-2-

450 50 5
                                    

එදා අපේ ගෙදර ලගට ගිය දවසෙ ඉදන් මේ වෙනකන් දිහස් අයියාවත් නිවර්තන අයියවත් මාත් එක්ක හරියට කතා කරේ නෑ. කතා කරන්න තියා මූන දිහා බලලා හිනා වෙන්නෙත් කලාතුරකින්. ප්‍රැක්ටිස් කරන වෙලාවට ඇරෙන්න මම එයාල දෙන්නව ඉස්කෝලෙ ඇතුලෙ දැක්කෙ නැතිම තරන්. සමහරවිට මගාරිනව වෙන්නත් පුළුවන්. ඔය හැම දේම කල්පනා කරලා අන්තිමට එහාපැත්තෙ තිබ්බ ගිටාර් එක අතට අරන් ඇස් දෙහ පියාගත්තෙ හිත නිදහස් කරගන්න කියලා හිතාගන.

" ජීවිතෙක රැඳුණු ඒ උණුසුම්ම දවස්වල
පපුවකට දරාගත නොහැකි ලෙස සවස්වල
ප්‍රේමයක් දුන් නිසා වැඩියෙනුත් හිඩැස්වල
ඇති සුසුම් රිදෙනවා, ටොන් ගාණෙ බරක් ලෙස "

" මොකෝ උඹ අහස පොලව ගැටගහන්න වගේ කල්පනා කර කර සිංදුකියන්නෙ " මම සිංදු කියන තැනට ආවෙ දිහස්. ලගට එනකන් දැක්කෙත් නෑ. හැබැයි එයා කතා කරේ සාමාන්‍ය විදිහට. සමාන්‍ය විදිහට කියන්නෙ අපේ ගෙදර යන්න කලින් දවස්වල කතා කෙරුව විදිහට.

" නිකන් "

" බූට් එකක් කාලා වගේ මොකද " එහෙම එකකුත් කාලා නෑ කියන්න බෑ. හරි ලස්සනට හිටිය කෙල්ල මාව රැවැට්ටුවනෙ.

" නිවර්තන කට වහගන්නවා. සමිත් සොරි "

" ඒ මොකටද "

" මෙච්චර දවසක් මග ඇරියට " මම හිතුවෙ මේ වදෙන්නත් අනිත් අය වගේ කියලා එහෙම නෑ. රවිනු වගේ. ඒත් එහෙමයි කියලා හැමෝවම විශ්වාස කරන්න බෑනෙ. කවුද දන්නෙ මං ගැන තව දේවල් දැනගත්තම මොනව වෙයිද කියලා.

" ඒකට කමන්නෑ. ප්‍රැක්ටිස් පටන් ගමුද අයියෙ මට ඉක්මනට යන්න ඕනෙ "

" මාත් එක්ක කතා කරන්න කැමති නැද්ද "

" එහෙම නෙමේ අයියෙ "

" බඩගිනි බං. මල්ලි උඹ කාලද ඉන්නෙ " හැම සීරියස් මූඩ් එකක්ම කඩලා දාන සුපිරි හැකියාවක් නිවර්තන අයියට තියනවා. මේ වෙලාවෙ සීරියස් නැති වුනත් කියපු කතාව හින්දා මම අය පාරක් අසරණ වුනා. ඒත් ඔව් කියන්න ඔලුව හෙල්ලුවා මට කාගෙවත් අනුකම්පාවක් ඕන්නෑ.

ඒකපාශ්වික ( Complete )✔Where stories live. Discover now