Kidnapping An Exo Member [REVISING]

Prologue

This Fanfiction is dedicated to Mr. Lu Han (former EXO member). Businesses, places, events and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. 

Revising

I may have changed some identifying characteristics and details such as physical properties, occupations and places of residence but the twists and roller coaster events are still there, I also added some informations to give you a detailed fiction. Thank you!

Prologue:

Napakamot nalang ako sa ulo nang halos walang tumatanggap ng flyers na pinamimigay ko. Hanggang ngayon wala pa rin akong matinong trabaho. Kailangang- kailangan ko na talaga ng pera para sa tatay ko. 

"Miss, excuse me, nakaharang ka sa daan oh"- Pagtataray sa'kin ng babaeng hindi katangkaran at the same time hindi rin kaputian

Kahit labag sa laooban ko tumabi na lang ako kahit napakalawak ng daanan. 

Nagikot- ikot pa ako, ayoko ng maging pinakawalang kwentang anak ng tatay ko. 

Tuloy ang pag- abot ko ng mga flyers sa iba't- ibang uri ng tao pero out of 10% siguro, 3% lang ng binigyan ko ang binabasa talaga ang nasa loob, the rest tinatapon na lang sa kung saan- saan. Ang nakakalungkot pa don' ang karamihan sa kanila ay busy sa pagpapayaman habang ako, nagpapayaman pero sadyang mailap ang pagkakataong yumaman, poor me.

Bakit ba napakahirap maging mahirap? Bakit ba may pinapanganak na mahirap? Oo tanggap kong may pinapanganak na dyosa, at isa ako don' alam ko 'yon pero 'yung mahirap? Sana naman pwedeng maging excempted ang mga dyosa noh? dyosa na nga paghihirapin pa, jusko, nasaan ang katarungan?

"ARGH! ANG HIRAP!"- Bulyaw ko habang umiiling- iling pa at pinangpapalo ang flyers sa ulo ko

"Miss, tungkol saan 'yang fylers na pinamimigay mo?"- Tanong ng isang matandang babae

"Tips on how to be a succesful business man po"- Sagot ko naman, mukhang interesado si lola

"Yun naman pala eh, bakit hindi mo basahin nang makaalis ka sa pwesto mo? Nakakahawa 'yang bad vibes na aura mo, alis nga diyan!"- Napanganga na lang ako at halos di makapagsalita dahil sa sinabi ni lola sa akin, but, in the other hand, may point din naman siya kaya lang, paano ba? pati ata pagbabasa nakalimutan ko na sa sobrang hirap ko

Nag-try na 'ko sa tropahang 'OPEN MINDED KA BA?' grabe isa 'yon sa pinakamahirap na trabahong nadaanan ko, kala ko talaga magkaka- kotse rin ako tulad ng iba, jusko 200 na nga lang kita namin paghahatian pa ng pito! anak ng! Kaya ayun, umalis na lang ako.

Sa sobrang inis, naglakad- naglakad na lang ako kahit di alam ang pupuntahan, malay mo mamaya makahanap din ako ng jackpot.