16 Ağustos 2015

24 3 0
                                    


Hayatı olduğu gibi yaşasam diyorum. Ama olacak gibi değil. Nedeni şanssız olmam mı? Yoksa suçlu muyum? Oluruna bırakıyorum. Ne olacaksa olsun. Alışmadım mı sanki bunlara? Bilmiyorum. İyi değilim galiba. Çünkü yokluk içerisindeyim. 18 yaşında bir kız için çok da güzel günler yaşadığım söylenemez. Farklılık istiyorum. Ne biliyim gezmek istiyorum mesela. Her yeri. Her şeyi. Sonuna kadar hissetmek. Müzik dinlerken gözümü kapadığımda hissettiğim o sonsuzluk hissini... Ya da filmlerde birinin gözünün içine baktığında dünyanın en şanslı insanı olduğu bilmek gibi.

Güne bu kadar mutsuz uyandıysam böyle devam eder. Çünkü biliyorum , her gün aynı şeyi yaşamaktan. Geçtim tüm bunları. Yalnız bir insan nereye kadar mutlu olabilir? Yanımda dediğim tek bir insan bile yok. Kafamın içinde yaşıyorum. Düşünüyorum. Hem de fazlasıyla. Kendi kendime. Yapayalnız.

Okula gitmeden yazmak iyi gelir diye düşündüm.Biz yalnızların işi yazmak. Daha iyi gelir, hem böylece kafayı sıyırmam dedim. Yakın arkadaşım Kayla var. Ama ona her şeyi anlatamıyorum. Güvenmediğimden sanırım. Böyle yakın arkadaş mı olur diyebilirsin ama bu zamanlarda kimseye güvenilmiyor. Sadece adı yakın arkadaş işte.

Hayal GücüHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin