Fake Love

4

Taehyung ikisi için kahve yapmıştı. Bir süre koltukta sessizce oturup birbirine bakınmışlardı. Çok fazla soruları vardı ama soramıyorlardı.

Jungkook elindeki boş bardağı tezgaha bırakmak için ayağa kalktı. O ara Taehgung'un gözleri Jungkook'un sırtına takıldı. Kırmızılıklar vardı. Beyaz gömleğinde çok net görünüyordu. Gömlek Jungkook'un sırtına yapışmıştı ve kırmızı çizgiler belirmişti. Jungkook bardağı yıkayıp tezgaha koydu ve dönüp koltuğa oturdu. Taehyung'un tedirgin bakışları üzerindeydi bu yüzden ne olduğunu merak etmişti. Taehyung Jungkook'un omuzlarından tutup sırtını ona doğru çevirdi. Parmaklarını kırmızı çizgilerin üzerinde gezdirdiğinde Jungkook inleyerek geri çekilmek istedi ama Taehyung izin vermedi.

"Ahh, Taehyung... Yapma..."

"Bunlar ne?"

Taehyung pantolonun içindeki gömleği çıkardı ve yavaşça yukarıya çekip Jungkook'un sırtını açtı.

"Taehyung, yalvarırım yapma!"

Taehyung gördüğü manzara ile şok geçirdi. Jungkook'un sırtı boydan boya morarmıştı. Bazı yerler önceden yapılmış gibiydi, bazılarıysa yeni olmuştu. Jungkook dişlerini sıkarak ağlamaya başladı. Bazı yerler defalarca darbe almaktan kanamıştı. Kanlar gömleğe bulaşmıştı. Bazı deri parçaları da gömleğe yapışmıştı. Taehyung gömleği her yukarı çektiğinde soyular deri parçaları yüzünden Jungkook inliyor, yumruklarını sıkıyordu. Taehyung dişlerini sıkarak sordu.

"Bunları kim yaptı?"

"T-Taehyung..."

"Bunları kim yaptı dedim?!"

Jungkook gözünden akan yaşları silerken kekelemeye başladı.

"B-babam..."

Taehyung'un gözlerini nefret bürüdü bir anda. Dişlerini sıktı ve gömleği yavaşça indirdi. Jungkook'u kendine çevirdi. Zavallı çocuk ağlamamak için kendini zor tutuyordu. Taehyung sakin bir sesle sordu.

"Neden yaptı bunu?"

Jungkook cevap veremedi. Kafası hala eğikti. Yere bakıyordu ve gözünden akan damlalar parkeye düşüyordu. Taehyung sinirle Jungkook'un bileklerini tutup kendine bakmasını sağladı ve bağırdı.

"Neden yaptı bunları Jungkook?!"

"Belli bir sebebi yok..."

Taehyung daha da fazla sinirlenmişti. Elindeki ince bilekleri sıktığının farkında bile değildi. Junkook bağırdığında anladı ve bileklerini bıraktı.

"Ben, özür dilerim."

Jungkook ağlayarak koltuğun ucuna gitti ve uzaklaştı Taehyung'dan. Taehyung yeniden sordu.

"Ne demek belli bir sebebi yok? Canı istedi diye mi yaptı bunu?"

Jungkook konuşamadı ve ağlamaya devam etti. Taehyung'un bu sinirli halleri ona babasını hatırlatıyordı. Bir anda karşısında babası var gibi hissetti. Taehyung yeniden bağırdı.

"KONUŞSANA JUNGKOOK!"

"Dün gece geç geldim diye yaptı! Ondan öncesindekileri de canı istediği için!"

Kol düğmesini çözdü ve kolunu yukarıya doğru sıyırdı.

"Bak! Bunları hep canı istediği için yaptı! Hep dövdü beni hep! Kaçamadım kurtulamadım her zaman dövdü beni! Çok bile yaşadım ben! Sendebana onun gibi davrandın."