Bolum 12:Filmlerden Guzel Ask

15 3 0
                                    

Defne Mavisu
"Teo,ben cok korkuyorum!"
"Ben varim ya!"
"Valla tut o zaman beni."
"Niye sen yuruyemiyor musun?"
"Bu ayakkabilarla biraz zor. Gel ya hadi."
"Tamam tut elimi." dedi ve beni kendine dogru cekti. Ona tutunup elimizdeki kozalaklari gosterdim.
"Hadi geri donelim, baksana elimizdekilere?!" dedim korkuyla.
"Tamam. Bence de hava karariyor." dedi ve geldigi yonun tersine gitmeye basladi. Biraz gittikten sonra bir yere ulasamamistik.
"Bana kaybolduk dersen sana carparim!" dedim korkuyla karisik sinirle.
"Umarim boks bilmiyorsundur?"
"Sana buradan-"
"Bir dakika bu ses neydi?"
Koluna daha cok sarilip garip garip seslerin geldigi yone bakiyordum.
"Telefonun nerede?"
"Benimki piknik alaninda kaldi."
"Benimkinin de sarji bitmis."
"Hep boyle olur ya zaten!"
"Ne olur, nerede olur?"
"Sey...kiz ve oglan kaybolurlar. Sonra sabaha kadar beklerler. Boyle telefonlari da kapali olur. Sonra asik olurlar iste...ama yani asik falan olmayacagiz!"
dedim soyledigimin su anda soylenmeyecek bir sey oldugunu anlayinca.
"Sey...zaten bizden sevgili olmaz ki?! Degil mi yani?" dedi. O da utanmisti.
"Ne yapacagiz simdi?"
"Oturalim mi?" dedi. Onu bunaltmak istemiyordum. Kabul edip buyuk bir agacin altina oturduk.
"Sey...korktuysan yukari cikalim."
"Olur ama dusmeyiz di mi?"
"Yok, hadi" dedi ve bilegimden tuttu. Beni biraz destekleyip agaca cikardi. Kendisi de ciktiktan sonra saglam bir dala oturduk.
"Bana biraz kendinden bahset." dedi. Ne alakaydi simdi?
"Cok kucukken uvey bir ailem oldu. Zenginlerdi. Su an ki ailemde o zaten. Bana cok iyi davranirlar. Gercek ailemi hatirlamiyorum..." biraz daha anlattiktan sonra o da bana kendini anlatti. O da benim gibi kucuk yasta yetimhaneye gelmis. Ama onun uvey ailesi yokmus.
"Peki hic birine asik oldun mu?" dedi. Yine beklemedigim bir soruydu.
"Sey...gecen sene asik olmustum bir cocuga. Cok yakisikliydi ve cok gosterisliydi. Gittigim yuzme kursunda o da vardi. Orada karsilasmistik. Yakin zamanda cok iyi anlastik. Beni cok sevmisti ya da ben oyle sanmistim. Cikmaya basladik. Bes ay...cok sey yasadik o bes ayda. 'Seni birakmamlar, birakirsam ölürümler, sensiz nefes alamamlar' cok oldu aramizda. Ama ben öldüm ayrildiktan sonra o hala yasiyordu. Ona o kadar baglanmistim ki...ama o erkekti iste, birakip giderdi. Bunu o soylemisti. Ssni birgun birakip giderim belki demisti. Umursamam demisti. Cunku ben erkegim demisti. Onun o sozlerini hic takmazdim. Ama sonra birakinca ona 'he erkeksin he' gozuyle bakmaya basladim. Gozume baka baka bana yalan soyluyordu son zamanlarda ve birgun bana cok soguk davrandi, gozlerim yasardi. O gormesin sirf beni gucsuz gormesin diye onun gozu onunde aglamadim. Sonra o gece icim sökülene kadar agladim. Iyi geldi mi diye sor,bir seye de yaramadi. Agladim sadece...iki gun sonra Almanya'ya tasindiklarini duydum. Onu bir daha gormem diye mutlu olmustum ama bu sefer de anilar kaldi. Onlari bir yere kaldiramadim. Cunku onlar hep burada kaldi. Hissizlestim ben de..." dedim gogsumu gostererek. Agladigimin farkindaydim. Ilk defa icimi bu kadar dokmustum.
"Aglama kiyamam. Yani
sey...aglama. Karsimda kimi gorursem aglamasini istemem ben. Duygusal cocugum ben oglum. Uzmeyin beni ve sevdiklerimi. Yani...seni seviyorum. Ama oyle degil...yani anladin sen." dedi telasla. Gozyaslarimin arasindan ona gulup gozlerimi sildim. Ona baktigimda parmaklariyla cenemi tutup goz goze gelmemizi sagladi. Hic bir sey anlayamamis, oylece onu izliyordum.
"Belki de bazi asklar filmlerinkinden de guzel olur?" dedi. Iyice utanmistim ama hâla amacini anlamamistim.
Yavasca bana yaklasti. 'Sonra ne oldu' mu? Ne olacak? Bu Teo yanlis bir dala basip ayagini kaydirdi ve yere dustu. Halimize gulsem mi aglasam mi bilemedim! Cok yuksek de olmamamiza sukrediyordum. Asagi yavasca inip yanina gittim. Yerde yatmis sessizce agliyordu. Onu ilk kez aglayarak gormustum ve gercekten cok uzulmustum. Sessiz sessiz aglarken gozleri de kapaliydi. Yere oturdum ve kafasini kaldirip dizimin ustune koydum. Beni hissedince hemen gozlerini acti ve gozlerini sildi. Mirildanmayi da kesmisti.
"Iyi misin neren agriyor?"
"Kotuyum Defne, bana saril lutfen! Beni kaldir ve saril." dedi. Aglamaya devam ediyordu ve gercekten bir yerini acittigini dusunuyordum. Hafifce oturur duruma getirip ona sikica sarildim. Derin bir nefes cektigini farkettim. Basini boynuma yaslamisti. Boynumdan huylansam da bir sey olmamisti bu sefer. Biraz sonra bir yerinin acisini hissedip benden istemsizce ayrildi.
"Neren agriyor?"
"Defne, cok dusmedim ama kolum biraz agriyor."
Kolunu hafifce tutup eklem yerlerinden bukmeye calistim. Ama bukemiyordu. Onu zorlamak istemedim ve yakinimda gordugum birkac cubugu aldim. Cebimden tesaduf eseri cikan tokamla hepsini birbirine bagladim. Sonra sacimdaki tokayi da cikartip olusturdugum cubugu Teoman'in koluna sabitledim. Hareketini onleyecekti ve acisini dindirecekti. Biraz sonra kalkip yurumeye basladik.
"Sen cok beceriklisin ya!"
"Tesekkur ederim. Kolunu hareket ettirmemeye calis. Gerci ettiremezsin."
"Saclarin acik da cok guzelmis. Uzun oldugu icin hos duruyor."
"Teoman rahat dur diger kolunu da ben kirmayayim."
"Tamam abla ya!"
"Aglama, dusunce cok agladin zaten." dedim bir sey ima ederek.
"Ne diyorsun Allah askina? Azcik agladim"
"Sarildigini da unutturmayayim."
"Sen de gel filmimizi cikar istersen?"
"Gunluk yaziyorum ben canim. Eve gidince bunlarin hepsini yazacagim."
"Hih, bu anlari hatirla hatirla gul o zaman."
"Bak geldik. Beceriksiz. Yakinmisiz ki zaten."dedim piknik alanina dogru kosarken. Arkamdan da o geliyordu. Ne demek istemisti? Filmlerden de guzel ask var diye!..ne demekti o simdi?

_Mavi Hayaller_Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin