HEAVEN || mabbie³✔️

04; ziek.

Robbie zucht terwijl die met zijn handen vol beddengoed naar de wasmachine loopt. Wakker worden dooe misselijkheid en overgeven terwijl je nog geen minuut wakker bent stond niet op zijn bingo lijst.

"Rob? Wat doe je? Gisteren heb ik nog het bed verschoond." Hoort hij Matthy achter hem zeggen terwijl hij de vuile was in het apparaat stopt.

De brunet draait zich om naar zijn vriend, wiens gezicht verandert van verward naar bezorgt. "Lieverd, je ziet bleek. Voel je je wel goed?"

Robnie schud zijn hoofd. "Nee, ik heb net het bed onder gekotst. Sorry." Mompelt die.

Matthy schud zijn hoofd als die zijn schuldige gezicht ziet. "Dat is oké, daar hoef je geen sorry voor te zeggen."

Matthy stapt dichterbij en plaatst zijn hand op zijn voorhoofd. "Oh, ik denk dat je koorts hebt, Rob. Ga anders even op de bank liggen dan zet ik de was wel aan en verschoon het bed. En als ik klaar ben themporturen we je effe."

"Oh, ik kan dat wel doen." Antwoord Robbie vlug. "Ik heb het bed tenslotte vies gemaakt."

"Nee, ik doe het. Jij gaat op de bank liggen. Als je ziek bent wil ik voor je zorgen, dus ga nu niet eigenwijs doen en ga gewoon eventjes liggen, oké."

Robbie zucht zachtjes, maar knikt toch. "Oké. Nogmaals sorry."

"Schat, hier kan je niks aan doen. Stop met je excuses aan bieden. Het is niet erg, echt niet." Matthy plaatst een kus op zijn voorhoofd.

"Moet ik een emmer voor je pakken of ben je nu oké?" Vraagt de blond terwijl die zijn hand pakt en hem voorzichtig mee trekt naar de woonkamer.

"Ik ben oké nu." Antwoord Robbie, plaats nemend op de bank. "Oké. Ik pak even wat water voor je, je stem klinkt hees."

Robbie knikt goedkeurend, hij heeft nu wel behoefte aan wat water ja.

Als Matthy een minuutje later terug de woonkamer in loopt met een glas water ziet hij dat Robbie het dekentje van de hoek van de bank heeft gepakt en die over zich heen heeft gelegd.

"Kijk es." Glimlacht Matthy zachtjes, het glas uithoudend voor Robbie wie hem dankbaar aan neemt.

"Dankje." Hij neemt gunstig een paar slokken om zijn droge keel te verhelpen.

"Geen probleem. Ik maak even het bed opnieuw op en zet de was aan, daarna kom ik terug, oké." Glimlacht Matthy naar hem.

Robbie knikt als teken dat het goed is en Matthy verlaat de kamer. Eerst pakt hij de was uit de wasmand en stopt die ook in de wasmachine waarna die hem aan zet.

Boven zet die het raam open waarna die het bed opnieuw begint op te maken, alles is er af dus hij moet alles vies gemaakt hebben.

Zo'n kwartier later loopt die terug de woonkamer in en ziet het nu lege glas.op de tafel staan terwijl Robbie alweer in slaap is gevallen.

Hij heeft duidelijk nog wat rust nodig. Hij haakt de thermometer uit het kastje en loopt richting Robbiez voorzichtig plaatst hij hem in zijn oor om hem niet wakker te maken.

Zodra die piept kijkt hij naar het grafriekje en ziet dat Rob inderdaad koorts heeft, nou wist die dat ook eigenlijk al zeker maar het is toch fijn om dat even te weten.

Eigenlijk wil Matthy Robbie laten slapen, maar de brunet heeft toch even wat te eten nodig. Hij weet zelf ook dat die niet veel binnen gaat houden en dus besluit die gewoon twee crackers met kaas te maken.

Het is weinig maar dan heeft die toch wat op. Ook zet die een kop thee, normaal is hij daar niet zo van maar hij weet dat als Rob ziek is hij graag thee drinkt. Plus het is goed voor zijn keel.

Ook vult hij het glas water opnieuw en pakt hij twee paracetamollen.

Bij de bank aangekomen heeft hij het drinken op de tafel gezet en gaat naast Rob zitten op de bank met het bordje in zijn handen.

"Rob," Zegt die zachtjes terwijl die met zijn handen door zijn haar gaat. Langzaam openen zijn ogen. "Eet je dit even op? Zal je goed doen."

De brunet knikt en gaat overeind zitten. Hij kijkt nog moe uit zijn ogen en zijn wangen zijn rood gekleurd.

Terwijl Robbie eet stuurt hij snel een berichtje naar Raoul. Yo, ik en Rob zijn er niet vandaag. Robbie is ziek geworden vannacht en ik wil graag bij hem blijven vandaag zodat ik zeker weet dat die wel eet en zo.

Al snel krijgt die een appje terug dat dat goed is en dat die Robbie beterschap wenst. Over Robbie gesproken, hij plaatst het bordje weer op de tafel.

Er ligt nog een halfe cracker wat betekent dat die ander half op heeft, dat is beter dan niks. "Wil je paracetamol?"

Robbie knikt. "Graag, ik heb hoofdpijn." Geeft die toe.

Matt knikt en pakt het glas water en de paracetamollen van de tafel die Robbie makkelijk weg slikt. Hoe Robbie een volledige paracetamol in één keer weg krijgt is nog steeds een raadsel voor Matthy.

Robbie zet ook dat glas weg en pakt dit keer de thee waar van die een slok neemt. Tijdens zijn eten kon het wat afkoelen, het is nu niet meer zo heet dat die zijn mond verbrand, maar ook zeker niet koud.

Robbie nesteld zich tegen Matthy aan, wie zijn arm om Robbie heen slaat. "Pas wel op je thee."

Robbie knikt terwijl Matthy door zijn haren begint te gaan en af en toe een kus op zijn hoofd plaatst.

De blomd verneemt dat Robbie steeds meer op hem begint te leunen, en als die naar hem kijkt ziet die dat zijn ogen steeds dicht vallen.

Hij naamt het glas over van Robbie en aait even over zijn arm. "Ga maar slapen, schat."

Niet lang er na ligt Robbie in een diepe slaap.

974 woorden.