Barış öylece karşısında Yunus'un göğsüne uzanmış çocuğu izliyordu.
Hepsi Kerem'in evine toplanmışlardı ve Kerem zorla Barış'ı da getirmişti.
"Eee hayat nasıl gidiyor Barış?"
Yunus'un sesini duymasıyla gözlerini İsmail'den çekti Barış.
"Nasıl gitsin Yunus öyle yaşayıp gidiyoruz işte."
Yunus'un başını sallamasıyla Barış'ın telefonunun çalması bir oldu.
Kimin aradığını gördüğünde gözlerini devirmemek için zor tuttu kendisini. Okuldaki sapığı kızlardan biriydi, ama onunla samimice konuşup İsmail'i kıskandırmak istemiyor değildi. Gülümseyerek telefonu açıp konuştu.
"Alo, bişey mi oldu güzelim?"
İsmail duyduğu kelimeyle kafasını Barış'a çevirdi. Dikkatle onu dinlemeye başladı. Barış bunu fark etmişti.
"Arkadaşlarımlayım bebeğim."
"Tabii ki olur, geliyorum seni almaya hazırlan."
Son cümlesinden sonra ayağa kalkmış ve konuşmaya devam etmişti Barış.
"Tamam gülüm sen hazırlan on dakikaya ordayım ben."
Telefonunu kapatmış ve arkadaşlarına dönmüştü.
"Gençler ben kaçıyorum, flörtüm buluşmak istiyor. Telafi ederim size iyi eğlenceler."
Eve gidecekti, burda zorla duruyordu zaten.
"Bir flört için hızlı davranıyorsun bence, gülüm, bebeğim, güzelim falan."
Yunus'un fikrine başını salladı Barış.
"Öyle ama flört kalmak istemiyorum ben, hızlı ilerliyorum o yüzden."
"Bu flörtünden bana hiç bahsetmedin Barış. Bi ara konuşalım."
"Konuşuruz Kerem, şimdi gidiyorum ben görüşürüz."
Kerem'i cevapladıktan sonra kapıya yöneldi Barış. Evden çıkıp kendi evine yöneldi.
-
Zilin çalmasıyla yatağından doğruldu Barış. Kim gelmişti şimdi?Kapıyı açtığında karşısında bi Semih görmeyi beklemiyordu. Onu içeri aldı ve oturdular.
"Seni dinliyorum abi."
Kaşlarını çattı Barış.
"Anlamadım?"
"Neden hiçbir şeyin olmayan bir kıza İsmail abinin yanında iltifatlar ettin? Ve o bana attığın mesajlar, onların açıklamasını da istiyorum. Başla anlatmaya."
"Sen nerden biliyorsun bunu?"
"Gördüm kimin aradığını abi, salak değilim ben."
"Kimseye söyledin mi peki?"
"Hayır, ama bi açıklama yapmazsan İsmail'e söylemek zorunda kalıcam."
Derin bir nefes alıp önüne döndü Barış.
"İsmail'e aşığım."
"O zaman neden ona öyle davranıyorsun?"
Semih'in sorusunu duyduktan sonra gözleri halının desenlerine kaydı. Birkaç dakika desenleri inceledi.
Çok uğraşmış olmalılardı bu halı için, düşünmeye çok zaman harcamış olmalılardı. Oysa ailesi Barış mutlu olsun diye asla uğraşmamıştı. Çoğu kez babasının umrunda bile olmamıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
nefret | baism
Fanfictionbarış alper yılmaz & ismail yüksek •yan shipler• •semih'kenan •altay'kerem •arda'ferdi •yunus'halil