BADE'M

2.Bölüm

Öncelikle Herkese Merhabalar✨
Bölümü biraz geç attım,kusura bakmayın :))
Yorum yapmayı ve bölümü oylamayı unutmayınn.

---

Hayat zordu ama daha zoru hayatın içindeki yaşam mücadelemizdi. Her insan yaşadığı hayat içerisinde mücadele verirdi kiminin ki zor kiminin ki ise daha zordu. Bu olay bizim elimizde olan bir şey değildi. Bize düşen görev bu zorlu hayatta mücadele etmekti. Daha doğrusu bu bana düşen görevdi her insanın hayatıyla ilgili görevi farklıydı. Ben bana düşen görevi yapmaya çalışıyordum. Ne kadar başarılı olup olamadığım ise muammaydı.

Karşımdaki adamların bana sorduğu sorulara kaçamak cevaplar veriyor. Bilmiyormuş gibi davranmaya devam ediyordum yani gerçekten masumu oynuyordum.Soru sormaya ilk başladıklarında onlara bağırmış, tepki göstermiştim oyunculuğumun daha gerçekçi ve inandırıcı olabilmesi için. Sonralarında ise beni canımla tehtid ederek susmamı sağlamışlardı.Onlar canımı öne sürerek korkacağımı düşünmüşlerdi muhtemelen. Ama yanlış düşünüyorlardı çünkü bir Türk askeri, polisi veya ajanı canı için korkmazdı.Eğer canımız için korksaydık en başında 'Vatan için can feda' demezdik.Onlar bunu bilmiyorlardı tabii, hepsine hevesle öğretmeye hazırdık.
Gelecek yeni soruyu sabırla beklemeye başladım. Başları olan adam bana soruları soruyor başka bir adam ise konuşmalarımız kamera ile kayıt altına alıyordu. Bunu bildiğim için daha dikkatli davranıyordum. Şu ana kadar bana zarar vermemişlerdi öyle bir niyetleri olduğunu da düşünmüyordum.Zaten ben bana zarar vermelerine izin vermezdim,eğer şuan masumu oynuyor olmasaydım. Bu durumda bir şey yapmaya kalksalar onları engelleyemezdim plan için.
Sonunda adam soruyu sordu:

"Bade Erdem babanız hakkında önemli olabilecek bir şey biliyor musunuz?" dedi değişik aksanıyla. İşte şimdi konu istediğim yerlere doğru geliyordu. Konunun kulağımdaki minik küpenin içindeki dinleyiciden bizi dinleyen başkanından da istediği yerlere doğru geldiğini biliyordum.

"Ne gibi şeylerden bahsediyorsunuz?" dedim sanki dediklerinden hiçbir şey anlamıyormuş gibi. Elindeki bıçağı boynuma doğru yaklaştırdı ve bıçağın ucunun boynumla temas etmesini sağladı.

"Bence siz ne gibi şeyler olduğunu biliyorsunuz."

"Ne demek istediğinizi gerçekten anlamıyorum."diye cevap verince elindeki bıçakla boynuma daha da baskı uyguladı.

"Bir Cumhuriyet Savcısını böyle ucuz numaralarla korkutabileceğinizi mi zannediyorsunuz?!" dememle boynumdaki bıçağı hafifçe sağa doğru kaydırması ve ağzımdan çıkan minik bir inilti aynı anda oldu. Boynumdan aşağıya doğru süzülen kanı hissettim. Normalde bu kesik yüzümdeki ifadenin değişmesine bile sebep olmazdı lakin rolümü iyi oynamam lazımdı. Benim iniltime karşılık adam kahkaha attı.Acı çekmemden zevk almış gibi. Ben o kahkahayı güzelce ona yedirmeyi bilirdim.

"Bu yaptığınızı size çok kötü ödeteceğim. Hapishanelerde çürümeniz için elimden gelenin en iyisini yapacağım!"
Adam bu söylemlerime karşı kahkahasını sürdürmeye devam etti. Ama bilmediği bir şey değil onlarca şey vardı:mesela onun gibi şeref yoksunu teröristlerin hapishaneye girmesi için çaba göstermeyeceğimdi çünkü onlar ölümü hak ediyorlardı. Bir diğeri ise muhtemel bir kaç saat sonra beni öldürün diye yalvaracağıydı. Gülmeyi bitirdikten sonra planımızın ana sebebini doğrulayacak o soruyu sordu:
"Mesela bir proje?" ben anlamsız gözlerle ona bakmayı devam ettirince yavaşça bana doğru yaklaştı ve kulağımın dibine gelince kendimi geriye doğru çekmeme izin vermeden çenemden tuttu ve konuştu.
"Babanın diğer ajanlarla birlikte kurmuş olduğu ve ülkeniz için çok önemli olan o gizli proje? " söylemiş olduğu cümleyle hem bize istediğimizi vermiş hemde bizi dinleyen Bomba Timinin harekete geçmesine neden olmuştu.Üzerimde bulunan pantolon düğmesinin altına gizlenmiş olan takip cihazıyla yerimi bulabilmişlerdi ve şimdiye buraya gelmiş olmaları lazımdı.
Çok geçmeden içeriye telaşla bir adam girdi sanırsam durumu haber vermeye gelmişti lakin adam konuşmaya başlamadan silah sesleri duyulmaya başlamıştı zaten.