මම පන්තියට ගියෙ නෑ...... කෙලින්ම ලැබ් එකට ගියෙත් නෑ...
මුලින්ම හතර වටේම පරීක්ෂා කරලා බැළුවා.....
ඊට පස්සේ ලැබ් එකට රිංගුවෙ ඉන්ටවල් එක වෙලාවෙ...
දැන් මට මාව පලපුරුදු හොරෙක් වගේ දැනෙනවා......
මම ලැබ් එකට යනකොට යූරි වෙනදා වගේම බීකර වගයක් හෝදනවා....
පාට පාට වතුර ගොඩක් සින්ක් එකේ ගලනකොට යූරිගෙ මූණෙ හිනාවක් ඇදෙනවා මම බලාගෙන.....
මට මතක් වුණේ එයාගෙ කාමරේ තිබ්බ පාට ටොෆි කොල...
එයා පාට වලට ආසයි...
මම උගුර පාදනවත් එක්කම ඒ හිනාව බලන් ඉද්දි නැතිවෙලා අර සාමාන්‍ය වෙලාවට තියෙන ගල් වෙච්ච මූණෙන් මං දිහා බැලුවා...
"මිස්ටර්... ?? ...."
"රෙනෝල්ඩ්ස්... මට ජේ හරි ජෙස් හරි කියන්න.... මට ටිකක් කතා කරන්න පුලුවන්ද ?? "
මම ඇහුවෙ මිස්ටර් සෙත් පේන්න නොහිටිය නිසා...
"පුලුවන්.... කෙමිස්ට්‍රි ප්‍රශ්නයක් නං සර් එනකන් ඉන්න වෙනවා..... වෙන සුළු ප්‍රශ්නයක් නං මට විසදුමක් දෙන්න පුලුවන්..... "
මම උගුර පෑදුවා..
"ඔයා ඔයාගෙ තාත්තට ආදරෙයිද යූරි..?
මම අහද්දි එයා මං දිහා බැලුවෙ හැගීම් විරහිත විදිහට ......
හරියට මම කියන දේවල් ගැන එයාට කිසිම අදහසක් නෑ වගේ......
"කියන්න මිස්ටර් යූරි....ඔයා ඔයාගෙ තාත්තට ආදරෙයිද?? මමත් මගේ තාත්තට ආදරෙයි.... ඒත් එයා දැන් ගෙදර නෑ... එයාව අතුරුදහන් වෙලා...
සමහර විට ඔයා ඒ ගැන මොනවා හරි දන්නවද... ??? "
යූරි මං දිහා බලන් හිටියෙ කිසිම අදහසක් නෑ වගේ...
මට ඕන වුණ විදිහට එයාගෙ මූණෙ හැගීම් වලින් මොකුත් අදුනගන්න අවස්ථාවක් ලැබෙන එකක් නැද්ද??
"මිස්ටර් යූරි.... ඔයා මිස්ටර් සෙත්ගෙ පුතා නේද ... ඔයා මොනවද මගේ තාත්තගෙ අතුරුදහන් වීම ගැන දන්නෙ... "
යූරි මං ළගට ඇවිදන් එන්න ගත්තා...
ලැබ් එකේ කවුරුත් නෑ......
යූරි එදා කේටිව පරඩැලක් වගේ තල්ලු කරපු විදිහ මතක තිබ්බත් මම කොල්ලෙක්නෙ.... මට සටනක් දෙන්න පුලුවන් වෙයි කියන හැගීම මට තිබ්බා.....
