Bugün herşey değişecek , sürekli üzülüp kırılan bi kız olmayacağım . Bu sefer kimse annem yok diye üzemiyecek , dalga geçemiyecek artık onlar benim gözümde beyin yoksunundan başka bişey değiller ve ondan başka hiç bişe olamayacaklar. Herneyse bugün yeni bi lise hayatına atılcam 10. Sınıfım fakat okulumda baya sıkıntı çektim ve babam haliyle dayanamadı kızının üzülüp kırılmasına.. Neyse babam yeni okuluma götürecek anlattıklarına göre orda benim gibi öğrenciler olacakmış ve bu gerçekten iyi hissettirdi bana düşünsenize benim dertlerimi , sorunlarımı paylaşacağım babamdan başka bir sürü insan olacak . Umarım iyi geçer yanı ben öyle düşünüyorum şu çekingenliği atmam lazimmis babam öyle diyor . Babamın bi kaç gün önce aldığı kıyafetleri giyindim ve aynanının karşısına geçip saçlarıma baktım saçlarım anneminkiler gibiymiş dümdüz , uzun ve siyah gözlerim açık bi kahverengi bildiğiniz normal türk kızı işte :D son kez baktım kendime hazırdım ve babamın yanına doğru ilerledim aa az kalsın unutuyordum annemden kalan kolye üstünde minik kanatlı bi melek figürü var onu takmalıydım belki şans getirirdi . Nihayet evden çıkabildik ve arabada babam annemin gittiği okula gittiğimizi söyledi bu beni mutlu etmişti , düşünsenize annenizin seneler önce yürüdüğü koridorda yürüdüğünü mütüşük bişe . Okula gelmiştik birden bi heyecanlı hissettim babamın gözleri dolmuştu ama bi tebessüm vardı belkide geçmişi hatırlamıştı .. Sanırım derse girmişler kimse yoktu bahçede içeri girdik direk müdürün odasına geldik ve babam orda beklememi söyledi nöbetçi yerini göstererek ve dönmemle duvara çarpmam bir oldu ahh şu sakarlık neden geçe geçe şu saçma şey geçmiski annemden. Normal kızların sakarlıkları daha düzgün oluyor ben anormalim galiba bildiğiniz duvara çarptım . Umarım kimse görmemiştir derken ilerde birini gördüm ve aşırı şekilde gülüyordu gülme diye bağırdım ve sustu ilginç ben daha çok gülmesine beklerdim daha doğrusu ben öyle yapardım . Yanıma doğru geldi uzaktan pek görememiştim . Kumral saçları ve koyu renk gözleri vardı tam olarak çözemedim yeşil yada mavi babamın gözleri gibi değişkendi sanırım. Ben onu keserken evet bildiğiniz çocuğu gözümle yedim . Bişeler diyordu anlık reflekse ha dedim dinlememiştim. 'Adım Çınar ' dedi mütüş bi gülümsemeyle hayvan çok yakışıklıydı çocuğa bakmayı kesmeliydim yoksa sapık olduğumu düşünecekti 'Bende Erçin ' dedim sıcak bi gülümsemeyle ki o çoktan benden baya uzaklaşmıştı biri görse kendi kendime konuştuğumdan deli sanardı. Sonra anlık deli cesaretiyle arkasından 'Sen birilerine ismini sorup cevabını almadan kaçarmısın ?' diye bağırdım dönüp güldü ve ' Ben sana adını sormamiştim Erçin ' dedi uu bi dakka sormamiştı cidden abo rezil oldun ilk günden Erçin. O sırada müdürün odasının kapısı açıldı ve babam gülerek çıktı ardından 60 yaşlarında şirin bi kadın çıktı geçen sene kaybettiğimiz babaanneme benziyordu neden bilmiyorum istem dışı kadına birden sarıldım ilk başta o da şok oldu sonra içten bi şekilde sarıldı . Babam gülmüş 'Anlaşılan çok sevdin' demişti . Daha sonra ne yaptığımın farkına vardım birden sarılmayı bıraktım . Kadının 'Annesi gibi deli kız ' dedi . 'Annemi tanıyormusunuz'
Duyuru: Gençler nasıl gidiyor düşüncelerinizi söylerseniz sevinirim. Şimdiden teşekkürler :D
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benim Penceremden
Chick-LitKüçükken annesi "Hadi kalk geç kalıyorsun" dediğinde Yorgana biraz daha sokulur insan. Bunun adı tatlı şımarıklıktır, tadı anlatılmaz.. Birgün "Hadi kalk geç kalıyorsun" diyecek birisi olmaz insanın Bunun da adı yalnızlıktır, acısı anlatılmaz