Savcı ve Mafyası

Yaşam mı Acı mı Aşk mı Yoksa Adaletmi

(Doğan dan)
Leyla öleli tam 1 ay  olmuştu...
Sinir kirizleri geçiriyordum
Şuan bir sakninleştirici vermişlerdi
1 aydır Ceza evindeydim, daha mahkemem olmamıştı. Mahkemem 2 gün sonraydı normalda Leylama bir şey olmasaydı beni yargılayacaktı Hakim olmuştu bilyomusunuz.
Kim bilir nasıl duygular geçiriyordu o an. Onu o kadar özlemiştim ki keşke keşke o gün onu anlayışlar karşılasaydı, neferet ettdiğimi söylemeseydim. Sakninleştirici ektisiyle kendimi boşluğa, karanlığa bıraktım.

(Baş Savcı Ayaz)

Kardeşimin, canımda çok sevdiyim Kardeşimi kayb edelim 1 ay olmuştu
Canım yanıyodu fazlasıyla ama adalet için tapılması gerekeni ne varsa yapılıyodu biliyomusun Leylanın aydliyede ki odasındayım kokisu halla burda onu kaybetdikten sonra ilk defe geldim bu odaya analarımız geldi aklıma. O şerefsiz Doğana gerdek ceza verilicekti 2 gün sonra mahkemesi vardı neden 1 ay bekledik peki onuda söyliyeyim hiç Kimse doöanın dosyasını almak istemiyodu 2 gün sonra Adliyeye yeni Hakim geliyodu kim olduğu hakkinda en ufak bir fikrim yoktu tek bildiyim Doğan Öztürk dosyasını yeni gelicek Hakimde olması duruşma günü gelicekmiş yani öyle biliyorum bir kaç  dakika belkide bir kaç saat Leylanın odasındayım huzur bukuyordum odasında sanki yanımdaymış gibi.
Oda dan çıktım kendimi biraz olsa toparladı bir kaç durmam vardı onlara girdim.

(Baş Komiser Yavuz)

Tüm hırsımı hınçımı suçlulardan çıkarıyordum hatta 1 gün önce yolda yüryen bir adam bi kadın çarptım diye adamı ölesiye dövmüştüm tüm hırsımı ondan mı aldım? hayır hırsım geçmiyordu, duygularım beni esir alıyodu. Çok özlemiştim hemde çok.

Yazar:her kes darmadağın olmuştu kimi kirizleri geçiriyordu, kimi hırsımı üzüntüsünü başkasında çıkarıyordu. Leylanın ölümü her kesi etkilermişti. En çokta Doğan biz bi Doğana tekrar bakalım

(Doğan)

Uyanmıştım ve Her şeyin bir kabus olması için dua ediyodum ama nafile her şey gerçekti. Meyarına bile gidemedim ben onun nasıl bir adamdı ben kendimi o kadar suçluyordum ki
İçeri gardiyanlardan biri girdi

Gardiyan: Doğan Öztürk bu zarf sana.
Dedi ve çıktı
Kaşlarım çatılmıştı bana zarf mı harhalde Emir göndermiştir diye düşündüm zarfı açtım.

Zarf: "Dilsiz dudaksız sözler söyleyeceğim sana,
Bir şeyler anlatacağım bütün kullaklardan gizli,
Her kesin ortasında konuşucağım
Ana sende başka duyan olmayacak... "

Zarfı olduğunda gözlerim doldu o an
Çunki bu şiiri ben okumuştu Leylama
O an geldi gözümün onunla gülüşü, bakışı.
Kim benle nasıl dalga geçiyodu bilmiyorum ama onun dersisi sökuceğim kesindi.

Zarfı yastığının altına koydum gözlerim kapatım Leylayı düşünmeğe başladım...

2 gün sonra

Her kez duruşma Salonundaydı bir tek Hakim yoktu aradan 2 dk geçti ve biri koşarak geldi hakim geliyo dediöinde Kür kez ayağa kalktı tabii bende
Sonra içeri girdi
her kez ona bakıyordu ben bile....