මෙහි ඇතුලත් නම් හා සිද්ධි කතෘ විසින් යොදාගත් මනඃකල්පිත නම් හා සිද්ධි බව කරුණාවෙන් සලකන්න.
" පරණ මතකය මතක් වෙනකොට
රිදෙනවා ඇති හුඟක් තැන්
අල්ලෙ රේඛා හැඩ බලනකොට
පෙනෙනවා තව හුඟක් තැන්මම කොහොම නම් සනසවන්නද
පපු මැද්දේ හිත රිදෙන තැන්
සබඳ නුඹ සනසන්න මේ
දෙවරක් පෙරන ලද පිරිත් පැන්ප්රේමයෙන් අත් හැරුණු පසු
බෝ පළුදු වුනු හදවතක්
ස්නේහයේ කටු ඇනී ලේ ගැලු
සිදුරු වුනු හදවතක්
අවැසි නම් විමසන්න
ඉරුනු තැන් නොපෙනෙන්න...
මසා නිමකල හදවතක්
විකිනීමට තිබේ...
මගදි හමුවූ වෙදදුරෙක් මෙය
පිලිසකර කර තිබේ... "
වෘත්තීය මට්ටමෙන් ගායකයෙක් නෙමේ. මම තාම උසස් පෙළ කරන පොඩි කොල්ලෙක්. දරා ගන්න බැරි තරන් දුකක් හිතට දැනුන ඕනෙම වෙලාවක මම ඒක පිට කරන්නෙ සිංදුවකින්. මේ සිංදුව කියන්නත් හේතුව ඒ වගේ හිතට බරක් වුන අතීත මතකෙ. ෆේවරිට් සිගර් කෙනෙක් නැති වුනාට ඕනම සිංදුවකට කැමති. මට සිංදු කියන්න පුළුවන් වුනේ අම්මා හින්දා. මගෙ අම්මාටත් ලස්සනට සිංදු කියන්න පුළුවන්. මම සමිත් අබේසිංහ.
" කවුද යකෝ උඹට මගදි හම්බුන වෙදදුරා " සිංදුව කියලා ඉවර වුන ගමන් බිත්තියට හේත්තු වෙලා ඇස් පියාගන ඒ ගැන හිත හිත ඉන්න කොට තමා රවිදු music room එකට කඩාගන ආවෙ. ඒ ලෙවල් වලට මැත්ස් කරාට මිවුසික් කියන්නෙ මගෙ ජීවිතේ කොටසක්. රවිදු ගුණවර්ධන , එක වසරෙ ඉදන් මේ වෙනකන් මගෙ හොදම යාලුවා. ගුණවර්ධන ව්යාපාරවල ඊලග අයිතිකාරයා.
" කවුරුත් නෑ. ඒක සිංදුවේ කොටසක් "
" හරි එහෙනන්. වරෙන් කන්න යන්න "
" බඩගිනි නෑ බං "
" අනේ පලයන් බං අර උරචක්කර මාලෙ ගැන හිතුවා කියලා ආය ඒකි උඹ ලගට එන්නෙ නෑ. ඒක දැන දැනත් ඇයි ඒකි ගැමන හිතන්නෙ "
" ඒක මං දන්නව බං " ඒක ඇත්ත. දැන් අවුරුදු තුනකටත් වැඩී ඒ සම්බන්ධෙ නතර කරලා. එයාට දැන් වෙන කෙනෙකුත් ඉන්නවා ඒත් මම තාම එයා ගැන හිත් හිත කල්පනා කරනවා.
YOU ARE READING
ඒකපාශ්වික ( Complete )✔
Short Story' ඒකපාශ්වික ආදරේ හරි ලස්සනයි ' කවුද කෙනෙක් කියනවා මාත් අහගන ඒත් හැමෝම ලස්සනයි කියන ඒකපාශ්වික ආදරේ කියන්නෙම දරාගැනීමකට...