3- Oyun

10 1 0
                                    

Yazarın Anlatımıyla

Görevden üç saat sonra

Arabada son hız giden Barkın'ın hızı telefonunun çalmasıyla yavaşladı. Arayan kişiyi tahmin etmesi Barkın için zor değildi. Aramayı yanıtlayıp kulaklığı kulağına taktı.

"Bitti mi?"

Derin bir nefes verdi Barkın.

"Evet."

"Güzel ofisime gel."

...

Araba ofisin önüne geldiğinde sessizce bakışını sürdürdü. Arabadan inmek için herhangi bir hamle yapmadı. Bakışları sakince telefonuna döndü.

Bakışları tek bir isim üzerindeydi.

Adel

Açmayacağını bile bile aradı. Telefonun çalma sesiyle birlikte bakışları Serdar'ın ofisine döndü. Serdar'ın adamlarının bakışları üzerindeydi. Telefonun kaçıncı çalışıydı farkında bile değildi. Telefonu kapatmak üzere telefona eğildiği sırada arama yanıtlandı. İki taraftan da ses gelmedi. Tedirgince telefona bakıyordu. Ses gelmesi umuduyla fakat ses gelmedi. Telefonu açan Adel değildi farkındaydı. Adel olsaydı küfür etmeden duramazdı.
Ses verip vermemekte kararsızdı. O yüzden beklemeye devam etti. Telefondan hafif gülme sesi geldiğinde Barkın'ın kaşları çatıldı. Kim olduğunu anlamak uzun sürmedi.

"O iyi mi?"

Gülme sesi kahkahaya dönüştü.

"Gelip görmeye ne dersin?"

Sustu, verecek cevabı yoktu. Kahkaha sesi durdu. Yerini ciddiliğe bıraktı.

"Buluşmalıyız."

Barkın olduğu yerde gerim gerim gerildi. Bu ses ona hiç iyi hissettirmiyordu.

"Nerede?"

Telefon yüzüne kapandı. Ardından konum bilgisi geldi. Barkın aynı gerginlikle arabadan indi. Ofise doğru yürümeye başladı. Adamlar Barkın'ın arkasından bakışını sürdürdü. Serdar'ın odasına geldiğinde ilk başta duraksadı ardından kapıyı çaldı ve odaya girdi. Serdar'ın her zaman ki gibi sandalyesi cama dönüktü. Geldiğini anladı fakat ona dönüp bakmadı.

Barkın sessizce cam kenarına doğru yürüdü. Aralarındaki sessizlik hiç iyi değildi.

"Durum ne?"

Derin bir nefes daha aldı Barkın hatırlamak istemiyordu.

"Bilmiyorum içeriyi kontrol ettiğimde kimse yoktu."

"Git ve bul o zaman."

"Yaralı halde hiçbir yere gidemez biri yardım etmiş olmalı."

"Kimden şüpheleniyorsun?"

İkisinin arasında sözsüz bakışma geçti. İkisi de aynı kişiyi düşünüyordu.

...

Atılan konuma geldiğinde konumun otelde olduğunu farketti. Adel'in tanışma randevusunda gittiği otel.

Kapıdan girdiğinde içerinin koruma dolu olduğunu gördü fakat hiçbirinin bakışı onda değildi. Asansöre doğru yürüdü Barkın. Kata geldiğinde tedirgin ama bir o kadar da kendinden emin adımlarıyla kapının önünde durdu. Kapı koluna uzandığında kapı zorlanmadan açıldı. İçeriye girdiğinde oda hiç değişmemiş derli toplu bir haldeydi. Mutfak tezgahında açılmış bir içki şişesi vardı. Koltuğa oturup kadehini yudumlayan adamın arkası Barkın'a dönüktü. Barkın sessiz adımlarla koltuğa kuruldu. Bakışları kadehini yudumlayan adamdaydı. Adamında bakışları Barkın'a döndü. Aralarında sözsüz bir bakışma geçti.

ACIDAN DOĞUŞHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin