TÊVÂFUK

_Bölüm 3_

O bana denk gelmişdi. Ve bu denk gelme benim en büyük şansımdı belkide..

...

Ali'nin anlatımıyla..

Ay ışığı'yla araba yolculuğumuz sona ermiş, dağ evine varmışdık.

Planım onu bu evde her kesden gizli tutmak ve bu konuyu Muhammedden başka kimsenin bilmemesiydi. Ama náfile..

Babamın adamları çoktan evin kapısında benim arabadan inmemi bekliyorlardı.

Arabadan inmeden önce Ay ışığına baktım. Masumca, hiç bir şeyden habersiz bir şekilde uyuyordu ön koltukda.

Arabadan inip babamın adamlarının selamını aldıktan sonra Ay ışığının oturduğu koltuğun kapısını açtım.

Onu yavaşca belinden kavrayıp kucağıma aldığımda, başı göğsüme yaslandı.

Kapıdan geri çekilip kapanması için kendimi sarsmadan ayağımla itekledim.

Babamın adamlarından Haşmet yanıma yanaşıp Ay ışığı'nı kendisi taşıması için kullarını uzatdı. Ama ben, ona sert bir bakış atarak eve doğru yürümeye başladım.

İçimdeki nedenini bilmediğim öfkem yüzünden eğer, Ay ışığı kucağımda olmasaydı Haşmetin yüzüne sert bir yumruk iliştireceğimden emindim.

Eve girdikten sonra Ay ışığını kendi odama götürdüğüm sırada bir anlık babamın adamlarından birisinin "Efendim burası hazır" demesiyle duraksadım.

Bir az fazla ileri gidiyordum. Onu kendi odama götürmem normal olmazdı. Gerçeği, eğer kendisi uyanık olup da, bu yaptıklarıma tanıklık etseydi, ona bu kadar yakın davranmama sert bir tepki vereceğinden emindim.

Yönümü değiştirip misafir odasına doğru yürüdüm. Kapıyı açan adam geri çekildikten sonra odaya girdim.

Ay ışığını yatağa yatırmak istemiştim. Ama üzerindeki tozlu örtüyü kaldırmadıkları için adama sert bir bakış atıp Ay ışığı'nı yatağın yanındaki kanepeye yatırdım.

Hele bi de oda hazırmış.
- "Hazırladığınız oda bu mu?!".
Adam mahcup bir şekilde geri çekilerek odadan çıkdı.

Bende koltuğa geçip Ay ışığı'nı izlemeğe başladım.

Onu o güzelliğini, berraklığını, saflığını izlemeğe..

Şimdiye kadar annemin memleketden bulduğu kızları redd etmiş, kız kardeşimin bulduğu kaç tane kızla tanışmayı geri çevirmişken, hiç doğru dürüst bir konuşmamızın bile geçmediği bir kıza bu kadar bağlanmışdım.

Bu bir günde mi olmuşdu? Hayır Gördüğüm ilk andan beridir aklımda düşleyerek bağlanmıştım ben ona..

Geceleri hülyalarımı süsleyen birisiydi Ay ışığı..

Sanki, ona bir ömür baksam bile, yinede yetmezmiş bana..

O sırada ona bakarak kurduğum hayaller ve cümleler kapı tıklatma sesiyle yarım kaldı.