"အန်တီမြ"
"မောင်မင်းဇေဘယ်ကိုပျောက်နေတာလဲအိမ်ကိုမလာတာတောင်ကြာပီ။
"ကိစ္စလေးရှိလို့မြို့ကိုသွားနေတာပါ
ပြန်ရောက်တော့လဲအလုပ်တွေကမအားတော့မလာဖြစ်ဘူးအန်တီမြရေ။
"ဟုတ်ပါပီကွယ်ခုယောကိစ္စရှိလို့လား။
"ရွာဦးဘုန်းကြီးကျောင်းသွားဖို့
နွဲ့ကိုလာခေါ်တာပါ။
"ဟုတ်ပါပီကွယ်သွားကြလေ"
ငယ်တုန်းရွယ်တုန်းကုသိုလ်ယူရတာကောင်းတဲ့အလုပ်ပဲကွယ်။
"ဟုတ်အန်တီမြ။
"မင်းဇေ"
ဘယ်ကနေလှည့်လာတာလဲ"
"နွဲ့ဆီကိုပဲလာတာပါဘုန်းကြီးကျောင်းသွားမာဆိုတော့တူတူသွားမယ်လေ။
"အတာဆိုသွားကြမယ်လေ။
"သွားလိုက်ပါအုံးမယ်နော်အန်တီမြ။
"အေးပါကွယ်"
"ကိုမင်းဇေကြီး။
"ပြောပါခဗျာ"
"မြို့သွားတာဆိုတော့မြို့သူလေးတွေကချောလားဟင်။
"အလုပ်ရှုပ်နေတာနဲ့မကြည့်အားပါဘူးဗျာ"
သေချာတာကတော့ကျုပ်တို့ရွာသူတွေလောက်လှမယ်မထင်ပါဘူးဗျာ။
"ကျားကွက်ရွေ့တာကလွယ်လွယ်လေးကိုငါလုပ်ပြမယ်။
"မမသားလုပ်တာမှန်လား"
"ဖိုးလုံးလုပ်တာမှန်တယ်"
"သူလိုရွေ့တက်ရင်မင်းတို့တူတူကစားလို့ရပီ။
"မမဟာကြီးကရှုပ်နေတာပဲသားတို့က၁ကနေ၁၀တောင်မနဲဆိုရတာ။
"ဟမ်"
မင်းတို့ကျောင်းမတက်ကြဘူးလား"
"ဒီမာကစာသင်ကျောင်းကောင်းကောင်းလဲမရှိဘူးတာဝန်ကျတဲ့ဆရာမတစ်ယောက်နှစ်ယောက်ကလဲသားတို့ဆီမာမနေနိုင်လို့ပြန်သွားကြတာတွေ။
"တကယ်!
"တကယ်ပေါ့သားတို့စာမသင်ရလို့အမြဲကစားနေတာပဲကိုကြည့်။
"အင်းပါ"
"ဟိုမာမမနွဲ့လာနေပီသားတို့အမှိုက်ကောက်ရတော့မယ်ထင်တယ်။
"သူ့ဘေးကတစ်ယောက်ကဘယ်သူလဲဖိုးလုံး။
"ကိုကြီးမင်းဇေတဲ့ရွာအရှေ့ဘက်ကလေ
ကျွန်တော်တို့ကိုတော့တစ်ခါတစ်လေစာသင်ပေးတယ်။
