Zawgyi
ရြာတို႔၏ ဓေလ့ထံုးစံအတိုင္း မနက္အာရံုမတက္မီွ ထမင္းဟင္းမ်ားခ်က္ၾကကာ ၾကက္တြန္သံတို႔မွာလဲ စြက္စြက္ညီေနသည္။မနက္အာရံုတက္တာနဲ႔ ရြာထိပ္ဆရာေတာ္ဘုရားေက်ာင္းမွသံဃာေတာ္မ်ားမွာ ဆြမ္းခံႂကြၾကေလသည္။
"ထယ္ညီညာေရ"
"ဗ်ာအေမ"
"အေမ့ကိုင႐ုတ္သီးကူေထာင္းေပးစမ္းပါ မင္းအေဖ ထမင္းျခမ္းေၾကာ္ေလးနဲ႔စားၿပီး လယ္ထဲဆင္းရေအာင္လို႔"
"ဟုတ္အေမ"
ခနၾကာ
"အ့ အား.."
"ဟဲဘာျဖစ္တာလဲ ငထယ္ညီညာ"
"မ်က္လံုးထဲ င႐ုတ္သီးဝင္သြားလို႔ "
"ေဟာေတာ္ေအ ကဲသြားမ်က္ႏွာသစ္ခ်ီ လက္ကိုအရင္ေဆး မင္းမ်ား လုပ္လိုက္ရင္ အရာရာနဲ႔အေၾကာင္းေၾကာင္းၾကည္းပဲသြား"
"ဟုတ္အေမ ဆားေရာထည့္ခဲ့ပီေနာ္"
"ေအးေအး"
ထံုးစံအတိုင္း မနက္ခင္း ေဒၚရည္တင့္အသံဟာ အိမ္တြင္ဆူညံေနျပန္သည္။
ေဒၚရည္တင့္ဘုရားကန္ေတာ့ၿပီး မိသားစုႏွင့္မနက္စာစားၾကသည္။
"အမေလး ဘုရားဘုရား"
"ဘာျဖစ္တာလဲအေမ"
"ဟဲ့ထယ္ညီညာ င႐ုတ္သီးေထာင္းထဲ ဆားဘယ္ေလာက္ေတာင္ထည့္လိုက္တာတုန္း"
"မမ်ားပါဘူးအေမ ဟင္းေသာက္ဇြန္းနဲ႔အျပည့္၃ဇြန္းထည္း ေမာက္ေတာင္မေမာက္ဘူး"
"အမေလ ငထယ္ရယ္ ငါတို႔ကိုေသြးတိုးေအာင္လုပ္ေနတာလား ေသနာေလးရဲ႕"
"သိမွမသိတာကို"
"ေအးေအးမသိမသိ ဘာကိုမွမသိနဲ႔"
"ဟုတ္"
ဒီအသံေတြဟာအျမဲၾကားေနရတာပါပဲေလ။ နာမည္မွာ ထယ္ညီညာဟုဆိုေသာ္လည္း လူကေတာ့နာမည္နဲ႔ဆန္႔က်င္ဘက္အျမဲ မညီမညာလုပ္တက္သူသာျဖစ္သည္။႐ုပ္ခံေလးမွာေခ်ာလွေသာ္လည္း လူကေတာ့အျမဲနေမာ္နမဲ့ေပ။ တစ္ရြာလံုး၏အခ်စ္ေတာ္ အေမႊေတာ္ဆိုလည္းမမွား။ ရြာမွာသူမပါရင္ မစည္ကားဘူးဟုေတာ္ေႂကြးေၾကာ္ထားေသးသည္။ ရြဲလို႔ရြဲ႔မွန္းမသိသလို မသိဘူးေလစကားကိုသာလက္ကိုင္ထားသူျဖစ္ေပသည္။
