POYRAZ MASALI (hocam serisi - 1)

Final -1-

Masal dan

İçimde ki acı dinmisti. Bunu kızım Tuğba ile sağlamıştım. Artık ağlamıyordum. Bir haftada ona çok alıştım. Beş yaşında güzel bir kızım vardı artık. Minik elleri kıvır kıvır saçları mis gibi kokusu zeytin gibi kara gözleri... Bir parçam bir uzvum gibiydi artık. Bu gün onunla alışverişe çıkacaktık. Kollarımın arasında yatan minik bedene baktım. Dün gece gökgürültüsünden korkup yanımıza gelmişti. Ve şimdi de aramızda yatıyordu. Dün ilk kez anne demişti. Küçük kolları belime dolanmış başını göğsüme iyice gömmüştü. Saçları poyraz ın yüzünü örtmüştü. Poyraz ise halinden memnun bir şekilde ikimizide sarılmış uyuyordu. Kızımın ve kocamın yanaklarını öptüm. Tuğbam hemen gözlerini açtı.

- Günaydın anneciğim

Tuğba- Günaydın anne

Dayanamayıp bir kaç kere daha öptüm. Ben öptükçe gülümsemesi daha çok artıyordu.

- bu gün biricik kızımla alışverişe gidiyorum.

Tuğba şaşkınlıkla bana baktı.

Tuğba- dün de gittik. Ondan önceki günde bir önceki günde.

Anlına bir buse bıraktım.

- ilk gittiğimiz de odan için eşya baktık. Bir sonrakin de sana kıyafetler aldık. Üçüncü gittiğimizde yine kıyafet aldık. Bu sefer de oyuncak alıcaz sana

Tuğba nın gözlerinde ki sevinç görülmeye değerdi. Yatakta oturur hale geldim. Tuğba da benimle birlikte oturdu. Ikimizde poyraz a bakıyorduk. Birbirimize bakıp gülmeye başladık. Ikimizde aynı şeyi düşünüyorduk. Yavaşça yerimden kalkıp poyraz ın diğer yanına oturdum. İşin garibi poyraz kollarından çıkmamıza rağmen uyanmamıştı. Tuğba da poyraz a iyice yanaştı. Poyraz sırt üstü yattı. Numara yapıyordu. Tuğba ya bakıp yanağıma işaret parmağım ile vurdum. Anlamışti. Ikimizde aynı anda poyraz ın yanağını öptük. Gülümsedi ama gözlerini açmadı. Demek ki güzellik ile uyanmıyacaktı. Yine Tuğba ya baktım. Göz kırptım. Ikimizde aynı şeyleri düşünüyorduk. Aynı anda poyraz ı gıdıklamaya başladık. Poyraz kahkaha ile gözlerini açtı. Üçümüzde deli gibi gülüyorduk. Tuğba çabuk yoruldu. Kendini sırt üstü yatağa bıraktı. Terlemişti. Poyraz ı bırakıp yatağın diğer tarafına geçtim. Tuğba nın başını dizime koydum. Hâlâ gülüyorduk. Poyraz ayağa kalkıp bize baktı. Yüzünde musip bir gülüş ile tekrar yatağa oturdu. Tuğba yı gıdıklamaya başladı. Tuğba hem kahkaha atıyor hemde minik elleri ile poyraz a engel olmaya çalışıyordu.

Tuğba - hahaha ba hahah baba haha yorul hahaha dum.

Ikimizde Tuğba nın biraz önce söylediklerini düşünüyorduk. Baba demişti. Poyraz ellerini Tuğba nın minik bedeninin üstünden çekti. Donmuş gibiydi. Tuğba kendini topladıktan sonra yatağın içine oturdu.

Tuğba - baba iyi misin?

Poyraz ın gözleri dolmuştu. Tuğba yı kucağına alıp sıkıca sarıldı. Ağlıyordu. Tuğba nın saçlarına ard arda öpücükler bırakıp ağlıyordu. Tuğba ise şaşkınlıkla bana bakıyordu. Minik kollarını poyraz ın beline sarmıştı.

Poyraz- bu kelimeyi duymak için o kadar çok bekledim ki teşekkür ederim sana

Poyraz bir kolunu açtı. Hemen bende kolunun altına girdim. Üçümüzde sonunda mutlu olmayı başarmıştık.

Poyraz- benim güzel karım ve birtanecik kızım bugün ne yapmak ister.

Tuğba başını kaldırıp poyraz ın yüzüne baktı. Sonra elini poyraz ın yüzüne koyup minik elleri ile yüzünü okşamaya başladı.