PRENSES MALFOY

5.Bölüm

Sabah nedensiz bir heyecanla uyanmıştım.

Yatağımdan kalktım ve banyoya girdim

Kısa bir duş aldıktan sonra bornozumu giyinip dolaba doğru yöneldim

Kıyafet seçmekte aşırı derecede çok kararsız kaldığım için bugün uğraşmayacaktım. 

Çünkü eğer uğraşırsam en az 1 saat kararsız kalacaktım

Örneğin, acaba şunumu giyinsem ya da şunu mu? Cık yok ya bu çok çocuksu, sanırım 4.üncüsü daha iyiydi.

Hep böyle oluyordu.

Elimi attığım alt ve üstü elime alıp giyindim

Saçlarımı ve makyajımı özenle yaptıktan sonra vazgeçemediğim yüzüklerimi ve takılarımı takarak aşağıya indim

Annem, babam ve abim her zaman ki gibi benden önce uyanmış kahvaltıya oturmuşlardı.

Bende yerime geçip oturduğumda.

Her zaman ki gibi abim konuşmaya başladı

Draco: seni beklemek zorunda mıyız biz!? Açlıktan ölmek zorunda değiliz biz!

Emma: bağırma bana!

Draco: istediğim gibi bağırırım! Senden büyüğüm!

Emma: ha-

Narcissa: kahvaltıya başlayalım mı çocuklar?

Lucius: anneniz haklı.

Susup yemeğe basladığımızda uzun sessizliğin arasından.

Draco: emma'nın sevgilisi var.

Yediğim yemek boğazımda kaldığında annem sırtıma vurarken bir yandan da suyu uzattı

Suyu içip rahatladığımda babamın bakışlarını uzerimde hissetmiştim

Emma: öhöm öhöm.
Şimdi babacım şöyle ki-

Draco: sevgilisini buraya davet etmiş bugün gelecek.

Sinirli ve öfkeli bakışlarımı ona çevirdiğimde umrunda değilmiş gibi kahvaltısına devam ediyordu.

Lucius: gelsin bakalım. O zaman bugün evdeyim.

Derin nefes alıp sinirle önüme döndüğümde

Draco: mia ve tom'da buraya gelecek bugün

Lucius: tamam oğlum.

Narcissa: istersen sende odana çıkıp hazırlan oğlum

Annem de abimin ortada bir gerginlik yarattığının farkına varmıştı.

Draco: hayır ben gayet hazı-

Narcissa: draco!

Draco: zaten evde ki tek fazlalık da benim değil mi?! Hep de draco sizi rezil ediyor!

Dedi ve tripli bir şekilde kahvaltısını yarım bırakarak odasına çıktı.

Emma: ben gidip bakayım

Dedim ve onun pesinden cıktım

Kapıyı çaldığımda gelen ses gecikmedi

Draco: emma isen bana yalvar öyle girebilirsin. Emma değilsen girebilirsin

Derin nefes alıp sinirle kapıyı açmaya çalıştım ama açılmadı

Emma: ölsem yalvarmam!

Draco: o zaman git.

Tam umrumda değilmisim gibi gidecekken
Gelen ses ile duraksadım

Draco: tom da dün eve döndüğümde benimle sana bir mektup göndermişti de senin bu terbiyesizliğin için vermeyeceğim

Kapıya yöneldim ve

Emma: abim, güzel abim, maviş abim, civciv abim, hayatta ki tek varlığım, dünya da ki en yakışıklı, zeki, çapkın ve mükemmel abisi. Beni affet.

Draco: köpek gibi pişmanım keşke ilk bastan öyle yapmasaydım senin değerini anladim benden daha zekisin de dersen belki

Dediklerini tekrarlayıp söylediğime kapıyı açtım

Emma: nerde?

Draco: ne nerde?

Emma: abi. Mektup dedin ya

Draco: ne mektubu?

Emma: hani tom göndermişti!

Draco: he evet
Şey
Kaybettim dün.

Tam üzerine atlayacaktim ki büyü yapıp kapının önüne koydu ve kapıyı yine kapattı

Emma: aptal! Geberteceğim seni! Gerizekali! Beyinsiz!

Sinirle ordan ayrıldım ve sert adımlarla tekrar aşağıya indim

Nasıldı sizce💚💚💚