His Darkest Bloom: Tormented Rose

18

Grammatical errors ahead

Ross

Isang lingo nang nakalipas at kasalukuyang naghihilom na ang patamong pinsala nung mga pinagalalagay nila sa aking mukha. Halos buong mukha ko ay nagtamo ng malaking pinsala. Parang nalapnos at namaga sa tindi ng allergic reaction. Hindi naman nagkakaganito sa tuwing may nilalagay si kuya Polka sa aking mukha. Marahil ibang brand lang siguro ang ginamit ni Narci at Jessica sa’kin kung kayat hindi ito tangang ng kutis ko.

At ang kaso naman kina Narci at Jessica ay hindi sila nasuspinde bagama’t Malaki ang nagging pinsala nito sa akin ngunit pininalabas nalang na aksidente ang nangyari.

“Sigurado ka bang papasok ka na? puede pa nating I extend ang excuse mo kung kinakailangan. Hindi ako makampante lalo’t  hindi pa masyadong magaling ang mukha mo.” Maalalang saad ni ma’am Diana sa akin.

I bitterly smile at her.

“Ok lang po ako madam, saka sobra na po iyong isang linggong pagliban at marami na din po akong namiss na classes at quizzes. Salamat po sa pag-aalala.” saad ko.

Kita ko sa kanyang mga mukha ang awa at pag-aalala niya sa akin.

“Sige mag-ingat ka sa pagpasok. Mag aral mabuti at huwag mong kakalimutan ang gamot mo ha? Pati na din yung cream na inirekomenda sa iyo.” Paalala niya sa akin.

“opo, masusunod po” tugon ko.  

She gave me a warm hug and a peck of kiss in my head.

“Ang bango mo as always.” Kumento nya. A linger of happiness touch on my heart. I wish mom is here and do this on to me.

“Saying nauna na sila Narci at naksabay ka n asana. Debale ipapahatid nakita.” Sabi nito at may kung sinong ti-next.

“Ma’am hindi napo, baka nakaabala na ako’t may pasok pa naman kayo.”

“Oh darling too late may grab na darating na maya-maya lang” saad nito.

Napatampal nalang ako ng aking noo sa akig isipan.

Ilang saglit at dumating na ang grab. Doon na ako pinasakay at ma-le-late na kasi ako. Lunes na lunes dapat hindi puedeng ma late dahil may flag ceremony pa.

Pagkarating ko sa school at babayaran ko nasana ang plete ko ng tinaggihan ito ng driver dahil bayad na daw iyon ni ma’am Diana kanina pa. Nagpasalamat nalang ako’t lumabas na ng grab. Kahit mainit at mahapdi pa ang aking mukha at kailangan pa rin ito ng proteksyon ay nagsuot ako ng facemask.

Papasok palang ako ay sa akin na nakatingin ang mga estudyanteng dumaraan at nalalagpasan ako. Literal na parang tinititigan nila ako ng mariin na waring sinusuri ako ng malaliman.

Nilukob ako ng kaba, hiya at takot kung kayat lumabas na ako ng gate dahil sa hindi komportableng titig na ipinupukol ng mga kapwa ko estudyante sa akin.

“Iho saan ka pupunta?” tanong ng guwardya.

“M-may….bibilhin lang po sa labas” halos pabulong ko na itong sabihin kahit wala naman akong bbibilhin dahil kailangan kong makalusot pansamantala.

“Naku iho hindi na puedeng lumabas dahil malapit nang matapos ang flag ceremony, sa loob nalang ng Univ mo bilhin yung dapat mong bilhin sa labas” saad ng guwardiya sa akin. Tumango na lamang ako’t bumalik ng Univ.

Nagpatuloy lang ako sa paglalakad kahit nakakintimida ang mga titig at sulyap na ipinupukol nila sa akin.

Samut-saring mga bulung-bulungan ng mga estudyanteng nakakapansin at nadaraanan ko.