තුන්වන දිගහැරුම

114 8 21
                                    

Author's POV

"මේ අයියේ"

"ඕ"

"ඔයාගේ කතාවේ කැරැක්ටර්ස් මහ ගොඩක් ඉන්නවනේ. මට පැටලෙනවා"

"ඒකට මොකද කරන්නේ ඉතින්?"

"මුලින්ම ඉන්න කැරැක්ටර්ස් ටික ගැන කියලා ඉන්නකෝ"

"හ්ම්"
එයා විස්තර කලා, කතාවේ තැනින් තැන කතාවට එකතු වෙන කට්ටිය ගැන.

"මෙහෙමයි, මමයි එයයි ගැන කියන්න ඕන නෑනේ. මුලින්ම පටන් ගම්මු නිශුකගෙන්. නිශුක කියන්නේ මන් මුලින්ම ආදරේ කරපු කොල්ලා, ඒක අවුරුදු පහක් විතර දිග කතාවක්. ඒක නතර වෙලා දැන් කාලයක් ගිහින්. ඒත් තාමත් අපි හොඳම යාලුවෝ. හිතන්න පුලුවන්ද එච්චර කාලයක් ආදරේ කරල වෙන් වෙලත් අපි තවමත් හොඳම යාලුවෝ විදිහට ඉන්නවා කියන එක!"

මන් ඔලුව දෙපැත්තට වනලා හිනා වෙද්දි අයියා මගේ දිහා බලන් ඉඳලා ආයෙත් කතාව පටන් ගත්තා.

"ඊළඟට මේ කතාවට එනවා නිම්! එයා නිශුක දැන් ආදරේ කරන කෙනා. එයත් මගේ හොඳම යාලුවෙක්. ආ තව ඉන්නවා කශ්මින්, ධනූ දෙන්නත්. එයාලත් මේ කතාවේ ඉන්න දෙන්නෙක්. මගේ යාලුවෝ."

"හරි දැන් මතකයි"

"ඇයි තව ඔයත් ඉන්නවා මේ කතාවේ!" මන් ආයෙත් පහන් අයියා දිහා බැලුවා.

"මන් ඉන්නවා නිර්ණාමික විදිහට!"

"ඇයි?"

"මේක ඔයාගේ කතාව මිසක් මගේ කතාව නෙවෙයි අයියේ. ඒ නිසා මම නිකන් නමක් නැති කොල්ලෙක්"

"හ්ම්"

"හරි එහෙනම් කතාව කියන්න ඉතුරු ටික" අපි හිටපු තැන ඉස්සරහින්ම වගේ පේන උස බිල්ඩින් එක දිහා බලාගෙන මන් කියද්දි එයා ටික වෙලාවක් නිහඬව හිටියා. මම දන්නවා, සමහර කතා කෙනෙක්ට කියන එක ඒ තරම් ලේසි නැහැ. අපි ගැලපෙන වචන හොයලා ඒ කතාවේ රසය අඩුවක් වෙන්නේ නැති වෙන්න ඒ කෙනා ඉස්සරහා කියන එක හරි අමාරුයි. ඒ නිසා මට තේරුණා, ඒ නිහඬ තත්පර ඇතුලේ පහන් අයියා කතාවට ගැලපෙන වචන එකතු කරමින් හිටපු බව.

(අ)හිමි | Ongoing Where stories live. Discover now