Ankara Bebem -Yarı Texting-

1.4

(Kazımcan)

Ligin bitmesine de Ceren'in sınavına da az bir süre kalmıştı. Tek dileğim buradan İstanbul'a beraber gitmekti.

Son zamanlarda hiç iyi değildim. En çok futbol hayatı sıkıyordu canımı. Galatasaray'da süre bulamadığım için gelmiştim ve burada da yedek kalıyordum. Hiçbir şey yapmasam bile varlığım yüzünden bile linç yiyordum. Ailemi özlemiştim. Altay altyapısını, orada gördüğüm sevgiyi. İzmir'imi. Tüm bunlar delirtiyordu beni.

Pes etmek için 99 sebebim varken ben pes etmemek için tek bir sebebe tutunuyordum ve o da sevgilimdi.

Şuan göğsümde yatıp saçlarının kokusunu içime çekiyordum. Dünya onunlayken bir kaç saatte olsa güzelleşiyordu.

Bu sefer gezmiyorduk. Issız bir parkta oturup sarılmıştık. Uzun süre göğüsümde yattıktan sonra başını göğüsümden kaldırdı. Gözlerimin içine baktı ve yüzümü ellerinin arasına aldı.

"İyi misin?" Avuç içinden öptüm. "Sen varken ben hep iyiyim"

"Dün çok kötüydün Kazım. Çok korktum seni öyle kriz geçirirken görünce"

"Emin ol sen gece saati bana gelmek için çıkıp iki sarhoşa yakalandığında ben daha çok korktum! Canım gitti kızım çığlığını duyunca ya yakınımda olmasaydın da gelemeseydim hiç düşündün mü?!" Bağırmam onun susup kalmasına sebep olmuştu. Belki ona bağırdığım için bana kızabilirsiniz ama o an yerimde siz olsaydınız aklınızı yitirebilirdiniz.

Yazarın anlatımıyla dün gece

"KAZIM BİZ SENİ ORAYA 17 YAŞINDA KIZLA YİYİŞMEN İÇİN Mİ GÖNDERDİK KENDİNE GEL LAN"

Elini masaya vurdu ve "ABİ BANA BAĞIRMAYI KES" Diye bağırdı. "YA ÖMRÜ HAYATIMDA BEN İLK DEFA BİRİNİ BU KADAR ÇOK SEVDİM VE İLK DEFA SADIK BİR KADINLA BİRLİKTE OLDUM SENİN LAFINI YAPTIĞIN ŞEY ARDIŞIK 4 SAYI MI? NE İSTİYORSUN BENİM MUTLULUĞUMDAN"

"ULAN BEN MUTSUZ OLMAMAN İÇİN KONUŞUYORUM GERİZEKALI KULLANACAK SENİ BU ERGENLERİN NASIL ŞEYTAN OLDUKLARINI BİLMİYORSUN FUTBOLCU OLMASAN YÜZÜNE BAKMAZDI SENİN"

Abisi de olsa sevdiği kadına tek kötü laf eden herkesi karşısına alabilirdi. Sinirle ayağa kalktı ve tüm sesiyle bağırdı.

"CEREN HAKKINDA DOĞRU KONUŞANA KADAR KARDEŞİN YOK SENİN DUYDUN MU ONA YAPILAN SAYGISIZLIK BANA YAPILMIŞTIR O YOKSA BENDE YOKUM" Telefonu kapatmasıyla bağırarak duvarı tekmelemesi bir olmuştu. O kadar dolmuştu ki bu olay patlama noktası olmuştu.

"ANASINI SİKEYİM BÖYLE HAYATIN LAN ANASINI SİKEYİM" Salonda kırılmadık eşya bırakmamıştı ki telefonuna gelen bildirim sesiyle durdu. Sinirle baktığı ekrandaki yazıyı okuduğunda ellerinin titremesi yavaşlamıştı. Sevdiği kadının mesajıydı bu...

"Bu mesajda sana dair tüm duygularımı, senin farkında olmadığın tüm güzel özellikleri yazacağım çünkü duymaya, bilmeye hakkın var. Sevgilim, öncelikle kimse olmasa ben hep yanındayım. Tertemiz bir kalbe sahipsin o kalbini kimsenin kırmasına izin vermeyeceğim. Ellerini asla bırakmayacağım. Sevgilim, sen çok güçlüsün. Umarım bana belli etmeden verdiğin savaşların hepsini kazanırsın unutma savaşta açılan yaralarını kapatmaya her zaman hazır olan bir sevgilin var. Seni çok seviyorum bebeğim🥹🫶"

Okuduğu mesajla göz yaşlarını tutamamış, bir yandan da gülümsemesine de engel olamıyordu. Sanki ihtiyacı olan mesaj buydu. Hemen rehbere girdi ve sevgilisini aradı. İlk çalışta açmıştı.

"Alo" Sesini duyduğunda tüm öfkesi onu terk etmişti. "Seni yerim"

Telefonum öbür ucundan Ceren gülümsemişti. "Aşkım"