Yeni başlangıçlar.

64 4 1
                                    

Mehmet:sabah uyandığımda yanımda uyuyan kadına baktım. Ve hala olayın gerçekliyini idrak etmeye çalışıyorum. Dün gece olanlar. Meleyimin bana 2ci şans vermesi herşeyi yeniden kurmak demekti. Dün Melek yine benim olmuştu. Ama bu sefer kendi isteyiyle,kendinde olarak olmuştu. Sonunda dualarım kabul oluyordu. Önce sevdiyime kavuştum. Şimdide benimle birlikte yeni bir hayata adım atıcaktık. Bu gidip çlcuklara babalarının ben olduğumu söylemek istiyordum. Ama Meleyin ne düşündüyümü bilmeden ani haraket yapamazdım. Acaba çocuklar beni kabul edicekmi,babaları olarak görüp sevicekmi. Nede olsa en önemli günlerinde yanlarında olamadım.
Herşeyi ben mahv etdim. Ama ben temir edicem, ediyorumda.
Meleyime bir süre baktıktan sonra boynunu öpüp kokladım.
Oda kımıldamaya başladı daha sonrada uyandı.

Fatma: günaydın.

Mehmet: günüm seninle aydınlamdı kadınım.

Fatma: şey ben acıktımda acaba arkanı dönermisin banyoya gitmem gerek.

Mehmet: neden unutma ben senin teninin her yerini ezbere biliyorum artık. Utanmana gerek yok. Gide bilirsin

Fatma:şey...sen...sen  yinede arkanı dön bence

Mehmet: tamam. Tamam utanma arkamı dönüyorum çabuk git.

Fatma: tamam.

Mehmet: arkamı döndüm. Ama unutduğu birşey vardı. Benim onu boy aynasından görüyordum. Ve sırıtdım.
Bu kadına delicesine aşıktım. Lan

Fatma: koşarak banyoya girdim. İşlerimi bitirip çıktım. Kıyafetlerim olmadığı için mecbur bornozu giyip çıktım.
Şey burda benim giyine biliceyim kıyafet falan varmı

Mehmet: evet var dün buraya gelirken korumalara söyledim kıyafet falan getirdiler. Dolaptan istediyini giye bilirsin.

Fatma: teşekkürler.
Kıyafet seçip giyinmeye başladım. Sonra aşağı indim. Mutfağı bulmaya çalıştım. Bulduğumda içeri girip kahvaltı hazırlamaya başladım. 30 dakika sonra.kahvaltı hazırdı.tam o sırada o geldi.

Mehmet: bu gün gidip çocuklara gerçeyi anlatmayı düşünüyorum. Acaba babalarını örenme zamanları gelmedimi.

Fatma: bilmiyorum. Nasıl karşılarlar. Ne tepki verirler bilmiyorum. Bana kızarlarmı. Onuda bilmiyorum.

Mehmet: ama eninde sonunda örenmeliler. Ne zamana kadar böyle devam edicek.

Fatma: bence bekleyelim. Sonra söylesiz. Uygun bir dille.

Mehmer: bak benim daha fazla onlarsız kalmaya dayanamam.onlar benim canım kanım. Onlar benim parçam. Benim evlatlarım. Ama tamam. Sen nasıl istersen.

Fatma: anlayışın için teşekkürler

Mehmet: sen ne zaman bana adımla seslenmeyi düşünüyorsun. Hiç adımla seslendiyini duymadım.

Fatma: bilmiyorum. Ama her söylemeye çalıştığımda o kötü zaman gözümün önüne geliyor. Çünki o olaydan sonra ismini örendim

Mehmet: seni zolramıycam  ne zaman istersen o zaman söyle.

Fatma: sağol. Anladığın için.

Neyse kahvaltıdan sonra gidip film izledik. Biraz zaman geçirdik. Nerdeyse akşam oluyordu. Birden Meleyin telefonu çalmaya başladı. Açtığında çocuklardı. Görüntülü konuşuyordu. Bende beni görüp yalnış anlamasınlar diye geride durdum.

Miran: annecim çok özledim seni ne zaman geliceksin.

Melek: yakın zamanda gelicem annem.

Asena: seni çoook özledim.
Lütfen çabuk gel.

Melek: tamam güzelim. A bide bakın burda kim var.

Miran-Asena: kim anne

Mehmet: Meleyin telefonu bana çevirmesiyle şaşırmıştım. Ama bir okadarda sevinmiştim. Aşağıdan elini tutdum. Gözlerine minnetle baktım. Sonra telefona döndüm.ve konuşmaya başladım.
Çocuklar

Miran-Asena: Aaa Mehmet abi.

Mehmet: baba yerine abi dedillerinde yine kalbim acımıştı. Gözlerim yanmaya başladı. Melek görmüştü hemen kendime gelip konuşmaya başladım.
Evet napıyorsunuz bakalım. Herşey yolundamı

AsenB: herşey yolunda siz berabermisiniz.

Melek: İş için beraber çalışıyoruz canım.

Asena-Miran: he anladım.

Miran: Mehmet abi annem gelirken sende gelirmisin beraber top oynarız.Asena oynayamıyorda.

Asena: hiçte bile sen çok sert vuruyorsun.

Mehmet: Miran ama o senin kardeşin canını yakmamalısın. Aksine onun canını yakanları cezalandırmalısın.

Miran: öyle yapıyorum. O benim kardeşim. Bende abisi olarak onu koruyorum.
Diyip Asenanın yanağını öptü.

Asena: yaa abi bende seni seviyorum.
Diyip Mirana sarıldı.

Melek: ikimizde hem sevgi hemde duygulu gözlerle onlara bakıyorduk.
Afferim benim yavrularıma şimdi gidip uyuyun bakarlım.

Mehmet: evet anneniz doğru söylüyo. Saat geç oldu gidip uyuyun ki çabuk büyüyün.

Miran-Asena: tamam anne tamam Mehmet abi.
İyi geceler. Sizi seviyoruz.

Mehmet-Melek: bizde sizi seviyoruz.

Telefon kapatıldı. Mehmet Boynunu Mehmetin göğsümne koydu.

Mehmet: çok güzel yetiştirmişsin.

Melek: evet onlar benim herşeyim. En iyi şekilde yetiştirmeye çalıştım. Ama sağolsun teyzemde çok yardımcı oldu.

Mehmet: Babasızlığı his etdirmemişsin.

Melek: onlar sana abi diyince gözlerinin dolmasını gördüm. Neden saklıyorsun.

Mehmet: sence normal diyilmi. Canımdan kanımdan. Benim olan çocuklarım babalarına abi diyor. Elbetde canımı yakıcak.ben onları severken. Onların sadece abileri olarak sevmesi kalbimi acıtıyor.

_________________________________________
Yeni bölümde görüşmek üzre.

Yıllar SonraHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin