Yıldız kayması başlayıp bitmişti ama ben Ferdiyi asla salmamış ve eve gitmemek için direnmiştim.
Gecenin bir köründe aniden gelen enerji patlamasıyla sokaklarda koşturuyor ve Ferdiyi de peşimden sürüklüyordum.
"Yeşim ne zaman eve gitmeyi düşünüyorsun?" aynı soruyu yirminci kez sormasıyla arkama dönüp enerjime yetişmeye çalışan Ferdiye göz devirdim.
"İstersen sen gidebilirsin Ferdi. Seni zorla getirmiyorum peşimden sen kendin geliyorsun" aslında gitmesi benim için daha iyi olurdu. Sürekli peşimde dolanınca rahat hareket edemiyordum.
Ama Ferdi gitmeyeceğini belli etmek ister gibi yanımda yürümeye devam etti.
Bir süre sessizce yürüdük ama sessizlik azla bana göre değil, bir kere ben çok geveze bir insanım konuşmayınca canım sıkılıyor.
"Ferdi" normalde sıkılınca abime bulaşırdım ama şuan yanımda Ferdi var, bu yüzden ona bulaşacağım.
"Efendim?"
"Kör insanlar ne görürler?" küçüklüğümden beri saçma sapan sorular sorardım ve karşımdaki insanı bir şekilde şaşırtmayı başarırdım.
Ama küçüklüğüm Ferdiyle geçtiği için Ferdi bu saçma sorularıma alışıktı bu yüzden şimdi bana verecek mantıklı bir cevap arıyordu.
"Göremezler" Bu benim kabul edeceğim türden bir cevap değil ki.
"Nasıl yani? Tarif et"
"Hayatımda hiç kör olmadım Yeşim, bunu nasıl tarif edeyim?" cevabı sadece bir dakika sessiz kalmama yetmişti.
"Ferdi"
"Hm?"
"Biz hayvanların ne dediğini anlamıyoruz ya, onlar bizi anlıyor mudur?" Bu seferki sorum daha saçma olunca önce bir duraksadı ne cevap vereceğini bilemeyip.
"Nerden bileyim ben ay çiçeği?"
Sadece iki dakika süren sessizlikten sonra tabikide yine konuşmadan duramadım"Ferdi"
Galiba sorularımdan bir tık sıkıldı ki bu sefer bıkkınlıka bana döndü.
"Efendim Yeşim, efendim" Bu sefer valla saçma bir soru sormayacağım.
"Susadım ben" etrafa bir bakıp açık bir mini market görünce beni marketin tam karşısındaki banka yürüttü.
"Sen burda bekle ben alıp geliyorum" Ben banka oturunca o da markete girdi.
Ben oturmuş Ferdiyi beklerken iki tane adam bana doğru gelmeye başladı.
"Cüzdanını ver gidelim" Bu kadar açık sözlü olunmaz ya insan önce bir zorbalar falan ne bileyim böyle insan gasp edilmez ki.
Ferdi'den
Yeşimin suyunu alıp dışarı çıkacakken kapıdan iki tane adamın ona bulaştığını gördüm. Bunlar keko belli, büyük ihtimalle Yeşimin cüzdanını falan isterler.
Aslında ilk başta hemen yanlarına gidecektim ama Yeşimi azıcık tanıyorsam onlara cüzdanını vermeyecek hatta adamları sözlü zorbalayacak bu yüzden onları duyabileceğim bir yere geçip beklemeye başladım.
Birşey olursa zaten hemen müdahale ederdim ama buna gerek olacağını hiç sanmıyorum.
"Ne diyorsunuz kardeşim bir gidin başımdan" Yeşimin sesini duyduğumda dikkatle onları izlemeye başladım.
"Cüzdanını ver gidelim işte" Böyle soygun mu olur lan?
"Sizin benim cüzdanımı almaya hakkınız var mı?" evet Yeşim kendine yarım saat konuşacak bir konu bulduğuna göre birazdan adamların tepkilerini merakla bekliyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Abimin Arkadaşı {Ferdi Kadıoğlu}
Fanfiction"Arkadaşlarım gelecek benim hadi sen odana çık" "Neden ya?!"
