Tüm akşam boyunca çok fazla konuşmamış sorulanlara cevap verip yapılan şakalara gülmüştüm.
Onun dışında Barış'ın yanıma oturmasıyla sadece Barış'la konuşmuştum.Yani diğerlerine nazaran.
Saat epey ilerlemiş,akşam geceye evrilmişti.Bugünkü yemeğin son dakikalarına girdiğimizde herkes yavaştan ayaklanmaya başlamıştı.
Restauranttan ayrılmadan önce Ayçin' le lavaboya gitmek için kalkmış geri döndüğümüzde Ayçin'in sevgilisinin Ayçin' i almak için gelmesiyle vedalaşıp ayrıldık.
Ayrıldıktan sonra restaurantın kapısında durup Ayçin'in arkasından onu izlerken arabaya binmesiyle arkamı dönüp Yasemin yanına gidecektim ki arkamı dönmemle Barış'la yüz yüze gelmiştim.
"Gidiyor musun?"
Kafamı aşağı yukarı salladım."Evet."
Elinde tuttuğu çantamı bana uzattığında çantamın onda olduğunu o an fark ettim."Bunu unutmuşsun."
Yüzüne minnetle bakıp elindeki çantayı aldım."Teşekkür ederim,akıl kalmadı."
Dediğime güldükten sonra yüzüne kendini beğenmiş bir ifade takınıp konuştu."Ben de olmasam ne yapacaksın?"
Hafifçe gülüp,ben de onun gibi yüzüme gıcık,kendimden emin bir ifade taktım."Sen getirmesen de Yasemin getirirdi zaten."
Tek kaşını kaldırıp arkasında kalan restaurantı gösterdi."Yasemin biraz önce ön kapıdan çıkıp gitti yalnız canım."
Yüzümdeki ifade anında değiştiğinde bozuntuya vermemeye çalıştım."Nasıl ya,gitmemiştir o."
Gülmeye devam etti."Öyle mi dersin?"
Yüzüme tekrar kendimden emin ifademi takınmaya çalıştım."Evet.Yasemin hayatta bırakıp gitmez beni,bana haber vermeden."
Yüzündeki sırıtmayı hala bozmadan dururken sinir olmaya başlamıştım."Ara o zaman,neredeymiş?"
Tedirgin olduğumu fark ettirmemeye çalışarak"Ararım tabi."diyip elimi çantama atıp Yasemin'i aradım.
Barış sırıtarak beni izliyordu.Yasemin sonunda açtığında ben konuşmadan önce Yasemin benden önce davranıp benden önce konuştu.
"Efendim İlkin?"Sesi uzaktan geliyordu ve arkadan da radyodan çaldığı belli olan yüksek sesli bir şarkı çalıyordu.
Gerçekten gitmişti.
Barış'ın burnundan gülmesiyle gözlerimi kısıp korkutucu(!) bir bakış attım.
"Allah belanı versin Yasemin."Hiddetli bir şekilde konuştum.
Barış daha çok güldü.
"Ay niye be?"Yasemin telefonun diğer ucundan merakla konuştu.
"Beni beklemeden gittin mi kahpe?"
Yaseminden dört-beş saniye ses gelmedi."Kanka tünele giriyorum ben şimdi.Sonra konuşuruz,öptüm."
Son kelimesini uzatarak tatlı tutmaya çalıştığı sesiyle konuşup bir şey dememe izin vermeyip telefonu yüzüme kapattığında telefonu kulağımdan çekip kapalı telefonla bakışırken Yasemin'e neler yapacağımı düşünüyordum.
Sırtımdan bıçaklandım resmen.
Telefonla bakışmayı kesip gözlerimi gülen Barış'a çevirdim.
Barış benim ona baktığımı görünce gülmesini tutmaya çalıştı.Sinirle elimdeki telefonu çantama koydum.
"Neyseki ben varmışım diyelim tekrardan o zaman?"
