10

519 72 65
                                    

Barış karşısındaki koltuğa oturduğunda bacağındaki kısa şortla bakışıyordu sarışın çocuk.

İsmail arkadaşlarıyla evinde buluşmak istemiş ve Nicolo da alışılmış bir şekilde davetsiz gelmişti. Hiç çıkmadığı evlerden biriydi zaten İsmail'in evi.

Yunus günler sonra evine dönmüş, Halil'in evinden ayrılmıştı. Arkadaşlarıyla tanıştırmak için Halil'i de yanında getirmişti.

İsmail ara ara karşısında oturan Barış'la bakışıyor, içindeki gerginlik git gide artıyordu. Yanında oturan Zaniolo içerideki sessizliği bozmuştu.

"Şort da yakışmış İso, daha önce üstünde şort görmemiştim."

İsmail şortla fazla rahat edebilen biri değildi ama dışarıdaki sıcak şort giy diye bağırıyordu. Barış ters bakışlarını Zaniolo'ya çevirirken İsmail nasıl cevaplayacağını düşünmüştü.

"Teşekkürler. Şort giymeyi fazla seven biri değilim ama malum havalar çok sıcak."

Zaniolo'nun gözleri İsmail'in beyaz bacaklarına kayarken Barış gergin sesiyle onay vermişti.

"Bence de, hava biraz fazla sıcak bugün."

Ferdi ortamdaki gerginliği azaltmak adına ortaya atılmıştı.

"Acıkan yok mu ya bi salçalı makarna falan yapalım?"

Arda heyecanla sevgilisini onayladı.

"Evet bende çok seviyorum salçalı makarnayı yapalım."

Odadaki herkes bu fikri onaylarken Barış konudan bağımsız gözleri İsmail'in bacaklarında olan Zaniolo'ya seslenmişti.

"Gözlerin çok güzel."

Zaniolo şaşkın bir ifadeyle Barış'a döndü.

"Efendim?"

İsmail'in yüzünü ufak bir kalp kırıklığı doldurmuştu.

Gergin sesiyle cevapladı Barış.

"Gözlerin diyorum, çok güzeller. Yanlış yerlere kaymasınlar da oymayayım, yazık olmasın güzel gözlerine."

Odadakiler Barış'a anlamaz bakışlar atıyorlardı. Zaniolo ve İsmail de dahil. Üzerindeki gözleri gören Barış devam etti.

"Nereye bakıcağına dikkat et diyorum."

"Nereye bakıyormuşum ben?"

Zaniolo'nun ters cevabı Barış'ın sinirini kat kat arttırmıştı. Ortamdaki gerginlik Kerem'i korkutuyordu, araya girdi sakince.

"Salçalı makarna yapıcaktık en son."

Barış gözlerini Kerem'e çevirdi.

"Ben yaparım siz oturun. İsmail de bana yardım eder dimi İsmail?"

Bakışlarını İsmail'e çeviren Barış başını sallayan çocukla ayağa kalktı.

"İsmail'i yormaya da gerek yo-"

"Amacım İsmail'i yormak falan değil."

Barış ters bakışlarla Zaniolo'nun sözünü keserken İsmail onu mutfağa doğru itiyordu.

Fazla başarılı olamasa da Barış birkaç saniyenin sonunda kendisi mutfağa doğru adımlamıştı.

İsmail sessizce tencere ve makarnaları çıkarırken Barış arkasına geçip konuştu.

"Sen şortunu değiştirsene ben yaparım makarnayı."

Sarışın çocuk Barış'ın kendisine zarar vermesinden korkmuyor değildi. Bakışlarını arkasındaki adama çevirip konuştu.

nefret | baismHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin