Kidnapping An Exo Member [REVISING]

Chapter 4~ Truth

potahamnida!!! kamusta naman ang isang buwan na walang UD diba? aish grabe napaka-busy ko this past few days and im sorry with tha ;AAA;

++++++++

Myles' POV
hanggang ngayon masakit pa rin sa akin, di ko pa ding kayang humarap kahit kanino, nilibing siya last week, masakit pero kailangang tanggapin, kahit 2 years pa lang siya sa akin, masakit pa din, mahal na mahal ko siya pero kinuha niya agad ang anak ko, this is so unfair, that's why I don't believe in fairy tales, because each story don't have their happy endings, maybe they have but that happy ending is just a temporary happy ending, maybe the other day, they have their tragic secondary ending, in that ending they can't fix it and turn into happy ending. Like what I've got, when Niel was born I was very happy but when he....when he..he died, everything changed in just a second. My tears are starting to fall again, my fears are starting to rise again, my ears can hear my baby suffering from death, his scream makes me crazy

*BLAAAAG*

sa gulat ko, halos mapatalon ako sa sofa kung saan ako nauupo
"MYLES! IS IT TRUE THAT NIEL IS MY SON?!"- galit na galit na sabi niya, wala akong imik, hinayaan ko lang siya magsisigaw, wala akong pakielam sa nalaman niya, wala akong naririnig kundi sigaw niya...

"Myles"- maamong tawag niya sa akin na naging dahilan upang tingnan ko siya sa mga mata habang ang aking mga luha ay patuloy sa paglabas mula sa aking mga mata, walang tigil, walang kapaguran, hindi nauubos, bakit?
"Sagutin mo naman ako"- nagmamakaawa niyang sambit habang ang mga luha'y nagsisimula na ring tumulo, masakit Luhan, masakit, pilit niya akong kunakausap, gustuhing kong sumagot ngunit tila ba may pumupigil sa akin upang sabihin ang mga gusto ko, nanlalabo na ang aking mga mata dahil sa mga luhang ayaw maubos at patuloy sa pag-agos, anong dapat kong maramdaman ngayon?
"Im his father right? all this years tinago mo sa akin? why? anong nagawa ko sayo? I know may kasalanan ako sayo, pero hindi pa ba sapat na ituring mo kong parang wala lang para pagbayaran lahat ng kasalanan ko? why? di ko naman ginusto lahat ng nangyari eh, pero this is what Im really sure, Myles, I love you since the first time I saw you, that's why sumama ako sa'yo at nagtata-tangahan na parang walang alam na dahil lang sa pera ko kaya mo ako isasama, I know na that time you'll kidnap me, pero pumayag ako, alam kong sa huli di tayo pero sinubukan ko pa din, ginawa ko lahat para mahalin mo din ako, at nagawa ko naman, pero huli na lahat, there was Seohyun who loves me, yes I love her, I love her as my little sister, but you? you changed me, you always makes me laugh, nagpaka-inosente ako sa'yo dati para malaman ko lahat ng gusto at ayaw mo, pero it's too late for us, the entertainment where I belong needs me, my groupmates need me, in that time I chose my career but now Im regretting it, because I should chose you than my career, I should chose you and our son, I;m so idiot"- lumuhod siya habang umiiyak, ano bang dapat ang gawin ko? papatawarin ko ba siya? hell no. wala pa rin akong naging imik, ngunit ang puso ko, gustong-gusto na siyang patawarin, not in this situation please, hindi pa ako bumabalik sa dati, paano? paano ko gagawin you if my baby is gone? my life is gone?
"w-what do you want me...to do?"- wala sa ano-ano'y nasambit ko habang siya'y nakaluhod pa din, ano bang gusto niya? na patawarin ko siya? and then? happy ending? happy ending without my baby? without my Niel? hell no.
"I don't ask for your forgiveness if you're not ready with this situation, masakit pa para sayo, pero mas masakit para sa akin dahil anak ko din naman siya Myles eh, hindi lang ikaw ang nawalan, ako din, nawalan din ako, pero mas masakit dahil ni hindi ko siya nakasama at nakausap ng matagal, hindi ko siya nabilhan ng mga gusto niya, hidni ko nalaman ang gusto at ayaw niya, hindi ko siya nasubaybayan, mas malaki ang nawala sakin, mas malaki dahil nawala ka din sakin Myles, halos mabaliw ako nang iwanan mo ako, pero hindi ko na ata kakayanin, pati ang kaisa-isa kong anak nawala sakin, and worst I don't know that he's my son, how idiot am I?"- ngayon ko lang siya nakita ng umiyak ng ganito, ganito din ba siya nang iwanan ko siya? o binibilog niya lang ang utak ko? ayokong mag-isip ng kung ano pero kusa silang pumapasok sa isipan ko eh.
"Lahat ginawa ko para hanapin ka, kasi hindi ko talaga kaya kung wala ka, pero...pero nang makita kita, halos lumundag ang puso ko at gustong-sguto kitang yakapin at that time, but you're with my twin, hindi ko alam ang gagawin ko, everything changed in just 2 years, pero gumuho ang mundo ko nang may makita akong bata at tinawag kang mommy, in that time si Allen agad ang naisip kong tatay niya, pero ayoko pa ding isipin 'yun, pinilit kong hindi isipin 'yun pero nang mismo ang bata ang tumawag kay Allen as his father, nanlumo ako, naisip kong wala na talaga tayong pag-asa, wala na lahat, na papanuorin na lang kita sa malayo, na pipilitin kong maging masaya para sayo, pinangako ko sa sarili ko na hindi na kita guguluhin pa pero sa tuwing makikita kita nagkukumahog ang mga paa ko para lang puntahan ka, gusto ko sanang malaman mo na mahal na mahal pa din kita Myles, hindi 'yun nagbago kahit dalawang tao na ang lumipas, hinahanap-hanap pa din kita, gustong-gusto kitang yakapin at hagkan pero alam kong hindi na pwede because you have my twin, Allen will take care of you, he's there to comfort you, and I think mas kailangan mo siya ngayon, Niel is gone, m-my son, I can't believe this, kasalanan ko lahat, ang gago ko kasi, hinayaan ko kayong makaalis ng gabing 'yun, dapat ako na lang, hindi ang anak natin, ako na lang dapat"- sinuntok-suntok niya ang dibdib niya habang patuloy sa pag-iyak, mas lalo akong nasaktan, sa nakikita ng mga mata ko, mas lumala ang sakit, hindi lang doble kundi triple, ano ng gagawin ko? hindi ko na alam, 'Ma, help me please, anong gagawin ko, lalo na akong nasasaktan
Maya-maya ay tumayo siya at tumalikod, pinunasan ang luha at

"Goodbye, I hope you and Allen will be happy someday"- mahinang sabi niya, parang hindi ko na ata kayang maging masaya, masaydo ng durog ang puso ko para bumalik sa dati.....nang aalis na siya, hindi ko alam pero, lumakad ako----tumakbo ako





at






niyakap siya sa likod

"h-hindi ko kaya Luhan"

"kung pati ikaw mawawala, Niel is gone, I don't want to loose his father too, I don't want to loose someone who's important to my life again, I-I think we can fix this, not in this situation, not in this time, but someday Luhan, someday"- muling tumulo ang luha ko ngunit ngayon hindi na ako nag-iisa, I have this man hugging me while comforting me, how lucky am I? I'm lucky in this very bad situation, may umaalis ngunit may bumabalik din, I promised Niel, I will forgive your father.

Ally's POV

"ANO BA XIUMIN?! LAGI KA NA LANG WALA!"- sigaw ko sa kanya habang hinahampas ang dibdib niya at siya naman 'tong pinipilit na yakapin lang ako, he's ALWAYS not there, always in the bar with his friends, ni wala na nga siyang time para sa akin eh, naiinis ako, naiinis ako kasi mukhang wala na kaming pag-asa dahil lagi na lang kaming nag-aaway, I don't believe that the more fights you have the stronger relationship you have, I don't believe in that sh*t, lokohan ba 'to? hindi ako okay! my nephew is gone, dapat nasa stabi ako ng kapatid ko para i-comfort siya pero bwiset nandito ako ngayon sa dorm ni Xiumin dahil lasing na naman ang hayup!

"Babe, please, don't leave me, magbabago na ako, wag mo lang akong iwan please"- pagmamakaawa niya sa akin

"Ilang beses mo na ba 'yan sinabi? ha? di ko na nga mabilang sa sobrang dami eh, i think... we need this"- napayuko na lang ako, ayaw ko man pero kailangan talag namin gawin 'to

"I think we need to separate"- and with that, isang gulat na Kim Min  Seok ang hindi ko kayang matignan ng diretso sa mga mata, 1 day nga lang di ko kayang di siya makita, ni hindi ko alam kung hanggang kailan tatagal itong ka-artehan na 'to, puta naiiyak ako but we really need this, this is for us too, I have my own work, hindi lahat ng oras na tawagan ako ng mga kaibigan niya pupuntahan ko siya, I have my own life too, i need to take care of my family, lalo na ngayon nagdurusa pa ang kapatid ko, Im not selfish para isipin lang ang mangyayari sa akin

"Ally please"- pagsasamo niya

"No, please, no Xiu, please, we need this"- lumabas ako ng pinto at tumakbo papuntang sasakyan ko, bakit ba nangyayari samin ni Myles 'to?

+++

DAHIL BAKASYON, ITA-TRY KO PO ANG EVERYDAY UD :))