Minik Kurdelem (gxg)

Bölüm 21

Arkadaşlar okulların başlamasına az kaldı. Bu yüzden süreci hızlandırmak adına bazı bölümleri irerletiyorum. Yakında final olmasını istiyorum.
__________________________________

Sabah erkenden evimin kapısı çaldı. Saat 11:00bu saate kim gelir eve ? Mutfaktan çıkıp kapıya doğru yöneldim. Kapıyı açtığımda soğuk hava bedenimi titretmişti. Kapıda gördüğüm adamla nutkum tutulmuştu.

Babam güler yüzle kapda bana bakıyordu. Ben ailemi 9yıldır görmüyorum. Babam en son Buraya gelmiş burdaki şirketini kurmuş beni başına bırakıp gitmişti. O günden beri görüyordum onu. Ben sessizce ona bakarken bu sessizliği babam bozdu.
"Kızım seni çok özledim " kollarını açıp bana sarılırken ben hiç bir tepki veremiyordum. Karşılık vermediğimi anlamış olacak ki benden ayırılıp üstündeki paltosunu düzeltti." Seninle konuşmam gerek " donuk bir ifadeyle ona bakarken içeri girmesi için yer açtım "içeri geç " iki kelime. Bu iki kelime döküldü dudaklarımdan. Banam içeri geçip paltosunu çıkarıp koltuğa fırlattı kendisi de koltuğa oturduğu an yanına gittim "bir şey içermisin?" Babam bana gülümsedi "yok gerek yok biz konuşalım anlaşalım sonra içeriz baba kız bir şeyler " sakince önündeki tekli koltuğa oturdum. "Dinliyorum"dedim ciddi bir sesle. Babam boğazını temizleyip "kızım biliyorsun. Aksoy holdingi ben kurdum. Sonra seni onun başına bırakıp Rusya'daki işimin başına döndüm. Ama artık Aksoy holdingi de bol bırakmam gerektiğini anladım. Ben Fatih'le konuştum. Oğlu Karayı bizim şirkete göndermiş. Ben de artık sizin yanınızda olmak istiyorum. Yani ben artık kendi şirketimin başıma geçmek istiyorum. " dedi ciddi bir ses tonuyla. O şirkette emeklerim büyüktü. İlk işime başladığım zamanlar hiç bir fikrim yoktu işle ilgili ama çabam ve çalışkanlığım beni ve şirketi bu günlere getirdi. "Baba o şirket şu güne kadar bata da bilirdi. Ben ve şirket bu günlere gelmeye de bilirdik. Diyeceğim şimdi neden kalkıp şirketin başına geçmek istiyorsun ?"dedim sakin ses tonumla "kızım dedim ya burda kalmak isterim ve şirketimi de yönetim altına almak istiyorum . Bana karşı gelemeyeceğinden eminim" babamin sesi az öncekine aksine biraz yüksek çıkmıştı. Karşı koyamazdım. Sinirlenip bana zarar vere bilirdi. Artık küçük Aylin yok ama ben yine de ona karşı koyamazdım. "Tamam baba nasıl istersen" başımı hafifi yere eğdim. Gözlerine bakmaya bile korkuyordum. "Hadi kalk gidelim bakalım şirketim ne durumda." Dedi babam. Başımı tamam anlamında salladım. Zaten bende bir saat sonra şirkete gidecektim hazırdım "ben hazırım baba gide biliriz ". Babam koltuklan paltosunu aldı. Bende kapının önünden paltonu alıp evden çıktık. Babam bütün emeklerime müdahile etmekte kararlıydı. Karşı da koymaya korktuğum için ses etmedim. Şirkete geldiğimizde gülerek etrafa baktı. "9yıl önce burası böyle güzle değildi. Aferin güzelleştirmişsin burayı "ben sadece ifadesiz bir şekilde yüzüne bakıyordum.kara yanımıza geldi şaşkın bir ifadeyle. "Bu kim Aylin?" Dedi şaşkın bir biçimde. Ben cevap verecekken babam atladı "ben Aylinin babası ve bu şirketin Kurucusuyum. Sen Karan olmalısın. Fatihin oğlu " dedi gülümseyerek "evet efendim. Hoş geldiniz " Karan babamla tokalaştı. "Aylin benim odamı hazırlat. Ve asistanını bana yönlendir. "Dedi babam bana dönerek "tamam baba ben hal ederim. Şimdilik benim odama geç sen " dedim ve yanından ayrıldım. Asistanım Selin haber verdim ve babamın odasını hazırlatdık. Sonra da babam kendi odasına geçti.
Ben odamda toplantı dosyalarına bakarken Selin içeri girdi. "Efendim toplantı başlamak üzere. Bu arada Karan beyin babası da toplantıya katılacak" benden habersiz ne bu ya bir haber bile vermiyorlar. "Tamam Selin çık ben geliyorum"
Selin odadan çıktığı an sinirle elimi masaya vurdum. Bu ne şimdi. Resmen babam gelir gelmez şirketleri birleştiriyor. Hızla toplantı dosyasını alıp toplantı odasına gittim. Her kez oturmuştu. Boş her Karanın yanı kaldığı için gidip yanına oturdum. " Yıllardır şirket kızımdaydı. Ve ortağımın yardımıyla kızım bu şirketi büyüttü. Şimdi ben yani Murat Aksoy işimin başına döndüm. Bundan böyle sizinleyim. Ve Fatih'le şirketlerimizi birleştirme kararı aldık. Yani Erol birlikteyiz."dedi babam mutlulukla tam da tahmin ettiğim gibi. Sinirle masadan kalkıp elimi masaya vurdum. "Bu günlere kimsenin yardımı ve desteği ile gelmedim. Gelir gelmez de bütün iş staatüsümü ve gidişatı değiştirdin bravo sana"Hızla odadan çıkıp kendi odama geldim. Odam gelir gelmez sinirle bir o yana bir bu yana yürümeye başladım. Nasıl ya bir de yönetim kurulunun yanında o adamın bana destek verdiğini söyler ya. Bu nasıl bir iş sinirle bardağa su doldurup içtim. Aniden kapım açıldı içeri karan girdi. "Ya ne var ya Allah'ın cezası. " diye bağırdım. "Aylin yeter artık sakin ol." "Çık ya çık bardağı elimde sıktım. Aniden bardak kırılarak elimi kesti. "Bak naptın "Karan bana doğru gelecekken sürahiyi alıp ona doğru fırlattım. "Yaklaşma çık odadan " bağırdım. Ama yine yanıma gelip elime baktı "KES ARTIK KALK HASTANEYE GİDİYORUZ"Karan bağırmıştı. Gözlerim dolmuştu. Küçüklüğümden beri en kötü huyum buydu. Biri bana sesini yükseltse gözlerim dolardı. Karan kıravatını çıkarıp elimi sıkı olmayacak şekilde sardı. Sonra da şirketten çıktık. Hastaneye geldik. Asena'nın çalıştığı hastaneydi burası. "Ben bu hastaneyi istemiyorum. Başka bir yere gidelim. "Dedim karana. "Saçmalama elin kötü gir içeri " tam cevap verecekken karan bileğimden tutup içeri soktu. "Bakarmısınız doktor ve ya hemşire tok mu yardım gerek"biraz sesi yüksek çıkmıştı Karanın. Hemşirelerden biri yanımıza gelirken yan odadan Asena çıktı. Elinde hasta raporu vardı. Rapordan başını kaldırdığı an göz göze geldik. Şaşkınca bana bakarken Karana baktı. Sonra da bileğimden tutan Karanın eline. Tekrar bana baktığında şaşkın ifadenin yerine sinir bürümüştü. Hızla yanımıza gelmişti. "Sedef bayanın nesi var?"diye sormuştu. "Hocam eli camla kesilmiş. Ve cam kırıkları var elinde."dedi hemşire kız. "Tamam Sedef. Hanım efendiyi odaya al geliyorum ben." Hemşire kız beni odaya götürürken Karan peşimden gelecekti. Ama Asena durdurdu. "Sen dur kal burda"sesi baya sinirli çıkmıştı. Karan cevap verecekken Asena arkasını dönmüş yanıma gelerek beni odaya sokmuştu. Beni yatağa oturtup malereleri getirdi. Elimdeki camları temizleyip ilaç sürdü sonra da sarmaya başladı. "Karanla sevgili misiniz?" Dedi sakince "sana ne seni be ilgilendirir. " Asena yüzünü kaldırıp bana baktı. "Bir soru sordum. Cevap ver"sesi biraz sert çıkmıştı. Elimin sargısı da bitikten sonra kalkıp hızla odadan çıktım. Asena peşinden gelip kolumdan tutup beni kendisine çevirdi. "Bana bak cevap ver. Adam gibi soru sordum " hızla bileğimi kurtardım elinden. "ya yeter ya yeter rahat bırak beni. Sevgilim var yok seni ilgilendirmez. Diyelim ki Karanı seviyorum. Sevgilim. Napacaksın. Bırak artık beni. Bu yaptığın bas baya taciz "dedim. Sesim baya yüksek çıkmıştı. Koridorda olan bir çok kişi bize bakıyordu. Asena'nın siniri geçmiş ifadesiz bir şekilde bana bakıyordu. Karan hızla yanıma geldi"hadi biz gidelim. İşlemleri hal ettim" gözlerimi Asena'nın gözlerinden çektim. Arkamı dönüp gittiğimde Asena hayla yerinde duruyordu. Arabaya bindiğimizde "Gerçekten beni seviyormusun?"diye sordu Karan. Önce cevap vermedim. Ama Karanın gözleri sorgulayarak bana döndüğünde "Evet seviyorum. Aşığım sana. Küçüklüğümden beri sana şırıl sıklam aşığım. "Dedim aniden bu dediklerimi algılarken. Ne dediğimi farkına vardığımda artım çok gecdi. Karan gülümseyerek bana bakıyordu. Ben Asena'ya kızdığım için öyle dedim ki. "Bende seni seviyorum Aylin. Bende sana aşığım. Sana söyleyemiyordum. Çünkü Asena vardı. Şimdi kimse yok ve ben seni seviyorum. "Karan sağ elimi avuçlarının arasına alıp öptü. "Çok seviyorum seni". Elimi hızla çekip emniyet kemerini bağladım "gidelim. Artık sıkıldım ben "
Karan gülerek. Arabayı çalıştırdı. Yol boyunca konuşmamıştı. Sanırım Asena'yı tanımadı ve bizim kavgamızı duymadı. Yoksa baya soru sorardı. Şirkete geldiğimizde ben odama geçtim. Hava biraz kararmıştı. Aniden odamın kapısı açıldı içeri babam girdi. Hızla yanına gelip suratıma tokatı bastı. Ben olayın şokundayken içeri Karam girdi. "Sen ne hakla o kadar insanın içinde benimle öyle konuşursun lan ?"babam tekrar bana vuracakken. Karan durdurdu. "Bırak Karan şu kıza haddini bildireyim."diye bağırdı babam. "Durun çok sinirlisiniz yapmayın. "Karan babamı durdururken. "Hiç sevmedin dimi beni baba. Hep beni hor gördün. Hep beni dövdün. Hep hakaret işittim ağzından. Bir kere bile kızım diye sarılmadın bana. Hep yaptığım işin üstüne kondun " diye bağırdım. Boğazım düğümlenmişti. Hızla odadan çıkıp arabama bindim. Arabayı son sürat sürüyordum. Gözlerim bağlanıyordu . Önden gelen korna sesiyle göz yaşlarımı sildim. Kamyon üstüme geliyordu. Son sürat ilerlerken arabayı yana çektim. Kamyon geçip gitti. Ellerimi direksiyona vurdum "ölmesini bile beceremiyorsun Aylin"ağlamam şiddetlenirsen arabayı çalıştırdım. Sahile sürdüm. Hava kararmıştı. Ben sahil kenarında otururken yanımdan bir hareketlilik his ettim. Baktığımda karan gelmişti. Başımı tekrar denize taraf çevirdim. Sessizliği Karan bozdu. "Ben burda olacağını tahmin ettim. " buruk bir ifadeyle gülümsedim. "Doğru tahmin " karan başını aşağı yukarı salladı. "Geç kaldım. Babanın sana vurmasına engel olamadım. " kahkaha attım
"Hep geç kalınırdı zaten" kahkahamın yerini göz yaşlarım aldı. Elimin tersiyle göz yaşlarımı sildim. Karan bu hareketimle bana sarıldı. Hıçkırıklarım yükseldi. "Şşş geçecek. Ben yanındayım ağlama artık " dedi Karan beni sakinleştirmek Adına. Cevap vermedim göz yaşlarımı silip ondan ayrıldım. "Geçti ki." Dedim gülerek "hadi eve gidelim " diye artırdım. Karan başını tamam anlamında salladı. Kalkıp eve gittik. Babam otelde kalıyordu. Rahattım evde yani. Berra da Türkiyeye ailesini göremeye gitmişti.

Sabah şirkette baya sessizlik vardı. Ben içeri girer girmez her kes bana bakıp bir birilerinin kulaklarına fısıldıyorlardı. Şaşkınca odama geçtim. Yine odama babam girmişti aninden.
"sen benim ortağımın oğluyla nasıl ?" Dedi babam sessizce "baba me diyorsun ?" Ne dediğini anlamıyordum. Aniden önüme fotoğraf fırlattı. Karanın bana sarıldığı elimden tuttuğu arabada elimden öptüğü fotoğraflar vardı.
"Bu Ne NAPYORSUN SEN?"babam bağırmasıyla içeri ortağı ve Karan geldi. "Noluyor Murat ?"Fatih amca babamın yanına geldi. Masadaki fotoğraflara baktı. "Kızım bunlar ne Karan ?" Karan yanıma gelip bir fotoğraf abir bana bide babasına baktı. "Baba " dedi sadece "kes sesini. Bu fotoğraflar yayılırsa şirketin imajı düşer. " Fatih amcamın sesi yüksek çıkmıştı. "Napacağız peki?" Dedi babam "evlendirelim ". Hızla ayağa kalktım " ne ?" Sesim yüksek çıkmıştı. "Ne ne bu fotoğraflar varsa daha kötüler de vardır. " dedi babam " yok biz başka bir şey yapmadık " dedim ağlamaklı ses tonuyla. "Karanla aşk yaşadığını da bilmiyorduk. Nasıl inanayım sana " babam sinirle bir adım attı bana "şimdi yarın nişan yapalım." Dedi babam. "Sonra da düğününü yaparız ortak " dedi Fatih amca. Babam Fatih amcayı odadan çıkardı. "Biz bu işi konuşalım " İkisi odadan çıktılar. Karan hayla bom boş bakıyordu. "Ya neden bir şey söylemedin. " diye bağırdım üstüne "biz evlenemeyiz. " diye devam ettim "neden ?seviyormusun ben bende seni seviyorum " dedi Karan. "Ya sevip sevmemek değil ki ben istemiyorum evlilik " dedim sesim az öncekine kıyasla sesim alcak çıktı. "E işte kavuşmamız daha erken olucak. " dedi Karan heyecanlı ses tonuyla "uf anlamıyorsun değil mi istemiyorum evlenmek falan " dedim bağırarak. "İstemesen de oluyor işte karşı çıkamayız "

Karan odamdan çıktıktadan çok düşündüm. Kim yapmış ola bilir. Bizim fotoğraflarımızı
Kim çeke bilir ?Asena. Tabi ya Asena. Hastanede fazla sert konuşmuştum. Aşağılamıştım hata. Ama neden yapsın ki?tabi ya gururu incinmiş olmalı ki böyle kendi çapında intikam almak istedi. Gerizekalı mahluk. Çantamı alıp şirketten çıktım. Asena'nın çalıştığı hasteneye gittim ama orda yoktu. Sinirle eve gittim. Ya ben bu kızla napıcam. Soğuk bir duş aldım. Biraz olsun sinirim geçmişti ama hayla hayatımın mahv oluşunu izliyordum. Aniden telefonum çaldı. Açtım.

Babam;Aylin. Yarın erkenden Karan seni salona götürecek sonra da sana ayarladığımız nişan için ayarladığımız salonuna geleceksiniz. Nişan elbiseni ben ayarladım. İyi geceler "

Cevap verecekken telefonu yüzüme kapattı. Şaşkınlıkla telefona baktım. "Aptal " diye bağırdım. Hayatımı sikiyorlar ama bir şey yapamıyorum. Asena'yı öldürmek istiyorum. Nefret ediyorum herkesten. Nefret ediyorum senden Asena. Büyün geceyi ağlayıp ne yapacağımı düşündüm. Ama bir bok bulamadım.

__________________________________
Evvett umarım beğenmişsinizdir.

Tik-Tok: _asel_2

Instagram: asya_hikayesindeyim

Takip etmeyi,yorum yapmayı ve oy yapmayı unutmayın!

Şimdiden teşekkürler!