BORN IN BLOOD•TAEKOOK

Danger

Canlar selam nasılsınız size yb getirdim🙃😏

Hevesle bölümü okuyun bakalımmm😀😃😄😁

Neyse yazım yanlışlarımı görmezden gelin iyi okumalar...

+++

Aşagıya inip evde Taehyung'u aramaya başladım.

O sırada ayağımın kayması ile yere kapaklanmam bir oldu.

Acıyla çıglık attım ama evde kimse olmadığı için beni duymadılar.

"Ah" belimi tutarak inlemeye başladım.

"Nerdesin Tete..."

İnleyerek ayağa kalkmaya çalıştım ayağım tekrar kayınca popomun üstüne düştüm.

"Acıyor..." kendimi ne kadar tutmaya çalışsam bile göz yaşlarımı tutamamıştım.

Kendimi fayansta geriye çekip halının üzerine geldim.

Halı sert olduğu için kendimi yavaş yavaş kaldırıp koltuğa attım.

Kafamı koltuğa yaslayıp nefeslendim.

O sırada içeriye Yoongi ve Hyunjin dedikodu yaparak girdiler.

İkisinin gözü bir anda bana kaydı.

Bana öyle bi bakıyolardılar ki bian yüzümde bişey var sanıp elimle yüzümü kontrol ettim.

O sırada yanagımda hissettiğim ıslaklıkla elime baktım.

Bir dakika! Yanagım neden kaynıyor.

Yoongi hemen koşarak sağlık çantasını alıp yanıma geldi.

Hyunjin ise telefonun çıkarıp birini aramaya başladı.

"Patronu arıyorum nerde bu lavuk!?"

Yoongi peçeteyi elime verip yanağımı sistemi istedi.

"Kusra bakma Jungkook yardım etmek istedim ama patron bizi ayağının altında ezerek organlarımızı çıkarır"

"Ah şey eunwoo yu arayayım o zaman"

"Evet Evet onu ara Taehyung açmıyo çünkü"

Yanagımı sert bir şekilde silince daha çok acı çekince yüksek sesle inledim.

"Bu böyle olmayacak"

Hyunjin bana dönüp "Jungkook yüzüne cam batmış?!" diye çıglık attı.

Eunwoo hemen içeriye girip çantasını yere fırlatı ve bana doğru koştu.

Yoongi yi hızlıca yanımdan kaldırıp kendisi oturdu.

"Jungkook!"

( darci- on my own açabilir misiniz?)

Hemen sağlık çantasından pamuklu çubuk çıkarıp paketini tek hamlede açıp yüzümdeki yarayı temizledi.

Ardından eldiven çıkarıp eline geçirdi.  "Saglık okumak sonunda bir işe yaradı"

"Wow Hyung sen sağlık mı okuyorsun?"

"Okuyordum yani...her neyse sorun değil"

"Penset dişli"

"Jungkook koltuğa yaslanma şansın varmı?"

'Tabiki " diyerek koltuğa yaslanıp gözlerimi kapattım.

Bir süre sonra yanagımdaki yerin uyuştugunu fark ettim.

"Canın acıyor mu?"

"Hayır"