කළු සමනල්ලු ( SHORT SCI FIC ) ✔️

4) මළවුන්ගෙන් නැගිටීම

"තව විනාඩි පහක් ....ආහ්...... "

මම ඇස් දෙක ඇරියෙ හෙණ අමාරුවෙන්.... නොකර බැරිකමට වගේ....

"ෂිට්... පරක්කුයි... "

මම එහෙන් මෙහෙන් මූණ හෝදගෙන ඈනුම් අරින ගමන් ඇදුමකුත් දාගෙන බයිසිකලේ ළගට දීවෙ ළාවට පාන් පෙත්තකුත් කාලා කිරි එකක් බීලා...
නැත්තං මට ගෑස්ට්‍රයිටිස් හැදෙනවා...

උදේ වරුව මැත්ස්..... ඊට පස්සේ හිස්ට්‍රි...ඕකේ... ෂේප් ටිකක්......

බාගෙට නිදිමතේ උදේවරුව ගෙවුණේ මගේ ලැබ් එක බලන වැඩේ කිසිම ඉදිරි පියවරක් මට හිතාගන්න බැරිවෙද්දි......
මගෙ ඉගෙනගන්න වැඩ පාඩු කරගන්නත් බෑනෙ....
ඒත් මේ වැඩේ ගැනත් හොයන්න ඕනෙ...

මම කවදාවත් මිස්ටර් සෙත් මොනවගේද කියලා හිතලා නෑ.....
ඒත් දැන් හිතද්දි හිතෙනවා මේ මනුස්සයා හෙණ රහසිගතයි..
අනිත් ගුරුවරුන්ගෙන් ඈත් වෙලා ලැබ් එකට රිංගගෙන ඉන්නෙ....

අනික මිස්ටර් සෙත් වැඩිය පරිස්සමක් නෑ...ඔහේ පාඩුවේ ඉන්නවා වගේ පෙනුනට එයා කවදාවත් ලැබ් එකේ ඇතුලෙ කාමරවල යතුරු මේසෙ උඩවත් තියන්නෑ..... හරිම පරිස්සමෙන් ඉන්නෙ..... හරියට එයාට කාගෙවත් අවධානයක් යොමු කරගන්නෙ නැතුව එයාගෙ වැඩ කරගන්න ඕනෙ වගේ......

බහිරවයගෙ නිධානෙ වගේ යතුරු කරේමයි...... දුන්නත් දෙන්නෙ යූරිට විතරයි.......

මම හිස්ට්‍රි පීරියඩ් එකේ ඔය හැමදේම කල්පනා කරා.....
සෙත්ට ළං වෙන්න තියෙන එකම තුරුම්පුව යූරි......

ඉතිං අකමැත්තෙන් වුණත් යූරි එක්ක හිතවත් වෙන්න වෙනවා....
එක්කො බ්ලැක්මේල් කරන්නවත් අඩු ගාණේ.....
යූරිව අල්ලගන්න වෙලාවක් තමා හොයාගන්න අමාරු.......
අනික මේ මිනිහා රොබෝ කෙනෙක් වගේනෙ....
කිසි හැගීමක් දැනීමක් නෑ....
අඩුමගාණේ අපි කවුරුත් ඒ මනුස්සයා කැන්ටින් එකට යනවාවත් මොනවාහරි කනවාවත් දැකලා නෑ.....

දැන් හිතනකොට ඒක හරි පුදුමයි....
අවුරුදු දෙකක් හැමදාම වගේ දැකලත් අපි මනුස්සයෙක් ගැන නොදන්න එක......
ඒත් මෙච්චර කල් මගෙ අවධානට ඒක ලක්වෙලා තිබ්බෙ නෑ.....

මම හවස් වරුවෙ තිබ්බ ඉංග්‍රීසි පීරියඩ් එක ඉවර වෙලා ලැබ් එක පැත්තට ඇදුණෙ යූරි මිහායිල් එක්ක කොහොමහරි චාටුවෙන් කතා කරනවා කියලා හිතාගෙන.....