iki| karşılaşma,hayal kırıklığı

279 26 29
                                    









Selen ve Buğra2022

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Selen ve Buğra
2022







"Abla bir ihtiyacın var mı,ben çıkıyorum." Gözlerimi incelediğim dosyadan Talha'ya çevirdim.

"Yok canım,görüşürüz yarın." Gülümseyerek odadan çıktı. İlk günümü neredeyse bitirmiştim,son bir işim vardı.

Yıllar sonra aynı klüpte olacağım Ciro Immobile'yi beklemek. Ne gün ama.

Her ne kadar ben İtalya'dan ayrılırken bir daha görüşmeyecek kadar kötü kavga etmiş olsak da onu özlemiştim.

Ya da her ne kadar onunla konuşma çabalarımı her seferinde boşa çıkarmış olsa da bendeki yeri ayrıydı.

Bendeki yeri ne hâla bilmiyorum ama aklıma geldiğinde burukça da olsa gülümsemeden edemiyorum.

İçimden bir ses Beşiktaş'ı benim için seçtiğini söylüyordu. Aklıma gelen anıyla gülümsedim.




2016, İtalya

Tesisin salonuna oturmuş Ciro'ya Türk takımlarının formalarını yorumlatıyordum. Şu ana kadar en çok beğendiği Eskişehirspor'undu.

Zevksiz.

"Ve sıra geldi benim favorime." Beşiktaş'ın yeni sezon formasını gösterdim. Beğeniyle başını salladı.

" Bak bu en iyisi" Başını eline yaslayıp doğrudan bana baktı. "Senin kartal takımın forması değil mi?" Ona öğrettiğim gibi ellerini pençe yaptı.

Gülerek onayladım. " Beşiktaş'ta oynamayı çok isterdim. Sen tercümanları ben de oyuncularından biri." Göz kırptığında yanaklarım yandı.

Beşiktaş'a gelseydi takımdaki favorim olacağını ona söylemedim.









Şimdi

Bu gece resmi olarak Beşiktaş'lı olacaktı.

Beni görünce nasıl bir tepki verecekti? Sonrasında ne olacaktı? Daha sonrası peki,her gün birbirimizi görecektik. Bana nasıl bir tavır takınacağı hakkında en ufak fikrim yoktu.

Yaşadığım şeyleri biliyor muydu? Bilseydi arardı heralde,diye geçirdim içimden.

Oflaya puflaya kahve otomatından günün sekizinci kahvesini aldım. Yarım saate kadar burada olacağı için eve gitmemiştim

Sırtımı yavaşça koltuğa dayadım. Ne zaman kahve içsem Buğra da isterdi,çay kaşığıyla ağzını şapırdatmasına gülerek içirirdim.

Ciro, çocuğumu kaybettiğimi biliyor olmalıydı, neden hiç aramamıştı?

O kadar mı kopmuştu benden?

Gözlerimi kapatıp tekrar oğlumu düşündüm. İlk adımı,ilk "anne" deyişi, uyumadan önceki huysuzluğu,en sevdiği oyuncak olan Peter Pan figürü,dans ettiği ilk şarkı Viva la Vida...

fresh out the slammer|immobileHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin