*ON HOLD* The Diary (A KathNiel FanFiction)

Chapter 2: Then

(A/n: Hey guys! Ito na po ang chappie 2. I hope you enjoy this chapter na puro kalokohan and actually, puro ka korniehan ko. Hehe. xD

Look si Daniel Padilla! (Multimedia)

Love you! xx

Please comment after you read! ^^

-MoiraPadilla ;)

 

Chapter 2: Then

~K A T H R Y N~

“Sweetie, is alright with you na ilipat ka muna naming ng school?” Tanong sakin ni Mommy while eating dinner on the last 2 weeks of summer vacation.

Siguro, ito na ang pagkakataon para makapag move-on din ako sa kanya. I need space, I don’t want to see him again, it’s already 8 months since nung araw nay un and still, I couldn’t move on.

Sabi ko sa sarili ko dahil naisip ko nanaman yung mga nangyari this past school year. That was the WORST school year ever, and I want to forget it completely, kaya hindi ko na masyadong pinagisipan yung isasagot ko.

“Yes, mom, it’s alright with me. Siguro nga po I need a new environment for myself to improve.” I said without hesitation. Nagtinginan si Mommy at Daddy na parang hindi makapaniwala sa mga sinabi ko.

“Are you sure,honey? Mahirap kasi lumipat ng school ng biglaan. Kaya lang naman naisip ng Mommy yun kasi nagaalala siya sayo. Nung grade 6 ka kasi nasa top ka and you even graduated as a salutatorian, pero nung pumunta ka sa school na yun, nagkandaloko-loko na ang lahat.” My dad replied with a worried face.

Totoo naman kasi eh, nagloko ako last year, bigla akong nagrelax at the same time, nabigla sa sobrang hirap, kasi ba naman ang mga quizzes parang periodical tests while periodical tests are like thesis. -___________- And to sum it up, nagkaboyfriend ako. Hayy. -_______-

“I’m sure dad, and you’re right, biglang nga pong bumagsak ang grades ko simula po nung nag-aaral ako sa school na yun.”

“So, then it’s settled?” My mom confirmed. Nag nod na lang ako ng head para matapos na ang usapan. My mom and dad smiled at me as a reply.

I wish that I made the right decision.

Nag-excuse na ako sa kanila at umakyat na lang sa room ko. Humiga ako sa kama at nag-isip.

Tama naman siguro yung nagging decision ko right? It’s the right thing for all of us. Right? Hayyyy! Kath, think of the positives. Look, kung lilipat ka sa new school, na mas malapit, tipid din sa gas yun oh! Tapos, pagmasmadali pa ang examinations baka mag top ka ulit. Oh diba? Kesa naman bumalik ka sa school kung saan ka gumraduate, masyado kang madaming kakilala dun at masyadong small. Pag naman sa last school mo, nako, kung ako sayo, magpapakamatay na lang ako, Hehe joke. xD Ano ba yan! Kinakausap ko na sarili ko!

But really, okay lang naman. Mga masyadong independent mga estudyante dun, mga credit grabber pa, masyadong madaming matatalino kaya mahirap umakyat ng top, mga walang paklialam ang mga teacher sa mga estudyante, mga plastic mga tao. Hayy. Nako, tama na nga pag iisip mo! Baka maalala mo nanaman si... ARGH! Wala na, naalala mo na. Pfft.

After nung battle ko with my own mind, tinigilan ko na kasi naalala ko nanaman si... Basta yun nay yun, I really don’t want to think him and the things that he has done to me.

~After 2 weeks~

“Honey, it’s time to wake up, it’s your first day of school.” Inaalog ako ng mahina ni Mommy para magising and sumunod na lang ako para hindi ma-late.