KELEBEK ETKİSİ

6.Bölüm Ateşkes

Keyifli okumalar, umarım beğenirsiniz!

                                           6.BÖLÜM

  Alaz yaklaşık on dakikadır dedesinin çalışma odasında, masada karşısında oturuyordu. İyi bir nutuk çekeceğini biliyordu zaten, o yüzden pek de dinleyesi yoktu.

''Alaz duyuyor musun sen beni?''

''Dinliyorum ya dede!'' Oysaki pek de dinlediği söylenemezdi.

''Neydi o hareket?'' diye sordu dedesi. ''Çocuğu dövmek ne Alaz?''

''Hak etti o herif!'' dedi Alaz da sinirle. ''Kızı rahatsız ediyordu.''

''Sana mı kaldı dövmek Alaz?'' diye sesini yükseltti Eşref Soysalan. Aklındaki düşünceleri dile getirirse ne olurdu bilmiyordu.

''O an ortamda ben vardım dede, kim olsa aynısını yapardı,'' dedi Alaz güçsüzce. Aslında sebebin sadece bundan ibaret olmadığının farkındaydı.

''Ama kimse öyle bir bakmazdı,'' dedi imayla Eşref Bey. Anlamıştı ve anlamak onu hiç bu kadar germemişti.

''Ne bakışı?'' dedi Alaz huzursuzca.

''Ne bakışı olduğunu gayet iyi biliyorsun,'' dedi Eşref. Daha sonra biraz daha anlayışla yaklaşmaya karar verdi. ''Oğlum Asi ve sen artık kardeş sayılırsınız, farkında değil misin? Üvey ya da değil fark etmez, artık bir aileyiz.''

''Dede şu an hiç hoş olmayan imalar yapıyorsun,'' dedi Alaz gerginlikle ayağa kalkarken. ''Ben neyin ne olduğunu çok iyi biliyorum.''

Aslında bilse de bazen bazı şeyler değişmezdi. Değişmek istemezdi.

''O zaman ona göre davran,'' dedi Eşref ciddiyetle. ''Bizi bir skandalın içine sokma.''

Alaz alayla güldü. Onun için her şey statü, kimlik, para, insanların düşüncelerinden ibaretti.

''Bir şeyi unutuyorsun dede,'' dedi Alaz kapıya doğru ilerlerken. ''Soysalan ailesi başlıca bir skandaldır.''

Odadan çıktığında Eşref Soysalan arkasından seslenmişti. ''Alaz!''

Alaz kapıyı kapattıktan sonra sessizce yutkundu. Sorun anlaşılması değildi, sorun dedesinin üstünde bu kadar hakimiyet kurabileceğine inanması ve karışmasıydı. Alaz biliyordu ki bazı şeyler hiç kolay olmayacaktı. Zaten ne zaman olmuştu ki?

****

Asi sessizce odasında beklerken gergindi. Dedesi şimdi neden çağırmıştı ki Alaz'ı? Çok mu kızmıştı? Evet şiddet göstermesi yanlıştı ama Alaz'ın bir suçu yoktu ki, Ozan gerçekten sınırı aşmıştı. Evin içindeki sessizlikten hiçbir şey anlayamıyordu Asi. Biraz ikilemde kalsa da içinin rahat etmeyeceğini bildiğinden anlık bir kararla odasından çıktı. Koridor boş ve sessizdi. Herkes olayın ardından odasına çekilmişti. Asi merdivenlere yöneldiğinde sessizce yukarı çıktı. Alaz'ın odasının önüne geldiğinde hala içeri girip girmeme konusunda kararsızdı. Sinirli miydi? Kendisi yüzünden dedesinden azar yemesi hoş değildi, kızması en doğal hakkıydı. İşler hep daha karışık hale gelmeyi nasıl beceriyordu acaba? Asi derin bir nefes alarak odanın kapısını tıklattı.

''Alaz?'' diye sessizce seslendi. Ses gelmemişti. Acaba uyuyor muydu? Kendisi yüzünden gelinen durumdan hoşnut değildi, bu yüzden sessizce içeri girdi. İçeri girdiği anda Alaz odasındaki banyodan çıkıyordu, bu sefer kıyafetleri üstündeydi.

''Asi? Bir şey mi oldu?''

''Ben merak ettim seni, ondan rahatsız ettim,'' dedi Asi biraz gerilerek.

''Rahatsız ettiğin falan yok,'' dedi Alaz ona doğru ilerlerken. Asi'nin arkasındaki kapıyı kapattı. ''İyiyim ama, sorun yok.''

''Deden çok kızdı mı?'' diye sordu çekinerek genç kız. Utanıyordu. ,