Kabus Gibi Bir Gün...

21 3 2
                                    

Kaldırımdan yürümeye başladım.Düşünüyorum hep dalgınım ... Ben ne yapıcam ya ümitlerini yıkarsam ya hiçbir yer olmazsa...Artık bunu düşünüyorum.Çok yüksek bir yer olmayacak.Hayırlısı olsun ne diyelim demekten başka çarem yok.

MUTLU OLUCAM SONUNDA BUNA İNANIYORUM...

Yolumun 20 dakikası bitmiş,20 dakikalık yolum kalmıştı.Etrafa bakınıyordum karşıdan annesi ve bir çocuk geliyordu. Çocuk öyle tatlıydı ki ... Annesi ile tartışıyorlar gibi geliyordu.Ama öyle bişey olur mu çocuk daha küçücük.Olsa da anne çocuk arasında küçük bir tartışmadır diyerek yolda ilerliyordum.Yaklaştıkça sesleri daha da netleşmişti.

-Tutar mısın elimi oğlum.

Annecim kenardan geliyorum.

-Bak karşıdan karşıya geçicez.

Anne...

-Tutar mısın ?

Hayırr...(O kadar tatlı konuşuyordu ki .)

-Oğlum bak  arabalar ... (Gerçekten hızlı geliyorlar)

''Yanlarından geçiyordum onlar da karşıya geçmek üzereydiler.Onlara bakmak için arkamı döndüm .Annesi dikkat ederek karşıya geçiriyordu oğlunu ama ben bile korkmuştum.Arabalar için kırmızı ışık diye düşünmüştüm ama,sarı ve yeşil!Bir arabanın acelesi var gibi birden gaza bastı . Ve oğlunu korumak için annesi çocuğuna sarıldı ve arabanın önüne geçti.''

Her şey kabus gibiydi.Bugün hiçbir şey düzgün gitmiyordu.Ne olduğunu anlamadım bakıyorum ,korkuyorum. 

Bayana çarpan araç hızlı bir şekilde gözden kayboldu.Çocuk ağlamaya başladı... Onun sesiyle biraz kendime gelmiştim. Arabasından inip  bir Allah 'ın kulu bakmıyordu .Acele işleri vardı.''İnsanlık ölmüştü.''Fazla oyalanmayıp çocuğun yanına gittim.Öyle bir ağlıyordu ki ... İçim parçalanmıştı.

-Sakin ol yakışıklı annen iyi olacak.Sadece ufak bir kaza.

Bayanın başı o hızla kötü bir şekilde yere çarpmıştı ve kanıyordu.Çarpmanın etkisi ile kadının çantası kenara savrulmuştu.

Telefonumu hemen alıp ''112'' yi tuşladım.Ama hala şaşkınlık,şok bir günde insan bu kadar olay yaşayamaz yani...

Hiçbir zaman ne olacağını bilemezsin!

Telefon açılmıştı.

-Ambulans mı?(112 yi tuşlayınca polis mi çıkacaktı.)

Evet

-Eee yolu nasıl tarif edeceğimi şaşırmıştım.Dört yol ağza,eski itfaiye yolu üzerinde , sağlık ocağının oradaki ışıklarda bir bayana araba çarptı.

Tamam efendim , hemen bir ekip yönlendiriyoruz.

Telefonu acele ile kapattım.Çocuk hala  ağlıyordu.O ağladıkça daha da panik oluyordum kaza gözümün önünde olmuştu çünkü.Annesine müdahale etmek istiyorum ama yanlış bir şeyde belki hata yapabilirim diye düşündüm.Ve hiçbir şey yapmamayı tercih ettim.O kadar ışıkların ordasın ama kimse arabasından inmemişti.Bu durumu gördükçe içim daha kötü oluyordu.Babam olsa böyle bırakmazdı bayanı en azından ambulans gelene kadar  beklerdi.

-Ağlama ama yakışıklı ... 

Kısa bir süre sonra ambulans geldi. Acele ile ambulansa aldılar..

-Yakını mısınız?

Yok hayır.Oğlu annesini bırakmayıp hemen yanına gitmişti ambulansa oturmuş ağlıyordu.Benim de gözüm çocuktaydı.

Bende gelmek istiyorum diyerek.Hemen atladım.

-Peki vakit kaybetmeyelim.

Yakışıklı ama ağlama artık bak annen iyi olacak.

-Anne...

Ama bak şimdi anne seni böyle görse ne der.(Masum masum yüzüme bakıyor...)

Ne der biliyor musun ?Üzülme oğlum bak iyi olcam der.

(Çocuk ağlıyor hala ağlıyor... )Fakat haklı annesi sonuçta.

Çocuk ağlamaktan bayıldı kaldı.Ne yapıcağımı şaşırdım .çocuğu da ambulans görevlileri annesinin yanına yatırdılar.Çoktan Beyzalara varmam gerekiyordu.Vardığımda babama haber verecektim.Acele bir şekilde babamı aradım ama babam beni aramamıştı ona biraz şaşırdım .Babam benden haber almayınca rahat olamıyordu.

-Alo kızım vardın mı ?

Hayır babacım.

-Kızım sen iyi misin ?

Babacım ben hastaneye gidiyorum.

-Kızım iyi misin bişey mi oldu yolda.Bak dedim ben sana ben bırakayım diye.Hangi hastaneye gidiyorsun.

Baba sakin olur musun?Arkadan ne olmuş kızımıza ,ablama ne olmuş diye sesler yükseliyor.Ailem böyle yaptıkça ben daha da telaş yapıyorum.Baba sakin olun lütfen anlatıcam.

Babacım 20 dakikalık bir yolum ne var ne yoktu.Işıkların oradan geçerken...

Telefonun şarjı bitti ... Kaldım öyle .Hastaneye gelmiştik bayanı acele ile götürdüler.Bende arkasından gidiyordum telefon elimde ne yapıcağımı bilemiyorum.Babama en kısa sürede haber vermem gerek...Bugün gerçekten tam bir rüya böyle bir günü rüyamda görsem inanmam .HER ŞEY BİR GÜNDE...


BEN YORUM İSTEMEYİ SEVMİYORUM ... İSTEYİNCE YORUM YAPARSANIZ ÇOK MUTLU OLURUM... :)




Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 10, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Herşey Güzel OlacakHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin