Fourteen

277 12 5
                                    

Raoul laat Rutger en Matthy binnen. Ze waren weer thuis en Matthy verlangde naar een bed dat wel lekker lag en wat vertrouwd voelt. 'Moeten jullie nog eten' vraagt Raoul. Rutger knikt, maar Matthy schud zn hoofd. 'Maatje je hebt het hele weekend niks gegeten' zegt Rutger. Matthy haalt zn schouders op en loopt dan naar de slaapkamer. 'Hoorde ik dat Mat het hele weekend niet heeft gegeten?' Rutger knikt. 'Hij heeft ook maar 3 biertjes gehad, meer wou hij niet en heeft hij water gedronken' zegt Rutger tegen Rob. 'Ik ga wel met hem praten' zegt Robbie en geeft Rutger een knuffel. Rutger knikt, waarna Robbie naar de slaapkamer gaat.

'Kan ik binnenkomen lieverd' vraagt Robbie en steekt zn hoofd door de deur. Hij ziet Matthy niet zitten, waardoor hij de kamer inloopt. 'Mat?' Robbie loopt naar de andere kant van de kamer, waar Matthy op de grond ligt. Robbie hurkt bij hem neer en wrijft over zn rug. 'Open je ogen maar vriend' zegt hij zacht. 'Het is allemaal eventjes te veel voor je geweest dit en dan val je eventjes flauw, dat is oke lieverd' zegt Robbie zacht. 'Hm? Open die mooie blauwe ogen maar voor me' zegt Robbie. Matthy begint te spartelen. Een epileptische aanval. Rob legt meteen een kussen onder het hoofd van hem. 'Word maar rustig, ik ben bij je' zegt Robbie en zet ondertussen een timer.

Matthy zn spartelingen worden rustiger, maar de man blijft buiten bewustzijn. Robbie tilt hem rustig op bed en doet de kleding uit. Een schone boxer doet hij aan en legt dan de deken op. 'Open je ogen maar vriend' zegt Robbie. Het duurt eventjes, maar de ogen van Matthy openen. Hij legt zich goed in bed en sluit zn ogen weer. 'Moe?' Matthy knikt en valt al snel in slaap. Er moet wat gedaan worden. Hij gaat er weer onderdoor, terwijl hij juist de goede richting inging.

Robbie stapt de keuken in waar Raoul staat te koken. 'Hey Raoul, heb je misschien al wat voor Mat' vraagt Robbie. Raoul knikt. 'Ja hoor, ik heb nog 2 pannenkoeken liggen in de koelkast' zegt hij. Robbie knikt en bedankt hem. 'Wil je ook even tegen Mat zeggen dat we rond een uur of 2 richting dat studentenhuis gaan' zegt Raoul. Robbie knikt. 'Ik zal hem er dan ook meteen op voorbereiden dat hij niet naast mij ligt, maar dat hij wel gewoon dan naar me toe kan, want Matthy kennende gaat hij zichzelf dan kwellen' zegt Robbie. Raoul knikt. 'Dat snap ik maatje, stel hem maar gerust' zegt Raoul en glimlacht.

BECAUSE I LIKE HIM||MabbieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu