Fourth of july||ft bankzitters

deel 5

*pov Robbie*
Er is geschreeuw 'IK GA ONDER EEN TREIN SPRINGEN!' word er geroepen ik krijg weer alleen herinneringen van mij en Matthy

Groep 3

Ik ben op school aangekomen waar ik een jongen zie zitten hij lijkt zenuwachtig dus ga ik bij hem zitten op het bankje.'Hoi mijn naam is Robbie vandaag is het mijn eerste dag!' zeg ik enthousiast 'Ik ben Matthyas het is ook mijn eerste dag' zegt hij zacht.Ik pak de hand van Matthyas vast en zo lopen we naar binnen.

Groep 4

Samen lopen ik en Matthy op het speelplein we spelen dat we piloten zijn.Matthyas is echt mijn beste vriend ooit.

Groep 5

Matthyas en ik gaan ook vaak langs bij elkaar na school Matthyas zegt dat zijn mama en papa vaak boos worden op elkaar dus dat we daar niet meer heen kunnen ik antwoord hetzelfde dat dat ook bij mij gebeurt dus zitten we nu samen op een bankje aan de school.Ik ga samen met Matthyas wonen later en dan gaan we met het vliegtuig ik weet het zeker tot we honderd jaar zijn!

Groep 6

Ik en Matthy zijn nogsteeds heel close.Matthy is echt grappig alleen nogsteeds bang van mensen terwijl ik er gewoon op af loop.Vandaag gaan we naar Amersfoort met de klas.

'Kijk Robbie een stink rat net zoals jou!' roept iemand lachend het is weer Lies lies is heel gemeen maar ik heb Matthy en zij niet.

Groep 7

Ik en Matthy letten nooit op we praten hele tijd en laten elkaar lachen Matthy is tegenwoordig eigenlijk verdrietiger maar er zijn nogsteeds zoveel leuke dingen om met hem te doen.

Groep 8

Matthy doet raar maar dat maakt niet uit hij is zo wel beter hij ligt ook vaak in het ziekenhuis en hij word heel dun.Het komt echt wel goed zeg ik elke dag tegen mezelf.

De eerste

Matthy doet t zeer slecht mentaal hij zegt dat hij er een einde aan gaat maken.Hij voelt geen blijdschap meer hij voelt niks meer schreeuwt hij wel nog is.Het doet me pijn nu liggen we alleen maar samen op de bank of in bed en niet meer gek doen op straat normaal zouden we nog het strand doen want ik ben daar nog nooit heen geweest maar dat word hem effe niet.

Ik schud mijn hoofd 'Dat doe je niet je verdubbeld je pijn gewoon en geeft het aan de volgende persoon' zeg ik.De jongen valt stil iedereen eigenlijk.Dan knikt de jongen 'er zijn altijd mensen die zielsveel van je houden man doe het voor hun' zeg ik 'Doe het voor later' voeg ik eraan toe als de jongen knikt 'Ik ga proberen bedankt' antwoord hij met snelle passen loopt hij weg.'Goed gedaan Robbie!Hoe wist je dit?' vraagt een vrouw ik loop gewoon door en antwoord niet.'Hey Rob ik ben trots op jou' zegt roel ik krijg een glimlach 'ik ook op jou'

Pov Matthy
Vandaag is de dag.Vandaag is de dag dat ik rust krijg de dag dat alles beter is niemand gaat mij missen misschien Robbie maar de rest merkt het waarschijnlijk niet eens.Ik stuur een bericht naar Robbie.En loop hierna naar het station ik huil van blijdschap en vrijheid ik loop wel in één stuk door ik geniet nog van de omgeving nog 10 minuten.Ik haal een broodje en eet die op.Na jaren niet kunnen eten in het openbaar maakt het nu niet uit.Niet meer thuis was het slecht vanaf groep 5 werd het moeilijker.Tot nu het punt waar ik op ben.Omdat simpelweg niets meer lukt ik wou niet eens beter worden.Ik zit op het bankje te wachten als ik treins zie weg zoefen het station van Utrecht waar Matthyas zijn rust heeft genomen ik geef nog een kijkje naar mijn telefoon de achtergrond van mij en Robbie ik heb ook onze knuffels mee we zeiden dat deze tot onze dood waren ik schrijf op mijn hand dat deze voor Robbie zijn ik lach naar het spoor het spoor waar mijn rust zo bevindt het spoor dat ik eeuwig dankbaar ga zijn.Het station met vele herinneringen die altijd door mogen gaan ik en Robbie hadden een liefde voor treinen vliegtuigen en auto's dat was een hemel een auto nee dat wil ik niet ik wil niet onder een auto of tram/trem eindigen een trein is perfect.Dit heb ik altijd al gepland.Op klaar lichte dag merkt niemand het op.Ik kijk op de klok nog 2 minuten.Toch word ik zenuwachtig wat als ik overleef?Gaat het geen pijn doen?Waarom doe ik dit ook?Ik moet nu wel dood anders blijft die stress voor altijd bij me.Ik hoor iemand sprinten als de trein aankomt 'MATTHY NEE!' schreeuwt de stem van Robbie.Ik wil me omdraaien en hem knuffelen en reageren als ik een knal voel.De trein knalt tegen mijn lichaam aan tegen mijn ribben een scheut van pijn gaat door mijn lichaam als ik een wazig zicht krijg en een piep in mijn hoofd en ik voel mezelf de grond nog raken.Ik hoor Robbie nog hopeloos roepen en schreeuwen.Ik val levenloos dicht mijn einde is niet meer nabij maar gekomen

Matthy ligt op het spoor onder het bloed eindelijk Rust in zijn hoofd Robbie zit naast het spoor gesloopt van wat hij zag Rob weet niet wat er bij matthy afspeelde wel dat Matthy die rust nodig had Matthy verdient die op een andere manier dat weet iedereen behalve hijzelf Matthy was een lieve jongen met humor die gemist gaat worden.

Ik en Raoul lopen terug naar onze kamer de lelijke kamer.Niemand mag iemand verliezen dat is niet fair dat doet gewoon pijn.

Als we een bordspel spelen op de kamer komt er iemand binnen 'Van De Graaf het spijt me...'

957 woorden
Lekker spannend eind (dit is yusu geschreven 03:00 in de nacht)

OMG THANKS THANKS THANKS DIT BOEK GAAT HARD JAJA en omdat t zondag is en normaal zaterdag een deel maar hierbij<3

Doei blauwe champagnefles