουθούσε.

Περιπλανήθηκαν μαζί στο χωριό, εξερευνώντας κρυφά μονοπάτια, παλιές εκκλησίες και γοητευτικά καφέ.

Ο Αλέξανδρος της εξηγούσε την ιστορία του κάθε τόπου, μοιράζοντας γνώσεις και προσωπικές αναμνήσεις. Η Μαρία ενθουσιαζόταν με κάθε νέα πληροφορία, και η συζήτησή τους γινόταν ολοένα και πιο βαθιά και ουσιαστική.

Καθώς το μεσημέρι πλησίαζε, βρέθηκαν σε μια απομονωμένη παραλία, προστατευμένη από βράχους και με καταγάλανα νερά που αναβλύζουν κάτω από τον ήλιο.

Ο Αλέξανδρος της πρότεινε να καθίσουν και να απολαύσουν το μεσημεριανό γεύμα τους, το οποίο είχε ετοιμάσει ο ίδιος με τοπικά προϊόντα.

«Ελπίζω να σου αρέσει,» είπε ο Αλέξανδρος, σερβίροντας φρέσκα ψάρια και σαλάτα με ντόπιες ελιές.

«Η μαγειρική είναι μια άλλη μορφή τέχνης για μένα.»

«Φαίνεται υπέροχο» είπε η Μαρία, εντυπωσιασμένη από τη φρεσκάδα των υλικών και τη φροντίδα που είχε βάλει στο φαγητό.

«Πάντα μου άρεσε να ανακαλύπτω νέες γεύσεις. Αλλά, η αλήθεια είναι ότι δεν είχα φάει ποτέ ψάρι τόσο φρέσκο.»

Μετά το γεύμα, η συζήτησή τους μετατράπηκε σε μια συζήτηση για τα όνειρα και τις φιλοδοξίες τους.

Η Μαρία μίλησε για τη δουλειά της ως βιολόγος και τις έρευνές της για τη διατήρηση της θαλάσσιας ζωής, ενώ ο Αλέξανδρος μοιράστηκε τα σχέδιά του για την καριέρα του στη μουσική και το όνειρό του να περιοδεύσει σε όλο τον κόσμο.

«Μερικές φορές νιώθω ότι η μουσική είναι ο μόνος τρόπος να εκφράσω πλήρως τα συναισθήματά μου,» είπε ο Αλέξανδρος.

«Η Ελλάδα είναι υπέροχη, αλλά ο κόσμος είναι γεμάτος από τόσες πολλές διαφορετικές εμπειρίες που θα ήθελα να ανακαλύψω.»

Η Μαρία τον κοίταξε με ενδιαφέρον.

«Είναι υπέροχο να ακολουθείς τα όνειρά σου. Εγώ, επίσης, νιώθω ότι η δουλειά μου είναι πολύ σημαντική, αλλά μερικές φορές σκέφτομαι αν υπάρχει κάτι ακόμα που θα ήθελα να κάνω στη ζωή μου.»

Η νύχτα ήρθε γρήγορα και, καθώς το ηλιοβασίλεμα ζωγράφιζε τον ουρανό με ζεστές αποχρώσεις, οι δυο τους αποφάσισαν να γυρίσουν στο χωριό. Στην παραλία, ο Αλέξανδρος έπαιξε μερικές μελωδίες στην κιθάρα του, ενώ η Μαρία καθόταν δίπλα του, απολαμβάνοντας την ηρεμία και την ομορφιά της στιγμής.

Η σύνδεση που είχαν δημιουργήσει ήταν προφανής, και η Μαρία ένιωθε μια εσωτερική ηρεμία και ευτυχία που δεν είχε βιώσει εδώ και πολύ καιρό. Καθώς ο Αλέξανδρος σταμάτησε να παίζει, γύρισε προς τη Μαρία και είπε,

«Αυτή είναι η πιο όμορφη στιγμή της ημέρας για μένα. Ευχαριστώ που είσαι εδώ.» είπε

Η Μαρία τον κοίταξε με ζεστασιά.

«Κι εγώ ευχαριστώ που μου δείχνεις όλα αυτά. Είμαι πολύ χαρούμενη που σε γνώρισα.»

Το κεφάλι της Μαρία ήταν γεμάτο σκέψεις και συναισθήματα, καθώς η νύχτα προχωρούσε.

Ήξερε ότι το ταξίδι της στο νησί είχε γίνει πολύ περισσότερο από μια απλή διακοπή.

Ήταν μια ανακάλυψη του εαυτού της και, ίσως, μια αρχή για κάτι καινούργιο και όμορφο.

The Melody of LoveOnde histórias criam vida. Descubra agora