Ik raak volledig in paniek
*pov Raoul*
Ik zie dat Robbie in paniek slaat arme jongen hij is contact niet gewend natuurlijk.Met 5 in een kamer is teveel voor em dat weet ik 'Hey Robje het komt goed he er zitten hier allemaal jongens en meisjes zoals jou die dit eng vinden je bent niet de enige gaan we zo een planning aanvragen dan weetje wat we allemaal gaan doen goed?' vraag ik aan hem,er zijn wat verzorgers rond ons komen staan waar hij niet rustiger van word.Ik ga dichter bij hem staan en fluister in zijn oor 'ik ga je hand vast pakken knijp erin als je mee loopt met me' Rob knijpt in mijn hand en ik neem hem mee naar de balie waar ik onder het blad ga zitten met Robbie naast me.'shhh het komt goed mag ik je hand?' vraag ik hij geeft zijn hand die ik op mijn pols leg zodat hij zich aan mijn hartslag kan aanpassen.
Na een tijdje lukt dit en hij breekt neer 'sorry Raoul!' snikt hij luid.Ik neem de jongen tegen me aan 'dat maakt niet uit maatje' zeg ik zacht.Robbie knikt 'Klaar om naar de kamer te gaan?' vraag ik aan hem hij knikt.Ik sta op alsof er niets is gebeurd en we gaan terug bij onze tassen staan 'Dus welk nummer hebben we?' vraag ik '235' zegt Reinhilde ik knik 'mogen we er alleen heen lopen?' vraag ik 'Jullie mogen alleen' zegt ze (ik weet dat dit niet kan allemaal met 2 volgens mij niet ik had het niet dan) Ik en Robbie lopen naar onze kamer.
*Pov Robbie*
We lopen naar de kamer als we aankomen open ik de deur.Mijn mond valt open 'Wat is dit!?' vraag ik in shock, Raoul begint te lachen 'welkom in jeugdzorg' zegt hij 'Wij zijn toch geen beesten!?' vraag ik niet onder de indruk van de kamer 'Het is hier Snikheet ik doe effe het raam open' zeg ik ik loop naar het raam en trek die open.Het raam doet niet wat hij normaal doet hij gaat op een kier 'dit is ookal kapot!' zeg ik geïrriteert.'Nee dat is zo zo kan je niet uit het raam klimmen' zegt Raoul 'Hey waar zijn alle hoeken nou!? De kast het bed!?' zeg ik nog geïrriteerder 'Zo kan je je niet pijn doen' zegt Raoul.'De klink is Naar beneden wat is dat nou!?' zeg ik boos 'Zo kan je je weer niet pijn doen' antwoord Raoul weer.Ik gooi mezelf op bed wat is dit voor onzin?Voor ik het weet komt er iemand binnen lopen.Je kan ook kloppen!?Ik kijk de man boos aan.Raoul komt naast me zitten en legt een arm over me buik zodat ik niet weg kan.De man begint door mijn tas te kijken alles haalt hij eruit.Ik word woedend 'DAT IS VAN MIJ KLOOTZAK NIET AANRAKEN!' schreeuw ik boos.De man schrikt ervan 'Dit moet jochie' zegt hij.Ik klauter het bed af en duw hem aan de kant ik zoek mijn tas door en haal mijn knuffel eruit.Ik ga terug op bed zitten 'Waarom haal je die eruit die gaan we nou toch door de scanner laten gaan' zegt de man.Ik zak tegen Raoul aan 'nee' antwoord ik kortaf 'Nou jij hebt niks buiten die knuffel die moet je nou geven of we nemen hem in beslag' vervolgt de man.Ik verstevig mijn grip rond het knuffeltje dat ik vast heb het is een blauw konijn van jellycat die heb ik altijd gehad.'Ik ga zijn tas doorzoeken en dan wil ik toch dat konijn jongeman'.hij gaat aan de slag met Raoul zijn tas 'Yes bedankt' helemaal toppie' zegt hij.De man steekt zijn hand uit 'Wat denk je nou?' vraag ik geïrriteerd.'versterking kamer 235 alsjeblieft' roept hij op in de Walkie talkie.In een klap staan er meerdere mensen in de kamer ze pakken me vast.'NEE LAAT ME LOS!HELP!' roep ik uit.Ik zie iemand binnenlopen iemand die ik eerder heb gezien 'JIJ!JIJ BENT EEN KLOOTZAK!' roep ik uit hij schrikt ervan 'Rob alsjeblieft' zegt Raoul 'NEE HIJ HEEFT NIKS GEDAAN TOEN MIJN BESTE VRIEND ONDER EEN TREIN SPRONG JE KON HET ZIEN MAN MATTHY WAS IN HAND BEREIK!' schreeuw ik uit de mannen houden mijn handen strakker vast waardoor ik mijn knuffel laat vallen.De Tassendoorzoeker pakt de knuffel op 'LAAT LOS STOP ER ZIT NIETS IN LAAT LOS IK HOU HEM VAST EN DAN DOE JIJ JE DING LAAT DAT KONIJN GWN LOS!' schreeuw ik.Ik lijk een beest maar dit is het konijn van Matthy die is speciaal alleen ik mag die niemand anders.'HET IS EEN FUCKING KNUFFEL DE MIJNE DIE VAN MATTHY!' schreeuw ik harder elke schreeuw die mijn lichaam verlaat word de greep rond mijn handen erger.Het doet zoveel pijn dat ik me overgeef ik begin te huilen mijn handen Worden paars/rood het doet pijn heel veel pijn 'ja nu klaar jullie doen hem pijn' zegt Raoul de mensen lossen niet.'Auw!' roep ik uit,ze doen niets ze grijpen me harder 'LAAT HEM NOU LOS!' schreeuwt Raoul boos.'Hij gaat zichzelf en de rest hier pijn doen we moeten wel' antwoord iemand 'Laat hem los dit is niet de manier' zegt Raoul weer.Helemaal niets veranderd.Raoul staat op en gaat achter me zitten hij geeft me een knuffel 'Geloof me geef dat konijn terug het is speciaal het is van iemand die hij verloren idc zegt Raoul.Ik heb nu zoveel pijn dat ik het niet meer kan omschrijven 'Pijn!' zeg ik zacht en daarna word het zwart.
949 woorden
Ja heel veel van mij erin niet alles klopt maar geloof me jeugdzorg is geen pretje het is een grote grap
JE LEEST
Fourth of july||ft bankzitters
RandomFourth of july is een liedje dus luister die effe een stukje komt daarvan maar het gaat over Robbie die zijn beste vriend verliest een jaar later komt hij ook in jeugdzorg komt het goed met de stille gebroken jongen?
