Oath

Chapter 3👜

با پوزخند روی لبش چشماشو مالیدو لنگ لنگان توی اون هیاهو که دخترو پسر با موزیکی که گوش هر بنی بشری رو کر می‌کرد در هم میلولیدن حرکت کردو دست به پشت صندلی بردو با کشیدنش بی تعادل خودشو روش پرت کرد.
سرشو روی سطح سرامیکی و سرد قرار دادو چشماشو از دیده اون نور مزاحم که از بالای سرش روی مغزش بود، بست.

نفهمید چطور ولی با بالارفتن صداها و موزیک سرسام آور با خشم سرشو از رومیز بلند کردو دستشو رو میز کوبید.

_این گوهو خاموش کن!!

با عصبانیت غرید..بار وومن که از قضا دختره جوونی بود با دیدن وضعیت کای به خودش لرزید و بطری تو دستش از دستش افتاد.

_مگه باتو نیستم عوضی..گفتم خاموشش کن!!

چشماش که به زور باز نگهشون داشته بود به دستی که روی شونش نشست نگاه کردن.
اون راننده ی احمق!!..

دندوناش روی هم فشاردادو دستشو با خشم از روی شونش به طرف دیگه ای انداخت.

_تو..توی مزاحم مگه نگفتم نمیخوام همه جا دنبالم باشی؟؟؟!!!چرا دست از سرم برنمیدارین؟!!

×جونگین‌!

دیده واضحی نداشت پس نمیتونست دوست صمیمیش رو از راننده ای که به سفارش پدرش همیشه دنبالش بودو مثل همیشه اشغال و مزاحم توسط جونگین خطاب میشد رد تشخیص بده!

سهون موهاشو به سمت بالا دادو روبروی دوست به شدت مستش جا گرفت.

×چیشده ضرفیتت که بالا بود!چیکار کردی با خودت که به این وضع افتادی پسر ؟

با لبخند گفت.

جونگین موهاشو چنگ زدو دستشو دوباره رو میز کوبید.

_اون..اون باک یونگ عوضی چطوری اسمشو پدر میزارن؟!!

سهون به بارمنی که با دو گیلاس شراب به سمتشون میومد نگاه کوتاهی انداخت و با بالا آوردن دستش ردش کرد تا بره ،دوست عزیزش تا الان هم زیادی نوشیده بود..

×کیم کای! میدونی که من از اتفاقای کوفتی که تو عمارت تو میوفته بیخبرم؟ها؟پس به خودت بیا مثل آدم...

جلو اومدو به بینی سرخ پسر مقابلش که هنگام مستی شبیه بچه ها دنبال بهانه بود بود ضربه ای زد:تاکید می‌کنم مثل آدم توضیح بده!

جونگین خنده ای کردو دوباره سر داغ شدشو به طرف سهون جلو برد.

_تورو کی فرستاده خودش؟با توام اوه سهون د جواب بده دیگه!!

سهون کلافه کتشو روی شونش بالا کشید و با حرص از جاش بلند شد.

×هروقت به خودت اومدی حرف میزنیم الان بهتره باهات حرف نزنم چون دوستتم نمیشناسی.

جونگین پوزخندی به راه رفته ی سهون و قامتش از پشت زدو بعد سرش روی همون سطح سرامیکی افتاد.