my first boyfriend

hetzelfde

julia.
Hij kijkt me aan, waarna ik me verlegen van hem wegdraai. Ik kan mn gevoelens gewoon niet wegstoppen. Ik hou van deze jongen zo zo veel, maar ik weet niet of ik het aankan, weer een relatie met hem. Ik ben bang dat hij me weer zal verlaten zonder aankondiging. Ik zit diep vast in mijn gedachtes waarna ik een hand zie die voor mijn ogen heen en weer word gezwaaid. 'Uh hallo? Aarde aan juul??' zegt Matthy terwijl ik niet reageer. 'Oh shit, sorry.' zeg ik en draai me weer om naar hem. 'Waar dacht je aan mhm?' vraagt hij me dan. 'Uh- niks, niet belangrijk.' zeg ik en voel mezelf rood worden. Hij trekt me lachend terug aan mijn hand. 'Ja ja mevrouwtje en daarom word je zeker zo rood als een tomaat.' zegt hij terwijl hij me zachtjes uit lacht. 'Hou je bek Matthyas..' zeg ik nu ook giechelend. Hij lacht en we lopen weer door.

matthy.
Na een tijdje komen we aan bij een café en besluiten we wat te gaan drinken. Ik loop naar de balie om te bestellen. 'Wacht matt ik heb je nog niet verteld wat ik wil..' zegt ze gestrest maar ik reageer al niet meer. 'Een cappuccino en een ijs koffie met almond melk.' zeg ik overtuigend. Juul kijkt me verbaasd aan. 'Wat? Dat bestel je toch altijd?' vraag ik lachend. 'Ja maar hoezo weet jij dat?' vraagt ze weer. 'Dat bestelde je vroeger altijd toen we nog eh, samen waren..' zeg ik verlegen. Ze kijkt me aan, maar mijn hoofd valt naar beneden. 'Uh ja akward dit.' zeg ik terwijl ik naar mijn schoenen kijk. In mijn ooghoek zie ik Julia ook akward om zich heen kijken. Ik neem zuchtend onze bestelling aan en we lopen naar een tafeltje.

julia.
'Sorry dat ik het akward heb gemaakt.' zegt hij dan. 'Oh eh nee, kon je niks aan doen. Maakt niet uit..' zeg ik. Hij knikt en neemt een slok van zijn cappuccino. Het doet me denken aan vroeger, toen we inderdaad nog samen waren.

Daar zitten we dan, aan het café tegenover onze school. In het tussenuur gaan we altijd samen wat drinken. Hier komt niemand van onze school, dus is het lekker rustig. Matthy loopt naar de balie toe en bestelt wat drinken. Hij komt terug met een cappuccino en een ijs koffie. 'Met almond melk, precies zoals jij hem lekker vind.' zegt hij. Ik grinnik en beetje om zijn opmerking. 'Je kent me maar al te goed.' zeg ik nog steeds lachend terwijl ik een klein kusje op zijn wang plant. Hij bloost en kijkt beschaamd naar buiten. Ik neem rustig een slok van mijn ijskoffie. Ik geniet van zijn bijzijn, samen met hem zijn is mijn favoriete moment van de dag. Al helemaal omdat we geen lessen samen hebben. Het is fijn om dan in het tussenuur altijd eventjes een momentje samen te hebben. Hij en ik, samen.

Ik mis hem en onze momenten samen. Ik mis zijn glimlach, zijn bijzijn, zijn lieve knuffels en aanrakingen, zijn goedemorgen appjes, alles aan hem mis ik. Ik zucht en ben een beetje met mijn rietje aan het spelen. Ik durf hem niet meer aan te kijken. Het is zo akward geworden.

matthy.
'Dus eh, wat doe jij eigenlijk nu met je leven? Ik bedoel heb je een baan of studeer je?' vraag ik dan. Het is nu 8 jaar nadat ik haar voor het laatst heb gezien. In de 4e, toen waren wij allebei 16. Inmiddels zijn we dus beide 24. 'Ik eh ben nog aan het studeren ja.' zegt ze dan. 'Oh wat doe je? Je wou toch altijd iets van dokter worden?' vraag ik. Dat weet ik nog goed. Dat was haar droom, andere mensen beter maken. 'Oh nee, ik studeer rechten.' zegt ze dan. 'Ik dacht dat het altijd je droom was om andere mensen beter te maken?' zeg ik. 'Ja dat was het ook. Maar kort nadat jij was weggegaan en mij op alles had geblokkeerd..' zegt ze. Ik slik en kijk naar beneden. 'is mijn moeder met spoed in het ziekenhuis terecht gekomen toen ze erachter kwamen dat ze kanker had en het al ver verspreid was in haar lichaam.'