10

93 17 136
                                    

Okuldan nefret ediyorum.

Hocalardan daha çok nefret ediyorum.

Şuanda çok alakasız bir kızın attığı iftira yüzünden cezaya kalmıştım. Neymiş ben kızı sıkıştırıp dövmekle tehdit etmişim.

Böyle bir şey yaşanmadı ama cezam bittikten sonra yaşanma olasılığı yüksek.

Okul bittikten sonra hoca eve gitmeme izin vermemiş ve kütüphaneyi düzenlememi söylemişti.

Müzik dinleyebilsem herşey daha kolay olabilirdi.

Yarım saattir düzenliyorum neden hâlâ bitmiyor bu?

Tarih kitaplarını düzenlemeyi bitirdikten sonra psikoloji kitaplarını düzenlemeye geçecektim ki içeriye bana ceza veren hocanın girdiğini gördüm.

Yapıyoruz işte Allahın belası ne diye geliyorsun?

"Yeşim sen çıkabilirsin devamını Zara yapacak" Zara marka değil mi lan?

Şimdi hatırladım Zara bana iftira atan kız, da Zara diye isim mi olur amk?

Çok sorgulamayıp hemen kaçtım oradan, neden sorgulayayım canım, benim cezam bitti mi bitti.

Ama okuldan çıktığımda karşımda bir adet Ferdi görmek beklediğim birşey değildi.

Ferdi ile alakalı bir karar almıştım içmeye gittiğimiz günden sonra, o hayatına devam ediyorsa bende edeceğim. Ondan kaçmayacağım, aksine onunla konuşacağım ama herhangi bir insanla konuşur gibi.

Eskiden aramızda neden olduğunu bilmediğim farklı bir yakınlık vardı, küçüklüğümüze dayanan bir yakınlık. Ama o bu yakınlığı tek bir sözüyle koparıp atmayı seçmişti.

Küçükken de onu hiç abim olarak görmemiştim, şimdi de görmüyordum aslında. Ama o beni, sanki onu abim olarak görüyormuşum gibi rol yapmaya zorlamıştı.

O yüzden bende rol yapacaktım, ama rolümü o kadar gerçekçi oynayacaktım ki sadece başkalarının yanında değil tek başımızayken bile abi diyecektim ona.

Rolümü yaşayacak, gerçek hayata karıştıracaktım.

"Ferdi abi? Ne işin var burada?" yanına gidince ikimiz de konuşmadan sanki birbirimizin ne yapacağını biliyormuş gibi eve doğru yürüdük.

"Seni almaya geldim"

"Eve kendim gelebilirdim Ferdi abi"

"Evet biliyorum ama beni abin yolladı seni almam için"

"Cezamın erken bittiğini nerden öğrendin?" herkes o kütüphanenin düzenlemesinin yarım saatte bitmeyeceğini bilirdi.

"Cezanın erken bitmesinde ufaktan bir parmağım olabilir" mırıldanarak söylese de duymuştum.

"Ne yaptın abi?" Ne yapmış olabilir de cezamı bitirdi.

"Zarayla konuştum, sana iftira attığını hocaya itiraf etti" Ne konuştun onu soruyoruz herhalde.

"Zara hayatta karşılıksız birşey yapmaz, ne istedi senden?"

"Mezuniyet partisine onunla gitmemi istedi, bende mecbur kabul ettim" iyi de Ferdi zaten biriyle gitmeyecek miydi?

"E hani sen zaten birini bulmuştun" kafam karıştı iyice.

"Hee o mu? Altayı biraz korkutmak için söylemiştim onu, ama artık gerçekten biriyle gideceğim, ağlasın" birlikte ağlayalım Altay.

Onu seviyorum ama sevmek istemiyorum.

Bunun o günden sonra ilk düzgün konuşmamız olduğunu fark ettim.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: 6 days ago ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Abimin Arkadaşı {Ferdi Kadıoğlu} Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin