3.Bölüm

1.1K 110 23
                                    

Ne diyordu bu adam?

Ne demekti nikahları kıyılacak. Babam bunca zaman gözümün içine baktı benim. Gönlüme biri düşmeden evlendirmeyeceğim dedi hep. Babam bunu yapmadı ki bana . Değer verirdi o benim düşüncelerime. Kendimi avluda bulduğumda gerine gerine oturan yengem sinirlerimi bozmaya başlamıştı. Bakışlarımın birleştiği Tuğrul abi gözlerini dikmiş bana bakıyordu. Derhal abimin yanına çıkıp ondan güç almaya ihtiyacım vardı.

Odaya girdiğimde kapı dibine çöktüm. Birbiri ardına akan gözyaşlarım dinmek bilmedi. Yanıma oturan elimi avcuna alan bedene baktım. Gül abla hayretle beni izliyordu.

"Ne oldu ablam?"Diye sordu.

"Abla"dedim ama devamı gelmedi.

Sinesine sindim iyice. Saçlarımı annem gibi sevdi. Gül abla abimin ve benim en büyük şansımdı. "Anlat hadi kuzum"dedi

"Babam , amcama söz vermiş güya amcam öyle söylüyor. Tuğrul abiye beni uygun görmüş az çok tanıdın babamı, senin bile  kaşını bir kere kırmadı. Yapar mı abla bana sormadan bunu"dedim iç çekerek

"Nerden çıkmış bu şimdi. Bugün çıktı adamların kırkı. Evlilik derdine mi düşmüşler. Kocamın bakıma ihtiyacı vardı da ben düştüm ardına geldim bu eve. Yaraşır mıydı Devranıma böyle düğün. Ben istemez miyim alaylar kurulsun. Annemiz babamız vefat etti. Devran müşkül durumdaydı. Sustuk oturduk. Biz sustukça tepemize çıkmasınlar. Babam demez öyle . O çok sever seni kardeşim"dedi kendine biraz daha bastırıp beni.

Misafirleri ağırlamaya Gül abla indi. Aşağıya tekrar inmedim. O iki yüzlü insanların yüzüne meraklı değildim zaten

Aklıma gelenle odamdan çıktım. Annemlerin odasına girip kapıyı arkamdan kitledim. Kara kaplı defteri elime alıp okumaya başladım en baştan. Borçları, alacaklarını not aldığı yerleri ayrı bir kağıda not düştüm. Ödemek lazımdı. Kimse arkamızdan konuşmasındı.

Sırasıyla satırları okudum

'Bugün Tuğrul karşıma geçti. Sevdalıyım amca diyor. Kızıma benim gülizarıma baktığım gibi bakmasa ağzının ortasına bir tane çarpardım ama bu oğlan deli divane  olmuş. '

Bir başka satıra geçtim. İçimde bir yük oluşuyordu okudukça. Elimde ki defter ağırlaştıkça ağırlaştı. Babam bile farketmişti demek onun bakışlarını ama ben anlayamamışmıydım.

'Bu oğlan evlenmek istedi . Kapıma geldi ama benim gül goncam daha küçük dedim yolladım. İçime dert oldu. Bu vicdan azabıyla nasıl yaşarım ben, Devran geçip karşıma gülü seviyorum dediğinde ne tepki verdiysem aynı şekilde dinledim ama anası olacak Kader, yaktı oğlanın başını. İstemem dedi ama buldu o gelini. 'Beni vur ama evlenmeyim amca'dedi karşıma geçip. Babasına diyemediğini bana dedi. Ne diyeyim ben sana be deli oğlan

Bu notla döküldü iyice yaşlarım gözlerimden. Tuğrul abi beni böyle çok mu sevmişti. Babamın karşısına geçecek kadar kafayı mı yemişti. Kurcaladığım sayfalarda borçları atladım alacakları geçtim ama geçmek bilmedi bir türlü sayfalar

Bir yazı takıldı gözüme 'insanlar konuşacak , yazsınlar her bir köşeye 'bir yiğidi , nazlı yarinden ayırdılar' karşıma geçip bu lafları etti bu deli oğlan, yerin dibine gireydim de duymayaydım bu lafı.

Ben sevdiğime kavuştum. Kızımda sevsin anası gibi mutlu olsun istedim hep. Kızımın gönlü Tuğrula düşseydi yedi düveli alırdım karşıma ama zorla kıza zindan mı edeydim hayatı.

GÜLDENHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin