යුග් (නුඹ වෙනුවෙන් Season 2)

Chapter 83

තත්පර එකයි...

තත්පර දෙකයි...

තත්පර තුනයි..

මුළු ලෝකෙම නිහඩයි..නිසලයි..මනමේන්ද්‍රට එයා හුස්ම ගන්න හඩ එයාටම ඇහුනා...එයා ඒ පපුව පුරවලා ගත්ත හුස්ම හීල්ලීමක් විදිහට පිටවුණා..දෙකට කැඩුණු බයික් එක තාමත් ආපු වේගේ දරා ගන්න බැරිව රෝද කැරකෙනවා.පහලින් තිබුණු ගල දිහා බලපු මනමේන්ද්‍ර යුගාන්ව තව ටිකක් තුරුළු කරගෙන කාර් එකට හේත්තු උනේ ඇස් පියාගෙන.

" යුගා...උඹ මොකක්ද කර ගත්තේ..මං කිව්වා උඹට එන්න එපා..මං දරුවාව ගන්නම් කියලා..උඹ හැමදාම මාව විශ්වාස කලා..ඇයි අද උඹට බැරි වුණේ.."

" සර්...ඇම්බියුලන් එක්කට එන්න කිව්වා..."

මනමේන්ද්‍ර මොකුත් නොකියා හුස්මක් පිටකලා.

" අප්පච්චි..."

" අංකල් මගේ අප්පච්චි ක්..."

තනි කළු පාට වගේම කළුවට හුරු නිල් පාට බයික් දෙකක් එකම වෙලාවේ නැවතුනා.බයික් එකෙන් බැහැලා මන්ධීර් මනමේන්ද්‍ර ළඟට දිව්වේ මනමේන්ද්‍රගේ අතේ උන්න යුගාන්ව දැකලා උනත් මනමේන්ද්‍රගේ ඇස් තිබුණු තැන දැකපු මන්ධීර් ඉක්මන්ට යුග්ම දිහාට හැරිලා වැලමිට ළඟින් අල්ලලා නතර කරන්න හැදුවත් එතනත් උනේ තත්පරේක පරක්කුවක්.

" හහ්..."

යුග්ම උඩට ගත්ත හුස්ම නැවතුනා..එයාගේ ඇස් එක තැන නැවතුනා.යුග්ම ගල් උනා.

" යුග්ම මචං..."

"යුග්මයෝ..."

පලාතම මූසල කරගෙන ඇම්බියුලන්ස් නලා හඩ ඇහුනා..ඒ සද්දෙට චොකලට් එක්කට මත් වෙලා නිදා ගත්තු යුගාන් ඇහැරුණා.

" අප්පච්චි..."

මනමේන්ද්‍රගේ පපුවේ නින්දේ උන්න යුගාන් පොඩි දරුවෙක් වගේ ඈනුමකුත් ඇරලා තවත් මනමේන්ද්‍රගේ පපුවට තුරුළු වෙලා සුව නින්දකට අර ඇද්දත්..වෙනදා ප්‍රතාප්ගේ පපුවෙන් එන සුවද නෙවෙයි ඒ කියලා තේරුම් ගත්ත යුගාන් අප්පච්චි කියාගෙන ඇස් ඇරියා..ඔව්..අප්පච්චි...ඒක තමා යුගාන් ඇස් අරින හැම මොහොතකම එයා මුමුණ වචනේ..ඒත් අද ඒ පුරුදු creed සුවඳ නෙවෙයි.