Changbin: hyunjinnn!
Hyunjin changbinin sesini duyunca odasına doğru ilerledi
Hyunjin: ne var lan?
Changbin: bunlar ne gene mi almadın ilaçlarını?
Hyunjin: ne alaka almak istemiyorum hem böyle iyi
Changbin: iyi değilsin bunu sende biliyorsun ki Felix artık öl-
Hyunjin: ÖLMEDİ KAPA ÇENENİ ÇIK ODAMDAN DİNLENİCEM!
Changbin: NASIL ÖLMEDİ GÖZLERİNİN ÖNÜNDE FELİX VURULDU FARKINDA MISIN SEN?
Hyunjin: VURAN OROSPUYU BULUCAM ZATEN AMA FELİX ÖLMEDİ ÇIK ODADAN!
Changbin: BU HALİNLE O ADAMI NASIL BULUCAKSIN FELİX'İN HALİSYASYONUNU GÖRMEKTEN BİR BOK YAPAMIYORSUN HEM BU İLAÇLARI İÇMEDEN BU ODADAN ÇIKMİCAM!
Hyunjin: SANA SİKTİR OLUP GİT DİYORUM ANLAMIYOR MUSUN?
Changbin: peki öyle olsun ama bunun sonu hiç iyi değil haberin olsun
Changbin hızlı adımlara kapıdan çıktı ve kapıyı hızlıca çarptı hyunjin ise gözleri dolmuştu sağ taraftaki masanın üzerinde duran kutuyu açtı içinde felix'in fotoğrafı ve kolyesi vardı onları eline aldı daha sonra yatağına doğru ilerleyip uzandı fotoğrafı ve kolyeyi bağrına basarak sarıldı ve sessiz bir şekilde ağlamaya başladı
Felix vers;
Felix: jisung?
Jisung: jisung mu? Ben sevgili olduk zannediyordum
Felix: ah pardon...
Jisung: hyunjin'ni unutamıyorsun değil mi?
Felix: evet onu çok özledim
Jisung: biliyorum sevdiğin birini unutmak zor bende minhoyu unutamıyorum ama becburum sende hyunjin'ni unutmak zorundasın
Felix: eğer hyunjin ile karşılaşırsam ne yaparsın
Jisung: birbimizi arkadaş olarak görüyoruz ailemizin zoru ile sevgili olduk biliyorsun seni hyunjin ile başbaşa bırakırım mutlu olursun yanılıyor muyum?
Felix: haklısın umarım o iyidir...
Jisung: umarım...
Hyunjin vers;
Hyunjin ağlamaktan yorgun düştüğü için uyuya kalmıştı ani bir sıçramayla uyandı yana baktığında Felix ona sarılmış bir şekilde uyuyordu
Hyunjin: Felix...
Felix yavaş yavaş gözlerini açtı
Felix: uyanmışsın
Hyunjin: a- evet uyandım
Hyunjin yatakta doğrulandı ve yüzünü felixse döndü onu kollarının arasına alarak sımsıkı sarıldı o sırada Felix hyunjinin yüzüne baktı hyunjin gülümsedi felix'in dudaklarına yaklaştı tam öpecekken Felix kayboldu hyunjin öyle kalakalmıştı gülerek gözleri dolmuştu sola dönerek yatakta duran felix'sin fotoğrafını aldı fotoğrafı nazik bir şekilde okşamaya başladı fotoğrafa küçük bir göz yaşı düşmüştü onu gerçekten çok özlemişti ama elinden gelen bişi yoktu...
Hyunjin: ya gerçekten öldüysen felix...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kolye/hyunlix
Randomhyunjin Felix'i kaybedeli tam tamına 1sene olmuştu hyunjinin piskolojisi bozulmuştu hep felix'in halisyasyonunu görüyordu durmadan ilaç alıyordu Felix'ten tek kalan bir eşya ise kolyeydi ama Felix aslında ölmemişti başka bir şehirde yaşıyordu